qabil

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
qabil	qabiltir	herî qabil qabiltirîn

qabil

1. hember, hevber, rû-bi-rû, miqabil

   Mala wan qabilî ya me ye.

   Berê mala me û ya wan li hev e.

2. qet nabe ku, îlle, bivê-nevê, herhal, çawa be jî, çi be jî

   Qabil e ku ti kes li malê tine be.

   Çawa be jî her kesek li malê heye.

Ji wêjeya klasîk

• Lew kemmilî mestane reqs
  Wer suhbetê ger qabil î
  Dê bêt û ret şahane reqs — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]^{[Divê were berfirehtirkirin]}

Bikaranîn

Lêker:

• qabil dan

Navdêr:

• qabildan

Jê

• miqabil
• miqabilî
• qabilî

Werger

• Tirkî: olabilir → tr