Soiuz MS
Aparencia
Descrición | |
---|---|
Función: | Misións na órbita terrestre. |
Tripulación: | Tres cosmonautas.[1][2] |
Dimensións | |
Altura:: | |
Diámetro: | |
Lanzamento Carga útil: | - |
Retorno de Carga útil: | - |
Masa no lanzamento: | |
Volume Presurizado: | 9 m3[2] |
Enerxía Eléctrica | |
Fonte: | Paneis solares[2] |
Tamaño: | |
Enerxía Xerada: | 0,70 kW[2] |
Motores a bordo | |
Motor principal: | |
Propulsores: | |
Rendemento | |
Resistencia: | 200 días[2] |
Apoapse: | |
Periapse : | |
Inclinación: | |
Lanzamento | |
Sitio de Lanzamento: | Cosmódromo de Baikonur |
Rampla: | |
Foguete Acelerador: | Soiuz FG |
Soiuz MS é un modelo de nave Soiuz deseñado para misións na órbita terrestre e dar servizo á Estación Espacial Internacional. O seu primeiro voo tivo lugar en 2016.[1][2]
Características
[editar | editar a fonte]A Soiuz MS é unha mellora da Soiuz TMA, con cambios centrados nun novo ordenador de a bordo, redundancia no control de actitude e no sistema de acoplamento e paneis solares máis modernos. Entre as melloras están:[1][2]
- Aumento da eficiencia das células solares dun 12% a un 14% e área dos paneis solares aumentada en 1,1 m2.
- Se engade unha quinta Baterías de 155 Amperio-hora de capacidade.
- Capas antimeteoroides adicionais no módulo orbital.
- Uso do novo ordenador TsVM-101 de só 8,3 kg de peso fronte aos 70 kg do ordenador Argon 16 anterior.
- Propulsores de control de actitude reordenados para permtir o acoplamento e desacoplamento cun propulsor averiado e a deorbitación con dous averiados.
- Mellora da redundancia mediante o uso de dous subsistemas de propelente independentes.
- Uso do sistema de navegación por satélite ASN-K capaz de utilizar os sinais do sistema GLONASS e GPS para navegación autónoma e para a localización da cápsula despois da aterraxe.
- Sistema de comunicacións e telemetría integrado capaz de usar os satélites Luch, TDRS e EDRS para comunicarse coas estacións terrestres.
- Sistema de acoplamento automático Kurs-NA.
- Motor eléctrico de apoio no sistema de acoplamento.
- Televisión dixital.
- Sistema de iluminación exterior baseado en LEDs.
- Un sistema de rexistro de voo para gravar voz e datos durante a misión.
Voos
[editar | editar a fonte]Número[1][2] | Data[1][2] | Centro de lanzamento[1][2] | Misión[1][2] | Resultado[1][2] | Notas[1][2] |
---|---|---|---|---|---|
1 | 7 de xullo de 2016 | Cosmódromo de Baikonur | Soiuz MS-01 | Éxito | Primeiro voo dunha nave Soiuz MS. |
2 | 19 de outubro de 2016 | Cosmódromo de Baikonur | Soiuz MS-02 | Éxito | |
3 | 17 de novembro de 2016 | Cosmódromo de Baikonur | Soiuz MS-03 | Éxito | |
4 | 20 de abril de 2017 | Cosmódromo de Baikonur | Soiuz MS-04 | Éxito | |
5 | 28 de xullo de 2017 | Cosmódromo de Baikonur | Soiuz MS-05 | Éxito | |
6 | 12 de setembro de 2017 | Cosmódromo de Baikonur | Soiuz MS-06 | Éxito |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Soyuz -MS 01 - 12 (11F732A48)" (en inglés). Consultado o 24 de setembro de 2017.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Mark Wade (2017). "Soyuz MS" (en inglés). Consultado o 24 de setembro de 2017.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Soiuz MS |