abetouro

Galego

Abetouro común

Abetouro americano

• Etimoloxía: do francés butor, e este talvez do latín vulgar butitaurus, do latín butio, abetouro, e taurus, touro, boi.

• Pronuncia: [a.βeˈtow.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

abetouro (sg: abetouro; pl: abetouros)

1. (Ornitoloxía) Nome común de catro especies de aves ciconiiformes da familia dos ardeidos pertencentes ao xénero Botaurus, do tamaño dunha garza, con bico forte e rematado en punta, ás largas de extremos arredondados, patas robustas, máis ben curtas para un ardeido, e plumaxe suave de cor leonada con manchas pardas, que viven agochadas entre a vexetación das ribeiras das masas de auga continentais de Eurasia, sur de África, ambas as Américas, Australia e Nova Celandia, alimentándose de anfibios, réptiles, pequenos paxaros e mamíferos, e de agromos de plantas acuáticas.

Sinónimos

• abetouro común
• boi

Traducións

• Alemán: Rohrdommel ^(de)
• Castelán: avetoro ^(es)
• Catalán: bitó ^(ca)
• Francés: butor ^(fr)
• Inglés: bittern ^(en)
• Italiano: tarabuso ^(it)
• Portugués: abetouro ^(pt)