debita
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe debitar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) debita | ||
Impératif | Présent | (tú) debita |
debita \deˈβi.ta\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de debitar.
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de de debitar.
Prononciation
modifier- Madrid : \deˈβi.ta\
- Mexico, Bogota : \deˈbi.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \deˈβi.ta\
Forme d’adjectif
modifierSingulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | debito \dɛ.ˈbi.to\ |
debiti \dɛ.ˈbi.ti\ |
Féminin | debita \dɛ.ˈbi.ta\ |
debite \dɛ.ˈbi.te\ |
debita \dɛ.ˈbi.ta\
- Féminin singulier de debito.
Forme de verbe
modifierdebita \Prononciation ?\
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe debitar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela debita | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) debita |
debita \dɨ.ˈbi.tɐ\ (Lisbonne) \de.ˈbi.tə\ (São Paulo)