Economía de Chile
Economía de Chile | |
---|---|
Moeda | peso chileno |
Organizacións comerciais de que fai parte | OMC, APEC, Mercosur (asociado), CAN |
Datos estatísticos[1] | |
PIB | 335.4 mil millóns (2013) |
Posición do PIB | 43ª no mundo[2] |
Crecemento do PIB | 4.4% (2013) |
PIB per cápita | 19 100 (2013) |
PIB por sector | agricultura 3.6%, industria 35.4%, servizos 61% |
Inflación | 1.7% (2013) |
Poboación abaixo da limiar de pobreza | dato non dispoñíbel |
Total da forza de traballo | 8.367.000 (2013) |
Forza de traballo por sector | agricultura 13.2%, industria 23%, servizos 63.9% (2005) |
Desemprego | 6% (2013) |
Industrias | cobre, litio, outros minerais, alimentos, pesca, ferro e aceiro, madeira e produtos madeireiros, maquinaria de transporte, cemento, téxtiles |
Parcerías comerciais[1] | |
Exportacións | 77.94 mil millóns (2013) |
Produtos de exportación | cobre, froitas, peixe industrializado, papel e celulosa, produtos químicos, viño |
Principais mercados | A República Popular da China 23.3%, os Estados Unidos 12.3%, o Xapón 10.7%, Corea do Sur 5.8% e o Brasil 5.5% (2012) |
Importacións | 75.7 mil millóns (2013) |
Principais produtos importados | petróleo e derivados, produtos químicos, equipamentos eléctricos e de telecomunicacións, máquinas industriais, vehículos, gas natural |
Principais mercados | Os Estados Unidos 22.9%, a República Popular da China 18.2%, a Arxentina 6.6% e o Brasil 6.5% (2012) |
Finanzas públicas[1] | |
Débeda externa | 119 mil millóns (2013) |
Ingresos | dato non dispoñible |
Gastos | dato non dispoñible |
A economía de Chile está orientada ó mercado, co elevado nivel de comercio exterior. Ostenta índices notables en canto a competitividade,[3] liberdade económica,[4], desenvolvemento financeiro,[5] crecemento económico,[6] e conságrase como a economía máis dinámica de América Latina e a segunda a nivel mundial.[7] Ademais, ten a cualificación da débeda externa máis favorable do continente.[8]
Durante o comezo da década de 1990, a reputación de Chile como un modelo de reforma económica fortaleceuse cando o goberno democrático de Patricio Aylwin, que asumiu despois do réxime militar, en 1990, profundou a reforma económica iniciada no goberno Pinochet.
O crecemento do produto interior bruto foi en media 8% ó ano entre 1991 e 1997, pero caeu á metade, en 1998 debido á ríxida política monetaria. En 1999 unha seca reduciu o crecemento a negativo. A recuperación comezou en 2003, e acelerouse a 6,1% en 2004 e 2005, mentres a inflación permaneceu baixa. Entre 2003 e 2013 o crecemento real medio da economía foi 5% ó ano, a pesar da crise económica o 2009[1].
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 CIA. "The World Factbook". Arquivado dende o orixinal o 06 de novembro de 2015. Consultado o 19 de maio de 2007. Consultado o 31 de maio de 2014
- ↑ CIA. "Real GDP (purchasing power parity)". The World Factbook (en inglés).
- ↑ World Economic Forum (2013). "Informe de Competitividad Global" (PDF).
- ↑ The heritage foundation (2013). "Highlights of the 2013 Index of Economic freedom:promoting economicos opportunity and prosperity" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 27 de setembro de 2013. Consultado o 01 de xuño de 2014.
- ↑ The World Economic Forum (2013). "The Financial Development Report" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 16 de febreiro de 2017. Consultado o 01 de xuño de 2014.
- ↑ The World factbook (CIA) (2012). "Crecimiento Real de la Economia". Arquivado dende o orixinal (HTML) o 01 de xullo de 2017. Consultado o 01 de xuño de 2014.
- ↑ Internationa Grand Thornton (2013). "Global Dynamism Index". Arquivado dende o orixinal (HTML) o 29 de xullo de 2014. Consultado o 01 de xuño de 2014.
- ↑ Datos Macro (2013). "Calificaciones de la Deuda externa" (HTML).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte] Este artigo sobre economía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |