Bernardino Graña
Bernardino Graña Villar, nado en Cangas o 27 de setembro de 1932, é un escritor galego.[1][2]
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 27 de setembro de 1932 (92 anos) Cangas, España |
Educación | Universidade de Santiago de Compostela Universidade de Salamanca Universidade de Madrid |
Actividade | |
Ocupación | escritor |
Membro de | |
Obra | |
Obras destacables | |
Familia | |
Pai | Bernardino Graña Refojos |
Premios | |
Traxectoria
editarÉ fillo de Bernardino Graña Refojos. Foi catedrático de lingua e literatura na educación secundaria en diversos destinos, entre eles Onda, Reus, Guadix, Zaragoza, Padrón, Sarria e Cangas, até a súa xubilación en 1991. Desde moi mozo formou parte do consello de redacción da revista poética Alba.
En Salamanca nos anos 1950, co profesor-poeta Rafael Laínez Alcalá, participou nas revistas poéticas e no faladoiro Marabunta, que organizaba recitais na Universidade salmantina na aula de Salinas e outros foros.[3] Participou tamén como articulista en La Noche e Faro de Vigo, ademais de colaborar como ensaísta noutras publicacións,[4] como Vieiros, Grial ou Ágora.[5]
Fai parte da xinea das Festas Minervais e como tal, en 1958 participou na creación do grupo Brais Pinto en Madrid. Tamén foi impulsor e o primeiro presidente da Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG),[6] entidade da cal foi nomeado socio de honra no 1996 e Presidente de Honra en 2021.[7] O 12 de xuño de 2010 entrou a formar parte da Real Academia Galega.
Obras
editarPoesía
editar- Poema do home que quixo vivir (1958). Brais Pinto, Madrid. 34 páxs.
- Profecía do mar (1966). Galaxia. En 1995, edición en Xerais a cargo de Xosé M. Millán Otero, 142 páxs. ISBN 978-84-7507-871-7.
- Non vexo Vigo nin Cangas (1975). Xistral. 61 páxs. ISBN 8440086172.
- Se o noso amor e os peixes Sar arriba andasen (1980). Xerais. 76 páxs. ISBN 84-7507-005-1.
- Sima-cima do voar tolo (1984) Algalia, Col. Ardentia. 82 páxs.
- Himno verde (1992). Espiral Maior. ISBN 978-8488137029.[8]
- Ardentía: obra poética completa (1995) Espiral Maior. 211 páxs. ISBN 978-8488137562.
- Luz de novembro (1997). Espiral Maior. ISBN 978-8489814363.[9]
- Sen sombra e sen amor (2004) Galaxia. 76 páxs. ISBN 978-84-8288-693-0.
- Tres vellas fábulas novas (2006)[10]
- Acendede as almenaras (2008). Xerais. 72 páxs. ISBN 978-84-9782-703-4.
- Ser auga, darse en auga. Medio século: 1958-2008 (2011). PEN Clube de Galicia. 224 páxs. Edición de Miro Villar. ISBN 978-84-92764-51-8.[11]
Teatro
editar- Vinte mil pesos crime (1962). Galaxia. En Xerais, 2005, 144 páxs. ISBN 978-84-9782-302-9.
- Sinfarín contra don Perfeuto (1975). Separata de Grial.
- Os burros que comen ouro nunca cabalos serán (1992). Sotelo Blanco). ISBN 978-8478240906.
Literatura infanto-xuvenil
editar- O león e o paxaro rebelde (1969). Galaxia. ISBN 978-8471541307.
- Planeta dos ratos tolos (1990). Ediciones S. M. Col. Montaña Encantada. 120 páxs. ISBN 978-8440304407.
- Xan Guindán, capitán (1991). Xerais. Col. Vouche contar un conto. Ilustracións Pepe Carreiro. ISBN 4-7507-595-9.
- Namoro de lobo Pipo na escola de don Perico (1992). Sotelo Blanco. ISBN 978-8478241583.
- Oso mimoso (1992). Xerais. Col Merlín. Ilustracións Ánxeles Ferrer. ISBN 978-8475076430.
- Cristo e San Pedro; Peregrinos: contos populares de Galicia (1994). Xerais. Col. Gran Merlín. 158 páxs.
- O gaiteiro e o Rato Pérez (1994). Xerais, Col. Merlín. Ilustracións de Mª Fe Quesada. 128 páxs. ISBN 978-84-9782-271-8.
- Rata linda de Compostela (1994). Xerais, Col Merlín. 64 páxs. Ilustracións de Manuel Uhía. ISBN 978-84-9782-956-4.
- Xan Guindán, mensaxeiro (1994). Obradoiro. 72 páxs. ISBN 978-8487937910.
- Contra o león covarde (1995). Edicións do Cumio. 120 páxs. ISBN 978-8482890074.
- O lobo e o grilo (1995). Sotelo Blanco. Ilustracións de Ana Costas. ISBN 84-7824-229-5..
- Son un pasmón peatón (1995). A. C. Monte Branco.
- Xan Guindán e os Salvaxes (1995). Obradoiro. 104 páxs. ISBN 978-8482240114.
- Cantigas de Santa María (1996). Xerais. Col. Gran Merlín. 192 páxs. ISBN 978-8483020111. Selección de 50 cantigas en versión actualizada.
- O quirico lambón (1997). Xerais, Col. Merlín. 56 páxs. Ilustracións de Ánxeles Ferrer. ISBN 978-84-9782-896-3.
- O gaiteiro e o ratiño (1999). Xunta de Galicia. Ilustracións de María Fe Quesada.
- No castelo de Marbel (2009). A Nosa Terra. 28 páxs. ISBN 978-8483413814.
- Un porco con chapeu (2009) A Nosa Terra. 28 páxs. ISBN 978-8483414187.
- Larpancia saborosa do lobo e a raposa. Farsa de monifates nun lance (2010). Edicións Embora. 56 páxs. ISBN 978-84-92644-28-5.
- Curros Enríquez e os gansos (2011) Morgante. 80 páxs. ISBN 978-8415166276.
- Tragaxán e Tragadiño (2016). Galaxia, Árbore. 64 páxs. ISBN 978-84-9865-696-1.
- Lobísimo do saco. Tres titiritadas (2019). Galaxia, Col. Árbore. 204 páxs. ISBN 978-84-9151-397-1.
Narrativa
editar- Fins do mundo (1974). Brais Pinto. 2ª edición de 1989, en Xerais, ISBN 9788475073910.
- Protoevanxeo do neto de Herodes (2005). La Voz de Galicia. En 2006, Xerais. 304 páxs. ISBN 978-84-9782-511-5.
- Carmela e os ladróns (2010). Morgante. 70 páxs. ISBN 978-84-15166-00-9.
- ¡Medre o mar! (2013). Morgante. 116 páxs. ISBN 978-84-15166-4-81.
- A fuga a Exipto (2016). Galaxia. 228 páxs. ISBN 978-84-9865-689-3.
- O neno mariñeiro (2017). Xerais. 144 páxs. ISBN 978-84-9121-256-0. ePub: ISBN 978-84-9121-258-4.
- Os toliños mariñeiros da Costa da Morte (2020). Medulia. Relatos editados por Alexandre Ripoll.[12] 70 páxs. ISBN 978-84-121546-2-7.
Libros de conversas co autor
editar- Conversas con Bernardino Graña, de Rafael Fernández Lorenzo e Héitor Mera (2005). Xerais. 104 páxs. ISBN 978-8497823241.
Epistolarios
editar- Cartas de Bernardino Graña (2021). Morgante. 196 páxs. ISBN 978-84-15166-95-5. Edición de Héitor Mera.
Edicións
editar- Contos populares da provincia de Lugo (1963) Galaxia. 264 páxs. ISBN 978-84-9151-456-5 (ed. de 2020).[13]
Obras colectivas
editar- Homenaxe a Luís Seoane (1977).
- Antoloxía da poesía galega actual. Nordés (1978, Ediciós do Castro).
- I Festival de Poesía no Condado (1981, S. C. D. Condado).
- II Festival da Poesía do Condado (1982, S. C. D. Condado).
- III Festival da Poesía no Condado (1983, S. C. D. Condado).
- IV Festival da Poesía no Condado (1984, S. C. D. Condado).
- VII Festival da Poesia no Condado (1987, S. C. D. Condado).
- VIII Festival da Poesia no Condado. Escolma Poética (1988, S. C. D. Condado).
- IX Festival da Poesia no Condado. Escolma Poética (1989, S. C. D. Condado).
- X Festival da Poesia no Condado. Escolma Poética (1990, S. C. D. Condado).
- XI Festival da Poesia no Condado (1991, S. C. D. Condado).
- Os monos contra os paxaros (1992, Xunta de Galicia).
- XIII Festival da Poesia no Condado (1993, S. C. D. Condado).
- Desde mil novecentos trinta e seis: homenaxe da poesía e da plástica galega aos que loitaron pola liberdade (1995, Ediciós do Castro).
- Relato contemporáneo (1995, Xerais).
- Unha liña no ceo (58 narradores galegos 1979-1996) (1996, Xerais).
- E dixo o corvo... (1997, Xunta de Galicia).
- A poesía é o gran milagre do mundo (2001, PEN Clube de Galicia).
- Alma de beiramar (2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega).
- Antoloxía consultada da poesía galega 1976-2000 (2003, Tris Tram). Por Arturo Casas.
- Homenaxe a don Paco del Riego, fillo adoptivo de Nigrán (2003, Edicións do Cumio).
- Intifada. Ofrenda dos poetas galegos a Palestina (2003, Fundación Araguaney).
- Negra sombra. Intervención poética contra a marea negra (2003, Espiral Maior).
- 23 poetas galegos cantan a don Antonio Machado (2004, Hipocampo).
- Uxío Novoneyra. A emoción da Terra (2004, AELG).
- Xela Arias, quedas en nós (2004, Xerais).
- Cartafol poético para Alexandre Bóveda (2006, Espiral Maior).
- Poetas con Rosalía (2006, Fundación Rosalía de Castro).
- Actas do Congreso Manuel María. Literatura e Nación (2009, Fundación Manuel María).
- Vinte cantigas de escarnio e maldicir (2009, Morgante). Edición literaria con Alexandre Ripoll Anta.
- Tamén navegar (2011, Toxosoutos).
- Berros no roncar das ondas (2012, ArTeu). Poemas en diálogo con fotografías de Xacobe Meléndrez Fassbender.
Premios
editar- Foi premiado nas Festas Minervais de Santiago de Compostela nos anos 1954, 1955, 1959 e 1969.[5]
- 1º Premio do Concurso nacional de contos infantís O Facho no 1969, por O león e o paxaro rebelde.
- Premio Abrente no 1969, por Os burros que comen ouro nunca cabalos serán.
- Premio Celso Emilio Ferreiro do Concello de Santiago no 1978, por Se o noso amor e os peixes Sar arriba andasen.
- Premio Merlín no 1993, por O gaiteiro e o Rato Pérez.
- Pedrón de Ouro en 1999.
- Gañador da segunda edición do Premio Eixo Atlántico de narrativa galega e portuguesa no 2003, por Protoevanxeo do neto de Herodes.
- Premio PEN Voz de Liberdade no 2003.
- Premio Estornela de teatro no 2008, por Larpancia saborosa do lobo e a raposa.
- Premio Brais Pinto no 2013.
- Premio Cultura Galega das Letras en 2021.[14]
Notas
editar- ↑ "Bernardino Graña". Editorial Galaxia. Arquivado dende o orixinal o 27 de xullo de 2020. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ "Bernardino Graña". www.xerais.gal. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ "Bernardino Graña Villar". galegos.galiciadigital.com. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ "Ficha do autor". bvg.udc.es. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ 5,0 5,1 "Bernardino Graña Villar". Real Academia Galega. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ "Bernardino Graña". www.aelg.gal. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ "O Consello Directivo da AELG nomea Bernardino Gra\u00F1a Presidente de Honra da Asociaci\u00F3n". www.aelg.gal. Consultado o 2021-09-28.
- ↑ "PoesiaGalega: "Bernardino Graña: Himno verde"". www.poesiagalega.org. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ "Centro de Documentación da AELG". www.aelg.gal. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ "Tres vellas fábulas novas". Dialnet.
- ↑ Nicolás, Ramón (2011-04-20). "Ser auga, darse en auga, de Bernardino Graña". Caderno da crítica. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ Nicolás, Ramón (2020-07-25). "Os toliños mariñeiros da Costa da Morte, de Bernardino Graña". Caderno da crítica. Consultado o 2020-07-26.
- ↑ "Contos populares da provincia de Lugo". Editorial Galaxia. Consultado o 2020-07-27.
- ↑ Galicia, Xunta de (2021-11-02). "Os Premios da Cultura Galega 2021 recaen en Bernardino Graña, Antón Pulido, Nova Galega de Danza, Natalia Lamas, Zaza Ceballos, ‘Dígocho eu’, o Mosteiro de San Pedro de Rocas e a Federación de Asociacións Galegas da República Arxentina". Xunta de Galicia. Arquivado dende o orixinal o 03 de novembro de 2021. Consultado o 2021-11-03.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Bernardino Graña |
Bibliografía
editar- López García, A. (2002): Se as aves insistisen na ledicia. A obra de Bernardino Graña. Laiovento.
- Fernández r. mera, h. Conversas con Bernardino Graña (2005). Xerais.
- VV.AA. (2007): Bernardino Graña. Homenaxe no 75 aniversario. Vigo, Edicións Xerais de Galicia.
Ligazóns externas
editarGalicia letra a letra |