Campillionum

Italiae municipium
(Redirectum de Campilionum)

Campillionum[1][2] (-i, n.) seu Campellione[3] (-is, m.) (Italiane: Campione d'Italia) est oppidum Italiae et municipium, circiter 2 070 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Novocomensi situm. Incolae Campillionenes appellantur.

Wikidata Campillionum
Res apud Vicidata repertae:
Campillionum: insigne
Campillionum: insigne
Civitas: Italia
Locus: 45°58′15″N 8°58′15″E
Numerus incolarum: 1 752
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Campione d'Italia

Gestio

Procuratio superior: Provincia Comensis

Geographia

Superficies: 2.68 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Arogno, Blixunus, Luganum, Melide, Paradiso

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Contrada della Chiocciola

Tabula aut despectus

Campillionum: situs
Campillionum: situs
Despectus in Campilionum, in Lacum Luganii et in Luganum ipsam

Alia nomina

recensere

Alia nomini municipii sunt: Campilionum.[4]

Geographia

recensere

Campillionum est oppidum et municipium in Novi Comi provincia, lacui Ceresio adiacens, circiter 2100 incolarum. Italiae Campilionum, olim Campilionum, Italice Campione d'Italia vocatur. Campilionum in interiore Helvetiae est, sed ad Italiam pertinet ergo exclavatura est.

 
Tabula, collocatio Italiae Campilioni in territorio Helvetiae

Oeconomia

recensere

Campillioni clarum aleatorium nunc in aedificio a Mario Botta aedificato est.

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere

Municipia finitima

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Campilionum spectant.

Pinacotheca

recensere
  1. Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
  2. R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
  3. W. Schweickard, Derivati da nomi geografici (Tubingae: M. Niemeyer, 2006) (Textus apud Google Books)
  4.   Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
 
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!