„Nike Irodalmi Díj” változatai közötti eltérés
Megjelenés
[ellenőrzött változat] | [ellenőrzött változat] |
Tartalom törölve Tartalom hozzáadva
portál |
felfr. Címke: HTML-sortörés |
||
1. sor: | 1. sor: | ||
{{Díj infobox |
|||
⚫ | |||
|kép = Nike2005.jpg |
|||
⚫ | |||
|magyar név = Nike Irodalmi Díj<br> |
|||
|eredeti név = Nagroda Literacka Nike |
|||
}} |
|||
A '''Nike Irodalmi Díj''' ([[lengyel nyelv]]en: ''Nagroda Literacka Nike'') [[lengyelország]]i irodalmi díj, melyet évente, az előző évben lengyel szerzőtől megjelent legjobbnak tartott könyvért ítélnek oda. A díjat a [[Gazeta Wyborcza]] című napilap alapította 1997-ben. Általánosan a [[lengyel irodalom]] legrangosabb irodalmi díjának tartják. |
A '''Nike Irodalmi Díj''' ([[lengyel nyelv]]en: ''Nagroda Literacka Nike'') [[lengyelország]]i irodalmi díj, melyet évente, az előző évben lengyel szerzőtől megjelent legjobbnak tartott könyvért ítélnek oda. A díjat a [[Gazeta Wyborcza]] című napilap alapította 1997-ben. Általánosan a [[lengyel irodalom]] legrangosabb irodalmi díjának tartják. |
||
== Díjazottak == |
== Díjazottak == |
||
=== A zsüri díja === |
=== A zsüri díja === |
||
* [[2024]] – [[Urszula Kozioł]], ''Raptularz''<ref>{{Cite web |title = Literacka Nagroda Nike 2024 przyznana. Autorka była nominowana do nagrody już piąty raz |data = 2024-10-06 |accessdate = 2024-10-08 |publisher = gazetapl |url = https://kultura.gazeta.pl/kultura/7,114528,31362944,literacka-nagroda-nike-2024-przyznana-autorka-byla-nominowana.html |language = pl}}</ref> |
|||
* [[2023]] – [[Zyta Rudzka]], ''Ten się śmieje, kto ma zęby''<ref name="Aleksandra Głowacka2023">{{Cite web |autor = Aleksandra Głowacka |title = Znamy laureatkę Nagrody Literackiej Nike 2023 |data = 2023-10-01 |accessdate = 2024-10-08 |publisher = wp.pl |url = https://ksiazki.wp.pl/znamy-laureatke-nagrody-literackiej-nike-2023-6947585631402880a |language = pl}}</ref> |
|||
*[[2022]] – [[Jerzy Jarniewicz]], ''Mondo Cane''<ref>[https://wyborcza.pl/7,75517,28977487,nike-2022-dla-jerzego-jarniewicza-za-tom-mondo-cane-poezja.html Nike 2022 dla Jerzego Jarniewicza za tom "Mondo cane". "Poezja jako koło ratunkowe"] (Wyborcza.pl, 2022-10-02. Hozzáférés: 2022-12-16)</ref> |
*[[2022]] – [[Jerzy Jarniewicz]], ''Mondo Cane''<ref>[https://wyborcza.pl/7,75517,28977487,nike-2022-dla-jerzego-jarniewicza-za-tom-mondo-cane-poezja.html Nike 2022 dla Jerzego Jarniewicza za tom "Mondo cane". "Poezja jako koło ratunkowe"] (Wyborcza.pl, 2022-10-02. Hozzáférés: 2022-12-16)</ref> |
||
*[[2021]] – [[Zbigniew Rokita]], ''Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku'' |
* [[2021]] – [[Zbigniew Rokita]], ''Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku'' |
||
*[[2020]] – [[Radek Rak]], ''Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli'' |
* [[2020]] – [[Radek Rak]], ''Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli'' |
||
*[[2019]] – [[Mariusz Szczygieł]], ''Nie ma'' |
* [[2019]] – [[Mariusz Szczygieł]], ''Nie ma'' |
||
*[[2018]] – [[Marcin Wicha]], ''Rzeczy, których nie wyrzuciłem'' |
* [[2018]] – [[Marcin Wicha]], ''Rzeczy, których nie wyrzuciłem'' |
||
*[[2017]] – [[Cezary Łazarewicz]], ''Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka'' |
* [[2017]] – [[Cezary Łazarewicz]], ''Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka'' |
||
*[[2016]] – [[Bronka Nowicka]], ''Nakarmić kamień'' |
* [[2016]] – [[Bronka Nowicka]], ''Nakarmić kamień'' |
||
*[[2015]] – [[Olga Tokarczuk]], ''Księgi Jakubowe'' |
* [[2015]] – [[Olga Tokarczuk]], ''Księgi Jakubowe'' |
||
*[[2014]] – [[Karol Modzelewski]], ''Zajeździmy kobyłę historii. Wyznania poobijanego jeźdźca'' |
* [[2014]] – [[Karol Modzelewski]], ''Zajeździmy kobyłę historii. Wyznania poobijanego jeźdźca'' |
||
*[[2013]] – [[Joanna Bator]], ''Ciemno, prawie noc'' |
* [[2013]] – [[Joanna Bator]], ''Ciemno, prawie noc'' |
||
*[[2012]] – [[Marek Bieńczyk]], ''Książka twarzy'' |
* [[2012]] – [[Marek Bieńczyk]], ''Książka twarzy'' |
||
*[[2011]] – [[Marian Pilot]], ''Pióropusz'' |
* [[2011]] – [[Marian Pilot]], ''Pióropusz'' |
||
*[[2010]] – [[Tadeusz Słobodzianek]], ''Nasza Klasa'' |
* [[2010]] – [[Tadeusz Słobodzianek]], ''Nasza Klasa'' |
||
*[[2009]] – [[Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki]], ''Piosenka o zaleznosciach i uzaleznieniach'' |
* [[2009]] – [[Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki]], ''Piosenka o zaleznosciach i uzaleznieniach'' |
||
*[[2008]] – [[Olga Tokarczuk]], ''Bieguni'' |
* [[2008]] – [[Olga Tokarczuk]], ''Bieguni'' |
||
*[[2007]] – [[Wiesław Myśliwski]], ''Traktat o łuskaniu fasoli'' |
* [[2007]] – [[Wiesław Myśliwski]], ''Traktat o łuskaniu fasoli'' |
||
*[[2006]] – [[Dorota Masłowska]], ''Paw królowej'' |
* [[2006]] – [[Dorota Masłowska]], ''Paw królowej'' |
||
*[[2005]] – [[Andrzej Stasiuk]], ''Jadąc do Babadag'' |
* [[2005]] – [[Andrzej Stasiuk]], ''Jadąc do Babadag'' |
||
*[[2004]] – [[Wojciech Kuczok]], ''Gnój'' |
* [[2004]] – [[Wojciech Kuczok]], ''Gnój'' |
||
*[[2003]] – [[Jarosław Marek Rymkiewicz]], ''Zachód słonca w Milanówku'' |
* [[2003]] – [[Jarosław Marek Rymkiewicz]], ''Zachód słonca w Milanówku'' |
||
*[[2002]] – [[Joanna Olczak-Roniker]], ''W ogrodzie pamięci'' |
* [[2002]] – [[Joanna Olczak-Roniker]], ''W ogrodzie pamięci'' |
||
*[[2001]] – [[Jerzy Pilch]], ''Pod Mocnym Aniołem'' |
* [[2001]] – [[Jerzy Pilch]], ''Pod Mocnym Aniołem'' |
||
*[[2000]] – [[Tadeusz Różewicz]], ''Matka odchodzi'' |
* [[2000]] – [[Tadeusz Różewicz]], ''Matka odchodzi'' |
||
*[[1999]] – [[Stanisław Barańczak]], ''Chirurgiczna precyzja'' |
* [[1999]] – [[Stanisław Barańczak]], ''Chirurgiczna precyzja'' |
||
*[[1998]] – [[Czesław Miłosz]], ''Piesek przydrożny'' |
* [[1998]] – [[Czesław Miłosz]], ''Piesek przydrożny'' |
||
*[[1997]] – [[Wiesław Myśliwski]], ''Widnokrąg'' |
* [[1997]] – [[Wiesław Myśliwski]], ''Widnokrąg'' |
||
=== Közönségdíj === |
=== Közönségdíj === |
||
* 2024 – [[Michał Witkowski]], ''Wiara. Autobiografia''<ref>{Cite web |tytuł = Wyborcza.pl |data dostępu = 2024-10-04 |publisher = wyborcza.pl |url = https://wyborcza.pl/7,75517,31350030,fenomen-witkowszczyzny-nike-czytelnikow-2024-dla-michala-witkowskiego.html|accessdate = 2024-10-08|language = pl}}}}</ref> |
|||
⚫ | |||
* 2023 – [[Grzegorz Piątek]], ''Gdynia obiecana. Miasto, modernizm, modernizacja 1920-1939''<ref>{{Cite web |tytuł = Grzegorz Piątek laureatem Nagrody Nike czytelników. Uroczysta gala już w tę niedzielę |accessdate = 2024-10-08 |publisher = www.granice.pl |url = https://www.granice.pl/news/grzegorz-piatek-nike-2023-laureat-czytelnikow/23347 |language = pl}}</ref> |
|||
*2021 – [[Zbigniew Rokita]], ''Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku'' |
|||
⚫ | |||
*2020 – [[Joanna Gierak-Onoszko]], ''27 śmierci Toby’ego Obeda'' |
|||
* |
* 2021 – [[Zbigniew Rokita]], ''Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku'' |
||
* |
* 2020 – [[Joanna Gierak-Onoszko]], ''27 śmierci Toby’ego Obeda'' |
||
* |
* 2019 – [[Mariusz Szczygieł]], ''Nie ma'' |
||
* |
* 2018 – [[Marcin Wicha]], ''Rzeczy, których nie wyrzuciłem'' |
||
* |
* 2017 – [[Stanisław Łubieński]], ''Dwanaście srok za ogon'' |
||
* |
* 2016 – [[Magdalena Grzebałkowska]], ''1945. Wojna i pokój'' |
||
* |
* 2015 – [[Olga Tokarczuk]], ''Ksiegi Jakubowe'' |
||
* |
* 2014 – [[Ignacy Karpowicz]], ''Ości'' |
||
* |
* 2013 – [[Szczepan Twardoch]], ''Morfina'' |
||
* |
* 2012 – [[Andrzej Franaszek]], ''Miłosz : biografia'' |
||
* |
* 2011 – [[Sławomir Mrożek]], ''Dziennik 1962–1969'' |
||
* |
* 2010 – [[Magdalena Grochowska]], ''Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu'' |
||
* |
* 2009 – [[Krzysztof Varga]], ''Gulasz z turula'' |
||
* |
* 2008 – [[Olga Tokarczuk]], ''"Bieguni'' |
||
* |
* 2007 – [[Mariusz Szczygieł]], ''Gottland'' |
||
* |
* 2006 – [[Wisława Szymborska]], ''Dwukropek'' |
||
* |
* 2005 – [[Ryszard Kapuściński]], ''Podróże z Herodotem'' |
||
* |
* 2004 – [[Wojciech Kuczok]], ''Gnój'' |
||
* |
* 2003 – [[Dorota Masłowska]], ''Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną'' |
||
* |
* 2002 – [[Olga Tokarczuk]], ''Gra na wielu bębenkach'' |
||
* |
* 2001 – [[Jerzy Pilch]], ''Pod Mocnym Aniołem'' / [[Jan T. Gross]], ''Sąsiedzi'' |
||
* |
* 2000 – [[Tadeusz Różewicz]], ''Matka odchodzi'' |
||
* |
* 1999 – [[Olga Tokarczuk]], ''Dom dzienny, dom nocny'' |
||
* 1998 – [[Zygmunt Kubiak]], ''Mitologia Greków i Rzymian" |
|||
* 1997 – [[Olga Tokarczuk]], ''Prawiek i inne czasy'' |
|||
== Fordítás == |
== Fordítás == |
||
*{{fordítás|es|Premio literario Nike|oldid=133836681}} |
* {{fordítás|es|Premio literario Nike|oldid=133836681}} |
||
== Jegyzetek == |
== Jegyzetek == |
||
{{jegyzetek}} |
{{jegyzetek}} |
||
== Források == |
== Források == |
||
*[https://web.archive.org/web/20070928000242/http://www.agora.pl/agora_eng/1,66629,2817753.html The NIKE Literary Award] (Agora.pl, 2007-09-28. Archivált) |
* [https://web.archive.org/web/20070928000242/http://www.agora.pl/agora_eng/1,66629,2817753.html The NIKE Literary Award] (Agora.pl, 2007-09-28. Archivált) |
||
*[https://wyborcza.pl/0,0.html?disableRedirects=true Sitio oficial] (Wyborcza.pl) |
* [https://wyborcza.pl/0,0.html?disableRedirects=true Sitio oficial] (Wyborcza.pl) |
||
*[https://wyborcza.pl/0,81826.html Nagroda Literacka Nike] (Wyborcza.pl, hozzáférés: 2022-12-16) |
* [https://wyborcza.pl/0,81826.html Nagroda Literacka Nike] (Wyborcza.pl, hozzáférés: 2022-12-16) |
||
{{portál|irodalom}} |
{{portál|irodalom}} |
A lap jelenlegi, 2024. október 8., 22:19-kori változata
Nike Irodalmi Díj (Nagroda Literacka Nike) | |
A díj 2005. évi átadási ünnepsége. Bal oldalon Aleksander Kwaśniewski, a Lengyel Köztársaság akkori elnöke. A díjazott: Andrzej Stasiuk | |
Alapítás éve | 1997 |
Ország | Lengyelország |
A Wikimédia Commons tartalmaz Nike Irodalmi Díj témájú médiaállományokat. |
A Nike Irodalmi Díj (lengyel nyelven: Nagroda Literacka Nike) lengyelországi irodalmi díj, melyet évente, az előző évben lengyel szerzőtől megjelent legjobbnak tartott könyvért ítélnek oda. A díjat a Gazeta Wyborcza című napilap alapította 1997-ben. Általánosan a lengyel irodalom legrangosabb irodalmi díjának tartják.
Díjazottak
[szerkesztés]A zsüri díja
[szerkesztés]- 2024 – Urszula Kozioł, Raptularz[1]
- 2023 – Zyta Rudzka, Ten się śmieje, kto ma zęby[2]
- 2022 – Jerzy Jarniewicz, Mondo Cane[3]
- 2021 – Zbigniew Rokita, Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku
- 2020 – Radek Rak, Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli
- 2019 – Mariusz Szczygieł, Nie ma
- 2018 – Marcin Wicha, Rzeczy, których nie wyrzuciłem
- 2017 – Cezary Łazarewicz, Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka
- 2016 – Bronka Nowicka, Nakarmić kamień
- 2015 – Olga Tokarczuk, Księgi Jakubowe
- 2014 – Karol Modzelewski, Zajeździmy kobyłę historii. Wyznania poobijanego jeźdźca
- 2013 – Joanna Bator, Ciemno, prawie noc
- 2012 – Marek Bieńczyk, Książka twarzy
- 2011 – Marian Pilot, Pióropusz
- 2010 – Tadeusz Słobodzianek, Nasza Klasa
- 2009 – Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, Piosenka o zaleznosciach i uzaleznieniach
- 2008 – Olga Tokarczuk, Bieguni
- 2007 – Wiesław Myśliwski, Traktat o łuskaniu fasoli
- 2006 – Dorota Masłowska, Paw królowej
- 2005 – Andrzej Stasiuk, Jadąc do Babadag
- 2004 – Wojciech Kuczok, Gnój
- 2003 – Jarosław Marek Rymkiewicz, Zachód słonca w Milanówku
- 2002 – Joanna Olczak-Roniker, W ogrodzie pamięci
- 2001 – Jerzy Pilch, Pod Mocnym Aniołem
- 2000 – Tadeusz Różewicz, Matka odchodzi
- 1999 – Stanisław Barańczak, Chirurgiczna precyzja
- 1998 – Czesław Miłosz, Piesek przydrożny
- 1997 – Wiesław Myśliwski, Widnokrąg
Közönségdíj
[szerkesztés]- 2024 – Michał Witkowski, Wiara. Autobiografia[4]
- 2023 – Grzegorz Piątek, Gdynia obiecana. Miasto, modernizm, modernizacja 1920-1939[5]
- 2022 – Joanna Ostrowska, Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej[6]
- 2021 – Zbigniew Rokita, Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku
- 2020 – Joanna Gierak-Onoszko, 27 śmierci Toby’ego Obeda
- 2019 – Mariusz Szczygieł, Nie ma
- 2018 – Marcin Wicha, Rzeczy, których nie wyrzuciłem
- 2017 – Stanisław Łubieński, Dwanaście srok za ogon
- 2016 – Magdalena Grzebałkowska, 1945. Wojna i pokój
- 2015 – Olga Tokarczuk, Ksiegi Jakubowe
- 2014 – Ignacy Karpowicz, Ości
- 2013 – Szczepan Twardoch, Morfina
- 2012 – Andrzej Franaszek, Miłosz : biografia
- 2011 – Sławomir Mrożek, Dziennik 1962–1969
- 2010 – Magdalena Grochowska, Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu
- 2009 – Krzysztof Varga, Gulasz z turula
- 2008 – Olga Tokarczuk, "Bieguni
- 2007 – Mariusz Szczygieł, Gottland
- 2006 – Wisława Szymborska, Dwukropek
- 2005 – Ryszard Kapuściński, Podróże z Herodotem
- 2004 – Wojciech Kuczok, Gnój
- 2003 – Dorota Masłowska, Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną
- 2002 – Olga Tokarczuk, Gra na wielu bębenkach
- 2001 – Jerzy Pilch, Pod Mocnym Aniołem / Jan T. Gross, Sąsiedzi
- 2000 – Tadeusz Różewicz, Matka odchodzi
- 1999 – Olga Tokarczuk, Dom dzienny, dom nocny
- 1998 – Zygmunt Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian"
- 1997 – Olga Tokarczuk, Prawiek i inne czasy
Fordítás
[szerkesztés]- Ez a szócikk részben vagy egészben a Premio literario Nike című spanyol Wikipédia-szócikk ezen változatának fordításán alapul. Az eredeti cikk szerkesztőit annak laptörténete sorolja fel. Ez a jelzés csupán a megfogalmazás eredetét és a szerzői jogokat jelzi, nem szolgál a cikkben szereplő információk forrásmegjelöléseként.
Jegyzetek
[szerkesztés]- ↑ Literacka Nagroda Nike 2024 przyznana. Autorka była nominowana do nagrody już piąty raz (lengyel nyelven). gazetapl. (Hozzáférés: 2024. október 8.)
- ↑ Znamy laureatkę Nagrody Literackiej Nike 2023 (lengyel nyelven). wp.pl. (Hozzáférés: 2024. október 8.)
- ↑ Nike 2022 dla Jerzego Jarniewicza za tom "Mondo cane". "Poezja jako koło ratunkowe" (Wyborcza.pl, 2022-10-02. Hozzáférés: 2022-12-16)
- ↑ {Cite web |tytuł = Wyborcza.pl |data dostępu = 2024-10-04 |publisher = wyborcza.pl |url = https://wyborcza.pl/7,75517,31350030,fenomen-witkowszczyzny-nike-czytelnikow-2024-dla-michala-witkowskiego.html%7Caccessdate = 2024-10-08|language = pl}}}}
- ↑ (lengyel nyelven). www.granice.pl. (Hozzáférés: 2024. október 8.)
- ↑ Silenced Memories: LGBT People in WWII, 2022. október 2.
Források
[szerkesztés]- The NIKE Literary Award (Agora.pl, 2007-09-28. Archivált)
- Sitio oficial (Wyborcza.pl)
- Nagroda Literacka Nike (Wyborcza.pl, hozzáférés: 2022-12-16)