1226
< XII век | XIII век | XIV век > | |||||||
01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |
51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 00 |
1226 (MCCXXVI) — година според општоприфатениот календар. Тоа била 1226 година од новата ера, 226. од вториот милениум, 26. од XIII век и седма од 1220-тите.
Грегоријански календар | 1226 MCCXXVI |
Ab urbe condita | 1979 |
Ерменски календар | 675 ԹՎ ՈՀԵ |
Асирски календар | 5976 |
Балиски календар | 1147–1148 |
Бенгалски календар | 633 |
Берберски календар | 2176 |
Будистички календар | 1770 |
Бурмански календар | 588 |
Византиски календар | 6734–6735 |
Кинески календар | 乙酉年 (дрв. петел) 3922 или 3862 — до — 丙戌年 (огн. куче) 3923 или 3863 |
Коптски календар | 942–943 |
Етиопски календар | 1218–1219 |
Еврејски календар | 4986–4987 |
Хиндуистички календари | |
- Викрамска ера | 1282–1283 |
- Сачка ера | 1147–1148 |
- Кали-југа | 4326–4327 |
Холоценски календар | 11226 |
Игбоански календар | 226–227 |
Ирански календар | 604–605 |
Исламски календар | 622–624 |
Јапонски календар | Кароку 2 (嘉禄2年) |
Јавански календар | 1134–1135 |
Јулијански календар | 1226 MCCXXVI |
Корејски календар | 3559 |
Мингуо-календар | 686 пред Р. Кина 民前686年 |
Нанакшахи | −242 |
Тајландски сончев календар | 1768–1769 |
Тибетски календар | 阴木鸡年 (женско дрво-петел) 1352 или 971 или 199 — до — 阳火狗年 (машки оган-куче) 1353 или 972 или 200 |
Други календари
уредиИстата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6734 и 6735 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 5976 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 4986 и 4987 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 1979.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 1226 година се протега во 3862 и 3863, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3922 и 3923 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1769. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 622 и 624 исламска година.
Настани
уреди- Папа Хонориј III го екскомуницирал Ремона VII од Тулуза.
- Кралот Луј VIII започнува голема јужна офанзива против Катарите и Грофовија Тулуза. Рамон Беренгер IV ја користи можноста да го потврди својот авторитет над автономните општини на своите територии. Повеќето градови мораат да го прифатат авторитетот на грофот, но Марсеј и Ница се спротивставиле[1]. Луј VIII го освоил Авињон.
- 8 ноември - Луј IX започнува да владее, по смртта на Луј VIII.
- Кралот Саншу II Португалски започнува голема офанзива против муслиманите и го зазема градот Елвас[2].
- На градот Нанитон му е доделен статус на трговски град од страна на кралот Хенри III.
- Во Норвешка, Роберт ја пишува Saga Af Tristram ok Ísodd, една од ретките целосно преживеани верзии на легендата за Тристан и Изолда[3]
- Поради стравот од моќта на Ломбардија, Фридрих II, цар на Светото Римско Царство, ги натерал да го обноват својот сојуз како би се одржал мирот според договорот од Констанца. Царот истовремено им ги одзел и нивните привилегии.
- Во југоисточнна Индокина, Јаја Парамесвар-Аварман II е крунисан за крал и повторно неговото Кралство Чампа се осамостоило.
- Џингис-кан организирал поход за да го казни непослушното вазалско кралство на Тангутите.
- За првпат се споменува градот Рајнбек.
- Фридрих II го прогласува градот Либек за слободен царски град.
- За првпат се споменува градот Гревесмилен.
- Војводата Хајнрих I на градот Лебус му доделува статус на град.
- Основан е манастирот во Прец и е доделен на монасите.
- Изградени се градските ѕидини на Дутинхем, денешна Холандија.
- Биоград на Море е споен со епархијата Скрадин.
Родени
уреди- 21 март - Крал Карло I Анжујски (п. 1285)
- 21 јуни - Крал Болеслав V Пјаст (п. 1279)
- Абу ел-Фараџ бин Харун - сириски научник, историчар и епископ (п. 1286)
- Хетум I, крал на Ерменија
- Гертруда Бабенберг (п. 1288)
Починале
уреди- 7 март - Вилијам Долгиот Меч, англиски воен водач
- 16 септември - Пандулф Верацио, римски црковен политичар
- 3 октомври - Франциск Асиси, италијански светец (р. 1181 или 1182)
- 8 ноември - Крал Луј VIII (р. 1187)
- 14 ноември - Фредерик Исенберг, германски (р. 1193)
- непознатадата - Роберт де Рос, англиски барон (р. 1177)
- Света Беатриса де Есте, италијански светец
- Агнес Австриска, ќерка на Леополд VI, војвода на Австрија
Наводи
уреди- ↑ Dell'Umbria, Alèssi (2006). Histoire universelle de Marseille. De l'an mil à l'an deux mille. Marseille: Agone. стр. 19. ISBN 2-7489-0061-8.
- ↑ Picard, Christophe (2000). Le Portugal musulman (VIIIe-XIIIe siècle. L'Occident d'al-Andalus sous domination islamique. Paris: Maisonneuve & Larose. стр. 110. ISBN 2-7068-1398-9.
- ↑ Tristan et Iseult. Paris: Gallimard. 1995. ISBN 2-07-011335-3.