Horacio

Galego

• Etimoloxía: do latín Horatius.

• Pronuncia: /ɔˈɾaθjo̝/ (AFI)

Nome propio

Horacio

1. Definición impropia: nome propio masculino.

Traducións

Cognados de «Horacio» noutras linguas.

Alemán: Horaz (de) Armenio: Հորացիուս (hy) (Horats’ius) Vasco: Horazio (eu) Baskir: Гораций (ba) (Goratsiĭ) Bielorruso: Гарацый (be) (Haracyj) Bosníaco: Horacije (bs) Bretón: Horas (br) Búlgaro: Хораций (bg) (Khoratsiĭ) Catalán: Horaci (ca) Chinés: 贺拉斯 (zh) (Hè lā sī) Coreano: 호라티우스 (ko) (holatiuseu) Croata: Horacije (hr) Danés: Horats (da) Esloveno: Horacij (sl) Castelán: Horacio (es) Esperanto: Horacio (eo) Francés: Horace (fr) Galés: Horas (cy) Xeorxiano: ჰორაციუსი (ka) (horats’iusi) Grego: Οράτιος (el) (Orátios) Hebreo: הורטיוס (he) Hindi de Fidxi: Horace (hif) Inglés: } Horace (en), Horatio (en) Islandés: Hóratíus (is) Italiano: Orazio (it) Xaponés: ホラティウス (ja) (Horatiusu) Latín: Horatius (la) Letón: Horācijs (lv) Lituano: Horacijus (lt) Macedonio: Хорациј (mk) (Horacij) Malaiala: ഹൊറസ് (ml) Mongol: Гораций (mn) Noruegués: Horats (no) Polaco: Horacy (pl) Romanés: Horațiu (ro) Ruso: Гораций (ru) (Goratsiĭ) Samoxiciano: Huoracėjos (sgs) Serbio: Хорације (sr), Horacije (sr) Siciliano: Orazziu (scn) Suahili: Horasi (sw) Támil: ஓராசு (ta) (Ōrācu) Tártaro: Гораций (tt) Ucraíno: Горацій (uk) (Horatsiy) Winaray: Horacio (war) Portugués: Horácio (pt)

Referencias

Costas González, Xosé-Henrique (1991). 1.000 nomes galegos. Comisión para a Normalizacion Linguistica.