Kartinah ialah sebuah filem percintaan 1940 dari Hindia Belanda yang ditulis dan diarahkan oleh Andjar Asmara. Filem, filem ini berkiasarkan seorang jururawat dan unggul apabila mereka jatuh cinta dalam pasukan Penyediaan Serangan Udara. Dihasilkan oleh Java New Industrial Film milik The Teng Chun, Kartinah telah diberikan subsidi oleh kerajaan negara dan melalui penempatan produk. Walaupun ia adalah kegagalan kritikal, pelakon baru menandatangani dengan studio untuk Kartinah memberikan Java New Industrial Film keupayaan peningkatan penerbitan.

Kartinah
Poster teater
PengarahAndjar Asmara
PenulisAndjar Asmara
Dihasilkan olehThe Teng Chun
Dibintangi
Syarikat
penerbitan
New Java Industrial Film
Tarikh tayangan
  • 1940 (1940) (Hindia Timur Belanda)
NegaraHindia Timur Belanda
BahasaIndonesia

Suria (Astaman), seorang komander di pasukan Persediaan Serbuan Udara (Lucht Beschermings Dienst, atau LBD), telah jatuh cinta dengan jururawat Kartinah (Ratna Asmara), yang berkhidmat dengan LBD. Bagaimanapun, beliau berkahwin dengan Titi (Tante Han), seorang wanita yang telah kehilangan kewarasan beliau. Walaupun bapa saudara Suria (R. Inoe Perbatasari) mencadangkan bahawa Suria mengambil Kartinah sebagai isteri kedua, Kartinah enggan, kerana dia menganggap dirinya seorang wanita moden dan tidak terikat dengan amalan tradisi.[1]

Dalam serangan udara, Titi adalah amat cedera; kehadiran bahaya fikirannya cukup bahawa dia mendapat semula kewarasan beliau. Beliau menerangkan bahawa dia dan Suria telah lama tidur di katil yang berbeza, dan menyatakan harapan bahawa Kartinah akan bersedia untuk mengambil beliau sebagai suaminya. Kartinah dan rakan zaman kanak-kanak beliau, Dr. Rasyid (Rasjid Manggis), cuba tetapi tidak berjaya untuk menyelamatkan nyawa Titi ini. Selepas itu Kartinah bersetuju untuk berkahwin dengan Suria.[1]

Penerbitan

sunting

Andjar Asmara, yang mengarahkan Kartinah, mempunyai pengalaman sebelum ini sebagai ketua editor daripada majalah filem Doenia Film (1929-1930) dan drama untuk kumpulan teater Dardanella.[2] Beliau telah dijemput untuk mengarahkan oleh The Teng Chun, seorang penerbit filem Cina dan ketua Java Industrial Film;[3] Andjar juga menulis skrip filem itu. [4] Beberapa pelakon telah diambil daripada kumpulan Dardanella, termasuk Astaman, Ali Joego, dan M. Rasjid Manggis, manakala R. Inoe Perbatasari telah sebelum ini bekerja dengan kumpulan Andjar, Bollero.[5] Kartinah adalah filem sulung arahan Andjar dan lakonan sulung daripada beberapa pelakon.[2]

 
Satu iklan untuk Kartinah di kulit majalah D'Orient, 23 Ogos 1941

Andjar dan isterinya, Ratna, setiap seorang diberikan 1000 gulden untuk kerja-kerja mereka, Andjar sebagai pengarah dan Ratna sebagai seorang pelakon. Pasangan itu turut menerima saham 10 peratus daripada keuntungan bersih. Yuran ini, dua kali yang diperolehi oleh bintang untuk studio lain, telah dilakukan oleh subsidi daripada LBD.[a][6] Dana daripada LBD dan Jabatan Hal Ehwal Dalam Negeri juga telah digunakan dalam penerbitan, yang membolehkan untuk penggambaran kesan dan adegan mahal, termasuk satu dengan api yang besar [5] dan serangan udara pertama di pawagam negara.[7] Walaupun begitu, ahli sosiologi Indonesia A. Budi Susanto menyatakan bahawa filem itu meletakkan kisah cinta yang pertama, meninggalkan peranan LBD di latar belakang. [8] Dana selanjutnya telah diambil daripada penempatan produk: mesin jahit Singer dan dua majalah tempatan.[5]

Kartinah pada asalnya bertujuan untuk bertajuk Kartini. Walau bagaimanapun, ini mencetuskan kontroversi kerana kenang-kenangan tajuk emansipasi wanita, Kartini. Penggambaran bermula pada awal tahun 1940 dan menerima perhatian pelbagai kumpulan tempatan yang melawat yang ditetapkan. [9] Filem ini adalah dalam hitam putih.[4]

Keluaran dan sambutan

sunting

Kartinah telah dikeluarkan pada akhir tahun 1940, semasa zaman peningkatan intelektualisme dalam filem-filem tempatan. Walaupun penonton mempunyai harapan yang tinggi, ahli akademik yang kemudiannya mengkritik filem itu; mereka menganggapnya sebagai tidak lebih daripada hiburan, tidak mempunyai apa-apa nilai pendidikan.[9] Walau bagaimanapun, kemasukan bakat baru yang diketuai Java Industrial Filem berkembang ke bidang yang berbeza, mewujudkan anak-anak syarikat untuk filem aksi dan misteri.[5]

Kartinah berkemungkinan tergolong dalam filem hilang. Ahli antropologi visual Amerika Syarikat Karl G. Heider menulis bahawa semua filem Indonesia yang dibuat sebelum tahun 1950 tidak diketahui lagi keberadaannya ataupun kewujudan salinannya.[10] Walau bagaimanapun, Katalog Filem Indonesia yang disusun JB Kristanto merekodkan beberapa filem masih tersimpan di Sinematek Indonesia dan sejarawan filem Misbach Yusa Biran menulis bahawa beberapa filem propaganda Jepun masih wujud dalam simpanan Perkhidmatan Maklumat Kerajaan Belanda.[11]

Catatan

sunting
  1. ^ LBD telah ditubuhkan selepas tercetusnya Perang Dunia II di Eropah untuk melatih orang awam untuk berurusan dengan serangan udara dijangka daripada Empayar Jepun, yang sudah mengambil langkah agresif terhadap tanah besar China (Sardiman 2008, p. 8).

Rujukan

sunting
Nota kaki
  1. ^ a b Biran 2009, m/s. 266–267.
  2. ^ a b Said 1982, m/s. 136–137.
  3. ^ Biran 2009, m/s. 212.
  4. ^ a b Filmindonesia.or.id, Kartinah.
  5. ^ a b c d Biran 2009, m/s. 214.
  6. ^ Biran 2009, m/s. 213.
  7. ^ Prawirawinta & 195?, m/s. 74.
  8. ^ Susanto 2003, m/s. 241.
  9. ^ a b Biran 2009, m/s. 266.
  10. ^ Heider 1991, m/s. 14.
  11. ^ Biran 2009, m/s. 351.
Bibliografi
  • Biran, Misbach Yusa (2009). Sejarah Film 1900–1950: Bikin Film di Jawa. Jakarta: Komunitas Bamboo working with the Jakarta Art Council. ISBN 978-979-3731-58-2.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Heider, Karl G (1991). Indonesian Cinema: National Culture on Screen. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1367-3.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Kartinah". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. 25 Julai 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-25. Dicapai pada 2016-09-20.
  • Prawirawinta, Susi S (n.d.). Indonesia in Brief. Jakarta: Endang. OCLC 606488.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Said, Salim (1982). Profil Dunia Film Indonesia. Jakarta: Grafiti Pers. OCLC 9507803.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Sardiman (2008). Guru Bangsa: Sebuah Biografi Jenderal Sudirman. Yogyakarta: Ombak. ISBN 978-979-3472-92-8.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Susanto, A. Budi (2003). Identitas Dan Postkolonialitas Di Indonesia. Yogyakarta: Kanisius. ISBN 978-979-21-0851-4.CS1 maint: ref=harv (link)

Pautan luar

sunting