Real mosteiro de Santa María de Guadalupe

O Real Mosteiro de Santa María de Guadalupe é un mosteiro estremeño situado na localidade de Guadalupe, na provincia de Cáceres. Foi declarado pola Unesco Patrimonio da Humanidade en 1993. No seu interior aprécianse os estilos gótico, mudéxar, renacentista, barroco e neoclásico, é dicir, dende o século XIII ao XVIII.

Real mosteiro de Santa María de Guadalupe

(es) Real Monasterio de Santa María de Guadalupe
Tipo	mosteiro colección de arte monumento convento franciscano (pt) hospital (en)
Localización
División administrativa	Guadalupe, España
39°27′10″N 5°19′39″O
Características
Material usado	pedra
Superficie	1,1 ha
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural  → Europa-América do Norte
Data	1993 (17ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (iv) e (vi)
Identificador	665
Ben de interese cultural
Data	1 de marzo de 1879
Identificador	RI-51-0000024
Páxina web	monasterioguadalupe.com

Historia e características

Antes da ampliación monástica, o santuario mantívose como priorado secular durante corenta e oito anos nos reinados de Afonso XI de Castela e Henrique II de Castela, baixo padroado real e señorío civil. En 1389 pasou a ser mosteiro, segundo unha real provisión expedida por Xoán I de Castela. Os seus novos moradores foron os monxes da Orde Xerónima, unha comunidade de 32 membros procedentes de San Bartolomé de Lupiana. En 1835 tivo lugar a exclaustración, quedando a igrexa para uso de parroquia dependente de Toledo. Anos despois declarouse ao conxunto Monumento Nacional (1879). Afonso XIII consignou unha Real Orde para a entrega do santuario aos frades franciscanos, co que comezou unha nova etapa. Pío XII, en 1955, outorgou ao santuario a condición de basílica.

Galería de imaxes

• 
  Virxe de Guadalupe
• 
  Fachada principal gótica

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Sitio web oficial (en castelán)