Saltar ao contido

Patrimonio da Humanidade en Camboxa

Este é un artigo de calidade da Galipedia
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Localización dos sitios de Camboxa na lista do Patrimonio Mundial.

O Patrimonio da Humanidade da Organización das Nacións Unidas para a Educación, a Ciencia e a Cultura (UNESCO) componse de lugares de importancia para o patrimonio cultural ou natural descritos na Convención do Patrimonio Mundial da UNESCO, estabelecida en 1972.[1] O patrimonio cultural está formado por monumentos (como obras arquitectónicas, esculturas monumentais ou inscricións), grupos de edificios e ruínas (incluíndo sitios arqueolóxicos). As paisaxes naturais (constituídas por formacións físicas e biolóxicas), as formacións xeolóxicas e fisiográficas (incluíndo os hábitats de especies de animais e plantas ameazadas) e os lugares naturais que son importantes dende o punto de vista da ciencia, a conservación ou a beleza natural, defínense como patrimonio natural.[2] Esta é unha lista do Patrimonio da Humanidade en Camboxa, especificamente clasificada pola UNESCO e elaborada de acordo con dez criterios principais, cuxos puntos son xulgados por especialistas na área. Camboxa ratificou a conveción o 28 de novembro de 1991.[3]

Camboxa conta con tres lugares clasificados como Patrimonio da Humanidade. Angkor foi incluído na lista en 1992 cando o país estivo brevemente gobernado pola misión das Nacións Unidas despois da guerra camboxano-vietnamita, en liña cos Acordos de Paz de París de 1991. O sitio foi clasificado inmediatamente na Lista do Patrimonio Mundial en Perigo co fin de afrontar con rapidez e eficiencia os problemas urxentes de conservación.[4] En 2004, Angkor foi eliminado da lista en perigo.[5] O Templo de Preah Vihear foi incluído en 2008, Sambor Prei Kuk en 2018 e Koh Ker en 2023.[3] Os catro sitios son culturais.

Lista de lugares Patrimonio da Humanidade

[editar | editar a fonte]
Nome: segundo aparece no Comité do Patrimonio da Humanidade
Rexión: de Camboxa
Ano da inclusión: na lista da UNESCO
Datos da UNESCO: o número de referencia do sitio; o ano en que o xacemento foi inscrito na Lista do Patrimonio Mundial; os criterios nos que apareceu: os criterios de (i) a (vi) son culturais, mentres que de (vii) a (x) son naturais.[6]
Nome Imaxe Localización Ano da inclusión Datos da UNESCO Descrición
01 Angkor Ruins of a large structure with five large towers at the top. Siem Reap 1992 668; i, ii, iii, iv (cultural) A zona de Angkor, unha das maiores áreas arqueolóxicas do mundo, foi o lugar das capitais do Imperio Khmer dende o século IX ata o século XV. Os templos de Angkor Wat (na imaxe), Angkor Thom, Bayon, así como o próximo Banteay Srei e os templos de Roluos representan diferentes períodos da arquitectura khmer e están ricamente decorados con esculturas e esculturas en pedra. A arte khmer tivo unha importante influencia na rexión máis ampla. Tras a súa inscrición, o xacemento foi catalogado como en perigo de extinción para garantir a súa conservación, mais foi eliminado da lista en 2004.[4][5][7]
02 Templo de Preah Vihear Ruins of a stone building erected on a stone platform. The roof above the main entrance is decorated. Preah Vihear 2008 1224: i (cultural) O templo, que data da primeira metade do século XI, é un bo exemplo da arquitectura khmer. O complexo do templo, que comprende varios santuarios e escaleiras ao longo dun eixe de 800 m, está dedicado a Shiva e está ricamente decorado con esculturas en pedra. Atópase no bordo dunha meseta montañosa con vistas ás chairas e, pola súa afastada situación, está ben conservada.[8]
03 Zona do templo de Sambor Prei Kuk, sitio arqueolóxico da antiga Ishanapura A temple in Sambor Prei Kuk. Kompung Thom 2017 1532; ii, iii, vi (cultural) Ishanapura foi a capital do Imperio Chenla a finais do século VI e principios do VII d.C. A área arqueolóxica comprende 186 templos de pedra arenisca nun estilo arquitectónico único (o estilo Sambor Prei Kuk) a partir do cal se desenvolveu gradualmente o estilo angkoriano. O estilo dos templos procede da tradición hindú con influencias do budismo e do animismo. As inscricións dos templos en sánscrito e en khmer antigo mencionan o concepto de Deus-Rei, un sistema de goberno que existiu en Camboxa e Tailandia ata o século XX.[9]
04 Koh Ker: Sitio arqueolóxico da antiga Lingapura ou Chork Gargyar
Prasat Prang, a pirámide escalonada de Koh Ker
Preah Vihear 2023 1667; ii, iv (cultural) Koh Ker foi a capital do Imperio Khmer baixo o rei Jayavarman IV na primeira metade do século X. Agora en ruínas e de difícil acceso, os restos da cidade conteñen templos hindús, santuarios, monumentos e sistemas de xestión da auga.[10]

Lista de lugares candidatos

[editar | editar a fonte]

Ademais dos sitios inscritos na lista do Patrimonio da Humanidade, os estados membros poden manter unha lista de sitios provisionais que poden considerar para ser nomeados. Só se aceptan candidaturas para a lista do Patrimonio da Humanidade se o sitio figuraba previamente na lista provisional.[11] Camboxa conta con sete lugares na súa lista de candidatos.[3]

Nome Imaxe Localización (provincia) Ano da inclusión Datos da UNESCO Descrición
O sitio de Angkor Borei e Phnom Da
Ruínas do templo no cumio dun outeiro, cuberto de bosque
Takéo 2020 i, ii, iv (cultural) Angkor Borei foi unha capital de Funan, unha entidade política khmer que durou até finais do século VI. Consérvanse edificios de ladrillo, murallas e varias canles, así como algunhas das primeiras inscricións khmer. Phnom Da (na imaxe) é un monte próximo con restos de dous templos e varias covas con santuarios. Os dous sitios representan os primeiros estilos de arte khmer que se desenvolveron baixo a influencia da India, fusionando elementos do hinduísmo e do budismo, e tamén foron influenciados pola arte greco-budista.[12]
O complexo arqueolóxico de Banteay Chhmar
Ruínas do templo nun bosque
Banteay Meanchey 2020 ii, iii, iv (cultural) O complexo do templo de Banteay Chhmar data dos séculos XII e XIII e foi construído ao estilo Bayon. Está decorado con esculturas de pedra que representan escenas da mitoloxía hinduísta e escenas da guerra entre os khmer e chams. Unha característica importante do complexo é un gran depósito de auga artificial, un baray, cunha illa no medio.[13]
Templo de Beng Mealea
Ruínas do templo nun bosque
Siem Reap 2020 ii, iv (cultural) O templo foi construído no século XII, no período Angkor, durante o reinado do rei Suryavarman II. O gran complexo está na súa maioría en ruínas e aínda non comezaron as reformas. Pola súa localización nunha intersección de importantes rutas comerciais, era un centro comercial rexional. Consérvanse os restos dalgunhas estruturas de xestión da auga.[14]
Antiga cidade de Oudong
Stupas nun outeiro boscoso
Kandal 2020 ii, iv (cultural) Oudong foi a capital do período postangkoriano, do século XVII ao XIX. A cidade estaba implicada no comercio con países do sueste asiático e tamén con Europa. Tiña enclaves para albergar estranxeiros, entre eles os chineses, chams, xaponeses, portugueses, españois, holandeses e ingleses. A montaña sobre a cidade (na imaxe) alberga stupas da familia real.[15]
Phnom Kulen: Sitio arqueolóxico/ Antigo sitio de Mahendraparvata
Campos con montaña ao fondo
Siem Reap 2020 ii, iv, v (cultural) Phnom Kulen é unha cadea montañosa cun forte significado simbólico para o pobo khmer. Inclúe a cidade de Mahendraparvata, onde o rei Jayavarman II declarou a súa independencia de Xava en 802. A arquitectura da cidade marca a transición do período preangkoriano ao período angkoriano, con varios templos e monumentos parcialmente conservados. Foi unha das primeiras cidades de Camboxa en utilizar un plan hipodámico. Algúns monumentos da zona tamén datan do período postangkoriano.[16]
Antiga prisión M-13 / Museu do xenocidio Tuol Sleng (antiga S-21)/ Centro de xenocidio Choeung Ek (antigo lugar de execucións S-21)
Antigo edificio escolar, cun patio con palmeiras diante
Phnom Penh, Kampong Chhnang 2020 iii, iv, vi (cultural) Esta candidatura abrangue tres lugares do xenocidio camboxano baixo o réxime dos Khmer vermellos nos anos 70. M-13 foi unha prisión creada por Kang Kek Iew para adestrar aos gardas de prisións a deter, torturar e matar. Tuol Sleng foi unha escola convertida en prisión onde máis de 18.000 persoas foron detidas, torturadas, interrogadas e logo levadas ao lugar de execución próximo de Choeung Ek. Dende aquela, os tres lugares foron convertidos en lugares conmemorativos.[17]
O complexo antigo de Preah Khan Kompong Svay
Ruínas do templo
Preah Vihear 2020 ii (cultural) Preah Khan Kompong Svay foi unha gran cidade provincial e un complexo relixioso do período angkoriano. Foi construída principalmente entre o século XI e comezos do XIII. O templo está decorado con motivos budistas. A cidade tiña unha importante industria do ferro, debido aos recursos férreos próximos.[18]
  1. UNESCO, ed. (21 de novembro de 1972). "Convención para a Protección do Patrimonio Mundial, Cultural e Natural" (PDF). 
  2. "Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 1 de febreiro de 2021. Consultado o 3 de febreiro de 2021. 
  3. 3,0 3,1 3,2 "Cambodia". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 22 de marzo de 2022. Consultado o 27 de marzo de 2022. 
  4. 4,0 4,1 "World Heritage Committee: Sixteenth session" (PDF). UNESCO World Heritage Centre. Arquivado (PDF) dende o orixinal o 4 de marzo de 2007. Consultado o 27 de marzo de 2022. 
  5. 5,0 5,1 "World Heritage Committee: Twenty-eighth session" (PDF). UNESCO World Heritage Centre. Arquivado (PDF) dende o orixinal o 27 de novembro de 2005. Consultado o 27 de marzo de 2022. 
  6. "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2016. Consultado o 17 de agosto de 2018. 
  7. "Angkor". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 29 de setembro de 2020. Consultado o 27 de marzo de 2022. 
  8. "Temple of Preah Vihear". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 4 de xullo de 2018. Consultado o 27 de marzo de 2022. 
  9. "Temple Zone of Sambor Prei Kuk, Archaeological Site of Ancient Ishanapura". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 4 de xullo de 2018. Consultado o 27 de marzo de 2022. 
  10. "Koh Ker: Archeological site of Ancient Lingapura Or Chok Gargyar". UNESCO World Heritage Centre. Consultado o 17 de setembro de 2023. 
  11. "UNESCO World Heritage Centre – Tentative Lists". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 20 de xullo de 2017. Consultado o 25 de xullo de 2017. 
  12. "The Site of Angkor Borei and Phnom Da". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 23 de xuño de 2020. Consultado o 29 de marzo de 2022. 
  13. "The Archeological complex of Banteay Chhmar". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 22 de xaneiro de 2021. Consultado o 29 de marzo de 2022. 
  14. "Beng Malea Temple". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 23 de outubro de 2020. Consultado o 29 de marzo de 2022. 
  15. "Ancient City of Ondong". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 23 de xuño de 2020. Consultado o 29 de marzo de 2022. 
  16. "Phnom Kulen: Archeological Site/Ancient Site of Mahendraparvata". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 20 de setembro de 2020. Consultado o 29 de marzo de 2022. 
  17. "Former M-13 prison/ Tuol Sleng Genocide Museum (former S-21)/ Choeung Ek Genocidal Centre (former Execution Site of S-21)". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 20 de marzo de 2021. Consultado o 29 de marzo de 2022. 
  18. "The ancient complex of Preah Khan Kompong Svay". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 21 de setembro de 2020. Consultado o 29 de marzo de 2022. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]