Aleksandr Borodin
Aleksandr Porfirevich Borodin (en ruso: Александр Порфирьевич Бородин), nado o 12 de novembro de 1833 en San Petersburgo (Imperio Ruso e finado na mesma cidade o 27 de febreiro de 1887, foi un compositor romántico ruso de ascendencia xeorxiana, así como médico e químico. Foi un dos compositores máis destacados do século XIX do chamado Grupo dos Cinco, un grupo adicado á produción de música clásica especificamente rusa, en lugar de imitar os modelos anteriores de Europa Occidental.[1][2][3]
Borodin é especialmente coñecido polas súas sinfonías os seus dous cuartetos, o seu poema sinfónico V srednei Azii (Nas estepas de Asia) e a súa ópera Kniaz Igor (Príncipe Ígor). Notable defensor dos dereitos da muller, Borodin foi promotor da educación en Rusia e fundou a Escola de Medicina para Mulleres en San Petersburgo.[4]
Traxectoria
editarFamilia e educación
editarBorodin naceu en San Petersburgo sendo fillo ilexítimo do nobre xeorxiano de 62 anos Luka Stepanovich Gedevanishvili, e unha muller casada rusa de 25 anos, Evdokia Konstantinovna Antonova. Debido ás circunstancias do nacemento de Aleksandr, o nobre rexistrouno como fillo dun dos seus servintes rusos, o que explica o apelido ruso do compositor. Como resultado deste rexistro, tanto Aleksandr como seu pai nominal ruso Porfirii foron oficialmente servintes do pai biolóxico de Aleksandr, Luka. O pai xeorxiano de Aleksandr liberouno da súa servidume cando este tiña sete anos e proporcionoulle casa e cartos para el e a súa nai. A pesar disto, Aleksandr nunca foi publicamente recoñecido pola súa nai, que se mantivo preto del, pero á cal o novo Borodin referiuse como a súa "tía".[5][6]
A pesar da súa condición de plebeo, Borodin foi ben provisto polo seu pai xeorxiano e medrou nunha gran casa de catro pisos, que foi regalada por Aleksandr á súa "tía" polo nobre.[7] Aínda que o seu rexistro impedía a súa inscrición nun ximnasio apropiado, Borodin recibiu unha boa educación en todas as materias da man dos seus titores na casa. En 1850 entrou na Academia Médico-Cirúrxica de San Petersburgo, e seguiu unha carreira en química. Ao graduarse pasou un ano como cirurxián nun hospital militar, ao que seguíronlle tres anos de estudos científicos avanzados en Europa Occidental.
En 1862 Borodin regresou a San Petersburgo para ocupar unha cátedra de química na Academia Imperial Médico-Cirúrxica[8] e pasou o resto da súa carreira científica na investigación, ensinando e supervisando a formación doutros. Finalmente creou cursos de medicina para mulleres en 1872.
Borodin comezou a tomar lección de composición con Mily Balakirev en 1862. Casou con Ekaterina Protopopova, unha pianista, en 1863, e tivo canto menos unha filla, chamada Gania.[9] A música seguiu a ser unha segunda vocación para Borodin fóra da súa principal carreira como químico e médico.
Notas
editar- ↑ Abraham, Gerald. Borodin: the Composer and his Music. London, 1927
- ↑ Dianin, Sergei Aleksandrovich. Borodin. London, New York, Oxford University Press, 1963
- ↑ Oldani, Robert, William. "Borodin, Aleksandr Porfir′yevich," Grove Music Online Arquivado 16 de maio de 2008 en Wayback Machine. (Accessed 27 January 2006, subscription required)
- ↑ "Alexander Borodin, classical music composer" (en inglés). classicalconect.com. Consultado o 2 de xaneiro de 2017.
- ↑ Lewis, David E. Early Russian Organic Chemists and Their Legacy. Springer Science & Business Media, 3 April 2012, p. 61
- ↑ Cooper, David K. C. Doctors of Another Calling: Physicians Who Are Known Best in Fields Other than Medicine. Rowman & Littlefield, 26 November 2013, p. 163
- ↑ Sergei Aleksandrovich Dianin, Бородин: жизнеописание, материалы и документы. Гос. музыкальное изд-во: 1960, p. 32
- ↑ D. E. Lewis, Early Russian Organic Chemists and Their Legacy
- ↑ Habets, Alfred (2005). Borodin and Liszt: I. Life and works of a Russian Composer. II. Liszt, as sketched in the letters of Borodin. Adamant Media Corporation. ISBN 978-1-4212-5305-3.
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Aleksandr Borodin |
Bibliografía
editar- Maes, Francis, tr. Pomerans, Arnold J. e Erica Pomerans (2002): A History of Russian Music: From "Kamarinskaya" to "Babi Yar" .Berkeley, Os Ánxeles e Londres: University of California Press. ISBN 0-520-21815-9.
- George Sarton (1939). "Borodin (1833–87)". Osiris 7: 224–260. JSTOR 301543. doi:10.1086/368505.
- A. J. B. Hutchings (1936). "A Study of Borodin: I. The Man". The Musical Times 77 (1124): 881–883. JSTOR 920565. doi:10.2307/920565.
- George B. Kauffman, Kathryn Bumpass (1988). "An Apparent Conflict between Art and Science: The Case of Aleksandr Porfir'evich Borodin (1833–1887)". Leonardo 21 (4): 429–436. JSTOR 1578707. doi:10.2307/1578707.
- J. Podlech (2010). ""Try and Fall Sick …"—The Composer, Chemist, and Surgeon Aleksandr Borodin". Angew. Chem. Int. Ed. 49 (37): 6490–95. PMID 20715236. doi:10.1002/anie.201002023.
- Willem G. Vijvers (2013): Alexander Borodin; Composer, Scientist, Educator. Amsterdam: The American Book Center. ISBN 978-90-812269-0-5.