Saltar ao contido

Liga Xuvenil da UEFA

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaLiga Xuvenil da UEFA
Editar o valor en Wikidata
Tipocopa internacional de clubs de fútbol Editar o valor en Wikidata
OrganizadorUnião das Federações Europeias de Futebol (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Número de participantes32 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
Vixencia2013 – Editar o valor en Wikidata
Calendario da tempadasetembroEditar o valor en Wikidata
Período de ocorrencia1 ano Editar o valor en Wikidata
Número de edición1 Editar o valor en Wikidata
Outro
Páxina web oficialuefa.com… Editar o valor en Wikidata
Twitter: UEFAYouthLeague Instagram: uefayouthleague Editar o valor en Wikidata

A Liga Xuvenil da UEFA é unha competición anual de clubs de fútbol organizada pola UEFA dende 2013. No seu formato actual, dispútana os equipos xuvenís dos clubs que compiten na fase de grupos da Liga de Campións da UEFA, ademais dos campións das ligas xuvenís das 32 federacións nacionais con mellor coeficiente UEFA.

As semifinais e as finais disputánse no estadio Colovray de Nyon, Suíza. Os gañadores reciben o Trofeo Lennart Johansson, chamado así en homenaxe ao expresidente da UEFA.

Os equipos máis laureados son o FC Barcelona e o Chelsea, con dous títulos cada un. O Chelsea foi o primeiro equipo en gañar dous títulos consecutivos en 2015 e 2016, mentres que o Barcelona saíu vencedor na tempada inaugural da competición e conseguiu o seu segundo trofeo en 2018. O campión actual é o Real Madrid.

En maio de 2010 a UEFA organizou un partido, coñecido como o "Desafío UEFA sub-18", entre os equipos sub-18 do Bayern de Múnic e do Inter de Milán, tres días antes da final da Liga de Campións entre os respectivos primeiros equipos dos dous clubs. O Inter gañou o encontro por 2-0 con dous goles de Denis Alibec. O partido serviu de inspiración para a Liga Xuvenil da UEFA.[1][2][3]

Finalmente na tempada 2013/14 organizouse a primeira edición da Liga Xuvenil da UEFA. Os equipos xogaron unha fase de grupos coa mesma composición e calendario que a fase de grupos da Liga de Campións 2013-14.[3] Os dous primeiros clasificados de cada grupo participaron logo na fase eliminatoria. A diferenza da Liga de Campións, a fase de eliminatorias foi a partido único, disputándose as semifinais e a final en campo neutral, en Nyon.[3]

En abril de 2014, o FC Barcelona converteuse no primeiro campión, derrotando na final ao Benfica por 3-0.

Despois dun período de proba de dous anos, a Liga Xuvenil da UEFA converteuse nunha competición permanente da UEFA a partir da tempada 2015-16, expandíndose o torneo de 32 a 64 equipos para dar entrada aos campións nacionais xuvenís das 32 mellores federacións segundo o seu coeficiente UEFA. Os 32 equipos xuvenís dos clubs da fase de grupos da Liga de Campións conservan o formato da fase de grupos, pero clasificándose para oitavos de final só o primeiro de cada grupo, mentres que os segundos clasificados deben xogar uns play-offs. Os 32 campións nacionais disputan dúas roldas eliminatorias a ida de volta, e os oito vencedores pasan ao play-offs, onde xogan un único partido na casa contra os segundos clasificados dos grupos. A partir dos oitavos de final mantense o mesmo formato de eliminatorias a partido único.[4]

O Chelsea converteuse no primeiro equipo en repetir título, ao gañar as edicións 2014/15 e 2015/16. Na edición 2016/17 proclamouse campión o Red Bull Salzburgo austríaco, un ano antes de que o Barcelona gañase fronte ao Chelsea o seu segundo título. O Chelsea repetiu subcampionato na edición 2018/19, onde perdeu na final contra o Porto, mentres que ao ano seguinte o vencedor foi o Real Madrid. O equipo branco gañou o título contra o Benfica nunha final que se adiou dende abril ata agosto, por mor da pandemia de COVID-19, mesmo motivo polo que a competición non se celebrou na tempada 2020/21.[5]

Tempada Campión Final Subcampión Semifinalistas
2013-14 España Barcelona 3-0 Portugal Benfica España Real Madrid
Alemaña Schalke 04
2014-15 Inglaterra Chelsea 3-2 Ucraína Shakhtar Donetsk Bélxica Anderlecht
Italia Roma
2015-16 Inglaterra Chelsea 2-1 Francia París Saint-Germain Bélxica Anderlecht
España Real Madrid
2016-17 Austria Red Bull Salzburgo 2-1 Portugal Benfica España Barcelona
España Real Madrid
2017-18 España Barcelona 3-0 Inglaterra Chelsea Inglaterra Manchester City
Portugal Porto
2018-19 Portugal Porto 3-1 Inglaterra Chelsea España Barcelona
Alemaña 1899 Hoffenheim
2019-20 España Real Madrid 3-2 Portugal Benfica Países Baixos Ajax
Austria Red Bull Salzburgo
2020–21 Cancelado debido á pandemia de COVID-19
2021-22 Disputándose

Palmarés

[editar | editar a fonte]
Por club
Club Títulos Subcampionatos Edicións gañadas Anos subcampión
Inglaterra Chelsea 2 2 2015, 2016 2018, 2019
España Barcelona 2 0 2014, 2018 -
Austria Red Bull Salzburgo 1 0 2017 -
Portugal Porto 1 0 2019 -
España Real Madrid 1 0 2020 -
Portugal Benfica 0 3 - 2014, 2017, 2020
Ucraína Shakhtar Donetsk 0 1 - 2015
Francia París Saint-Germain 0 1 - 2016
Por países
País Títulos Subcampionatos Edicións gañadas Anos subcampión
España España 3 0 2014, 2018, 2020 -
Inglaterra Inglaterra 2 2 2015, 2016 2018, 2019
Portugal Portugal 1 3 2019 2014, 2017, 2020
Austria Austria 1 0 2017 -
Ucraína Ucraína 0 1 - 2015
Francia 0 1 - 2016


  1. "Young stars take centre stage". UEFA (en inglés). 18 de maio de 2010. Arquivado dende o orixinal o 23 de maio de 2010. Consultado o 22 de outubro de 2021. 
  2. "Inter take Under-18 honours". UEFA (en castelán). 19 de maio de 2010. Arquivado dende o orixinal o 23 de maio de 2010. Consultado o 22 de outubro de 2021. 
  3. 3,0 3,1 3,2 "UEFA Youth League club competition launched". UEFA (en inglés). 7 de decembro de 2012. Arquivado dende o orixinal o 6 de novembro de 2013. Consultado o 22 de outubro de 2021. 
  4. "UEFA Youth League retained and expanded". UEFA (en inglés). 18 de setembro de 2014. Consultado o 22 de outubro de 2021. 
  5. "2020/21 UEFA Youth League cancelled". UEFA (en inglés). 17 de febreiro de 2021. Consultado o 22 de outubro de 2021. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]