Étymologie

modifier
Composé de il et de trakú.
Personne Présent Passé Futur
1re du sing. iltrakú iltrakuyú iltrakutú
2e du sing. iltrakul iltrakuyul iltrakutul
3e du sing. iltrakur iltrakuyur iltrakutur
1re du plur. iltrakut iltrakuyut iltrakutut
2e du plur. iltrakuc iltrakuyuc iltrakutuc
3e du plur. iltrakud iltrakuyud iltrakutud
4e du plur. iltrakuv iltrakuyuv iltrakutuv
voir Conjugaison en kotava

iltrakú \iltraˈku\ transitif

  1. Douter de.

Prononciation

modifier

Références

modifier