Глиминхес
Глиминхес е средновековен замок сместен во општината Симришамн, Сканија во јужна Шведска. Тоа е најдобро сочувано средновековно упориште во Скандинавија. Изградена е во 1499-1506 година, за време на ерата кога Сканија формирала витален дел од Данска и содржи многу одбранбени аранжмани од ерата, како што се парапети, лажни врати и ќорсокак коридори, „дупки за убиство“ за истурање врела врела, напаѓачите, рововите, мостовите и разни други форми на смртни стапици за да ги изненадат насилниците и да ги заштитат благородниците од востанијата на селаните. Долниот дел од камените sидови на замокот се дебели 2,4 метри, а горниот дел 1,8 метри.[1]
Историја
[уреди | уреди извор]Изградбата започнала во 1499 година од страна на данскиот витез Јенс Холгерсен Улфстанд и зидарот со камен и архитект Адам ван Дорен, мајстор од Северна Германија, кој исто така работел и на катедралата Лунд. Изградбата била завршена во 1506 година.[2][3]
Уметничкото дело поставено над влезот на замокот од Јенс Холгерсен Улфстанд ја одбележува годината за поставување на основата како 1499 година.[4] Улфстен бил советник, благородник и адмирал кој служел под данскиот крал Јован I и многу предмети биле откриени за време на археолошките ископувања кои го дпокажуваат екстравагантниот начин на живеење на семејството на витезот во Глиминхес до смртта на Улфстан во 1523 година. Тука се пронајдени некои од најскапите предмети што се продаваат во Европа, како што се венецијанско стакло, обоено стакло од областа Рајна и шпанска керамика.[5]
Доказите за богатството на семејството може да се видат и во камената тврдина, каде секојдневните удобности за семејството на витезот вклучувале канали за топол воздух во sидовите и седишта на клупите во вдлабнатините на прозорците. Што се сметало за удобно за својот период, исто така се тврди дека Глиминхес бил израз на „носталгија на витешкиот ред“ и не се сметал за доволно богат или прогресивен дури и за современиците на витезот, а особено не за подоцнежните генерации на сканиското благородништво. Се смета дека Глиминхес служел како станбен замок само неколку генерации пред да се трансформира во складиште за жито.
Наредбата од кралот Чарлс XI до администраторите на шведската власт на Сканија во 1676 година за уривање на замокот, со цел да се осигура дека нема да падне во рацете на данскиот крал за време на сканиската војна, не можело да се изврши. Првиот обид, во кој било наредено да помогнат 20 земјоделци од Сканија, се покажал неуспешен. Дополнителна сила од 130 мажи биле испратени до Глиминхес за да ја извршат наредбата во вториот обид. Меѓутоа, пред да ја извршат наредбата, данско-холандската поморска дивизија пристигнала во Истад, а Швеѓаните морале да ги напуштат обидите за уривање.
Модерна употреба
[уреди | уреди извор]Во текот на 18 век, замокот се користел како склад за земјоделско производство, а во 1924 година бил дониран на шведската држава. Во текот на годините 1935-38 година, бил извршен обемен проект за реставрација и ископување. Денес со него управува Шведскиот одбор за национално наследство (шведски: Riksantikvarieämbetet ). На местото има музеј, средновековна кујна, продавница и ресторан и кафе. Во текот на летото, има неколку тури секој ден. Во локалниот фолклор, замокот е опишан како да е прогонуван од повеќе духови, а традицијата на раскажување приказни инспирирана од замокот се продолжува во летните настани во замокот наречени „Бизарни приказни и застрашувачки приказни“.[5][6]
Галерија
[уреди | уреди извор]-
Внатрешност -
Тешки сводови во долниот дел -
Камено уметничко дело на Јенс Холгерсен Улфстанд во Глиминхес -
Внатрешна врата во Глиминхес.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Åkesson, Sylve. „Skånska slott och herresäten:Glimmingehus“ (шведски). Посетено на 2009-01-22.
- ↑ „Ulfstand, Jens Holgersen“. Dansk biografisk Lexikon. Посетено на December 1, 2019.
- ↑ „Adam Düren, van“. Svenskt biografiskt lexikon. Посетено на December 1, 2019.
- ↑ „History of the Fortress“. Swedish National Heritage Board. Архивирано од изворникот на 2009-08-17. Посетено на 2009-01-22.
- ↑ 5,0 5,1 „Glimmingehus“. Skane.com. Архивирано од изворникот на 2007-09-29. Посетено на 2009-01-22.
- ↑ „Bisarra berättelser och hiskeliga historier“. hemerokallis. Посетено на December 1, 2019.
Други извори
[уреди | уреди извор]- Mandman von Anders (1997) Glimmingehus (Стокхолм, Riksantikvarieämbetet)ISBN 978-9172090644
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Глиминхес - Средновековниот дворец на Одборот за национално наследство на Шведска