Gone with the Wind: verschil tussen versies

Selznick begon pas op dat moment met het lezen van het boek. Hij maakte zich zorgen over hoe hij een boek van 1037 bladzijdes aan moest passen naar een film met een acceptabele speelduur. Desondanks begon hij onmiddellijk met het aanwijzen van de filmploeg. In [[september]] [[1936]] nam hij [[George Cukor]] aan als de regisseur van de film.<ref name="tcm">{{en}}[http://www.tcm.com/tcmdb/title/414427/Gone-With-the-Wind/ Turner Classic Movies] Notes for Gone With the Wind (1939)</ref> Ze kenden elkaar op dat moment al jaren. Ze hadden ervoor al eerder samengewerkt aan verschillende films, waaronder ''[[A Bill of Divorcement]]'' (1932), ''[[Dinner at Eight]]'' (1933) en ''[[David Copperfield (1935)|David Copperfield]]'' (1935). Op [[29 september]] [[1936]] werd scenarioschrijver [[Sidney Howard]] aangewezen het scenario te schrijven. Hij deed dit op voorwaarde dat hij dit mocht doen op zijn boerderij in [[Massachusetts]], 4800 kilometer van [[Los Angeles]] vandaan.<ref name="thirtysix" /> Hij werkte er voor een lange periode aan. Brown vertelde in een documentaire dat Selznick hier tamelijk ongeduldig over was. In [[december]] [[1936]] stuurde Howard zijn eerste scenario naar Los Angeles. In [[februari]] [[1937]] voltooide hij het scenario, maar er waren aanpassingen nodig. De film zou namelijk vijf en een half uur lang duren als dat scenario gebruikt zou worden.<ref name="thirtyseven">{{en}}[http://web.archive.org/web/20081213000153/http://www.franklymydear.com/history/time-1937f.html The History of Gone with the Wind] 1937: Casting</ref> Pas in [[Augustus (maand)|augustus]] [[1937]] begon Selznick zich te bemoeien met het scenario dat hem zes maanden eerder werd opgestuurd. Maar het resultaat bleek dat hun aangepaste versie nog langer was. Selznick kwam tot inzicht dat de film uit twee delen bestaat. Hij besloot het niet veel aan te passen.<ref name="docu" />▼

===Acteurs===▼

====De zoektocht naar Scarlett====▼

[[Bestand:Paulette Goddard fsa 8b01034.jpg|thumb|Paulette Goddard was de finalist voor de rol totdat Leigh ten tonele verscheen.]]▼

Er werd al naar actrices gezocht, voordat het scenario compleet was. Selznick had in eerste instantie Miriam Hopkins of [[Tallulah Bankhead]] voor de rol van Scarlett O'Hara. Ook noemde hij [[Joan Crawford]] als een kanshebber.<ref name="tcm" /> Mitchell deelde zijn mening over Hopkins voor de rol van Scarlett O'Hara, maar had geen inbreng.<ref>{{en}}[http://www.altfg.com/blog/actors/miriam-hopkins/ Alternative Film Guide] Miriam Hopkins Biography in the Works</ref> Actrice [[Louise Platt]] was de eerste die een auditie aflegde. Dit deed ze op [[28 september]] [[1936]].<ref name="thirtysix" /> Ook de destijds 34-jarige Tallulah Bankhead was een van de eersten om een auditie te doen. Hoewel Selznick haar als een grote kanshebber zag, werd ze geweigerd omdat ze te oud was om een jongedame te spelen.<ref>{{en}}[http://www.encyclopediaofalabama.org/face/Article.jsp?id=h-1432 Encyclopedia of Alabama] Tallulah Bankhead biography</ref>▼

De zoektocht naar de hoofdrolspelers werd een nationale obsessie. Brown reisde vanaf [[november]] [[1936]] heel het land door om de perfecte actrice te vinden voor de rol van Scarlett. Aan het begin van [[december]] dat jaar hadden inmiddels 500 mensen auditie gedaan.<ref name="thirtysix" /> In tijdschriften en radioshows werd veelvoudig gevraagd naar meningen van fans. De uitslag van een opiniepeiling uit [[1937]] vertelde dat [[Bette Davis]] de meestgevraagde actrice was voor de rol van Scarlett O'Hara, met [[Katharine Hepburn]], Mariam Hopkins, Margaret Sullavan, Joan Crawford en [[Barbara Stanwyck]] op de volgende plekken.<ref name="docu" /> Davis werd gekozen door het publiek omdat ze een soortgelijke rol neerzette in ''[[Jezebel (film)|Jezebel]]'' (1938). was zelf razend enthousiast de rol te spelen, maar had destijds een contract bij de filmstudio [[Warner Bros. Pictures]]. De eigenaar van de studio [[Jack Warner]] weigerde haar uit te lenen voor het maken van de film en ook Selznick kondigde aan geen interesse te hebben in het zoeken naar Davis.<ref>{{en}} Haver, Ronald (1980). ''David O. Selznick's Hollywood''. Bonanza Books, p 243. [//nl.wikipedia.org/wiki/Speciaal:BoekBronnen/0517476657 ISBN 0-517-47665-7]</ref><ref name="starring">{{en}}[http://www.notstarring.com/movies/gone-with-the-wind Not Starring.com] Who was considered for ''Gone with the Wind''?</ref>▼

De vraag wie Scarlett O'Hara zou spelen werd een groot probleem voor de filmploeg. [[Jean Arthur]], [[Diana Barrymore]], [[Joan Bennett]], [[Marguerite Churchill]], [[Claudette Colbert]], [[Ellen Drew]], [[Irene Dunne]], [[Jean Harlow]], [[Carole Lombard]], [[Boots Mallory]], [[Martha Raye]], [[Jo Ann Sayers]], [[Norma Shearer]], [[Shirley Temple]], [[Claire Trevor]], [[Arleen Whelan]] en [[Loretta Young]] waren allemaal bekende actrices die werden overwogen.<ref name="tcm" /> [[Susan Hayward]], [[Margaret Tallichet]], [[Frances Dee]], [[Mary Ray]], [[Lana Turner]], [[Paulette Goddard]], [[Anita Louise]] waren zeven van de 32 actrices die een screentest aflegden voor de rol.<ref name="docu" /> Shearer leek in het begin van [[1937]] de actrice te zijn die de rol had gekregen. In vele tijdschriften werd dit gerucht bevestigd. Een contract werd echter nooit getekend en op [[1 april]] [[1937]] werd onthuld dat Shearer niet aan de film zal meewerken.<ref name="tcm" />▼

Aan het einde van [[1938]] was er inmiddels een acteur gevonden voor de rol van Rhett Butler. Selznick was aan het einde van zijn Latijn over wie Scarlett moest spelen en ging opnieuw elke afgenomen screentest af. Hij was hieruit het meest onder de indruk van Paulette Goddard. Hij vroeg haar in [[november]] [[1938]] terug voor een screentest in [[Technicolor (techniek)|Technicolor]]. Ze wist hem echter niet geheel ervan te overtuigen dat zij de perfecte kandidaat was. Desondanks leek het voor het publiek erop neer te komen dat Goddard de rol zou krijgen. Joan Bennett en Jean Arthur waren de enige andere actrices die nog in aanmerking stonden.<ref name="docu" /> In [[december]] [[1938]] kwam de toen nog relatief onbekende [[Vivien Leigh]] naar de set in de hoop een indruk te maken. Ze werd al eerder in [[februari]] [[1937]] aangeraden, maar ging toen nog onopgemerkt voorbij.<ref name="thirtyseven" /> Selznick raakte onmiddellijk door haar geïntrigeerd en bood haar een screentest aan. Ze deed auditie op [[21 december]] [[1938]]. Vier dagen later kreeg ze de rol.<ref name="eight" />▼

====Conflicten met Rhett====▼

Selznick had in eerste instantie [[Ronald Colman]] in ogen voor de rol van Rhett Buttler. Er werd echter eerst gezocht naar een actrice, voordat er een acteur werd gekozen. Die zoektocht bleek echter geen succes, waardoor Selznick besloot eerst te zoeken naar een acteur. De filmploeg en het publiek was het ermee eens dat Clark Gable de rol van Rhett Butler zou moeten spelen. Gable was op dat moment echter onder contract bij een andere filmstudio en de kansen leken gering dat hij toestemming zou krijgen mee te mogen werken aan ''Gone with the Wind''.<ref name="docu" /> Selznick benaderde om die redenen Ronald Colman, [[Gary Cooper]] en [[Errol Flynn]] voor de rol.<ref>{{en}} [http://www.filmsite.org/gone.html Filmsite.org] Gone with the Wind</ref> Cooper weigerde de rol en vertelde in een vraaggesprek dat de film gedoemd is te floppen.<ref>{{en}}[http://montanakids.com/cool_stories/Famous_Montanans/Cooper.htm Montana Kids.com] Gary Cooper biography</ref>▼

In [[1938]] had Selznick al $400.000 uitgegeven aan de film en er was nog steeds niemand gekozen. Hij was vastbesloten Gable te selecteren in de hoofdrol. Om dit mogelijk te maken, was hij gedwongen samen te werken met de filmstudio [[Metro-Goldwyn-Mayer]], waar Gable destijds onder contract bij stond. Gable mocht de hoofdrol spelen, als de film werd gedistribueerd door MGM.<ref name="docu" /> In [[Augustus (maand)|augustus]] [[1938]] verkocht hij de rechten van de film aan de studio voor een bedrag van $1.5 miljoen.<ref name="eight">{{en}}[http://web.archive.org/web/20081214224717/http://www.franklymydear.com/history/time-1938f.html The History of Gone with the Wind] 1938: Casting Continues</ref> Gable wilde de rol echter niet spelen. [[Louis B. Mayer]], de eigenaar van MGM, overtuigde hem ervan toch mee te werken. Gable wilde in die periode scheiden van zijn vrouw Rhea Langham om te trouwen met actrice Carole Lombard. Het salaris dat hij voor deze film zou krijgen, kon dat realiseren.<ref name="tcm" />▼

====Overige rollen====▼

[[Melvyn Douglas]], [[Ray Milland]], [[Vincent Price]], [[Tyrone Power]], [[Lew Ayres]], [[Douglass Montgomery]], [[Joel McCrea]], [[Jeffrey Lynn]] en [[Ray Milland]] zijn de acteurs die in aanmerking kwamen voor de rol van Ashley Wilkes.<ref name="tcm" /> De actrice die het meest geschikt zou zijn voor Melanie Hamilton, bracht veel vragen op. [[Jane Bryan]], [[Dorothy Jordan (actrice)|Dorothy Jordan]], [[Ann Dvorak]], Frances Dee, [[Julie Haydon]], [[Marsha Hunt]], [[Priscilla Lane]], [[Andrea Leeds]], [[Marcella Martin]], [[Anne Shirley]] en [[Martha Scott]] werden overwogen of deden auditie voor de rol.<ref name="tcm" /><ref name="starring" /> De rol werd door Selznick aangeboden aan [[Janet Gaynor]], maar zij eiste een te hoog salaris.<ref name="starring" /> Later legde [[Joan Fontaine]] een screentest af. Ze had snel door dat Cukor niets in haar zag en raadde daarom haar zus [[Olivia de Havilland]] aan voor de rol.<ref>{{en}}[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,789789-2,00.html Time U.S.] The New Picture - 15 april 1940</ref> In tegenstelling tot haar zus, wist De Havilland wel indruk te maken en kreeg de rol. Zowel zij als [[Leslie Howard]] werden geselecteerd in [[januari]] [[1939]].▼

Ook voor de kleinere rollen werden een aantal grote namen benaderd of overwogen. Zo wilde Selznick tieneractrice [[Judy Garland]] voor de rol van Scarletts jongere zus Carreen. Garland was echter onbeschikbaar, omdat ze druk bezig was met de voorbereidingen van ''[[The Wizard of Oz]]'' (1939). De rol ging hierna naar [[Ann Rutherford]], haar tegenspeler in ''[[Love Finds Andy Hardy]]'' (1938). Acteur [[Lionel Barrymore]] werd benaderd voor de rol van Dr. Meade. Zijn verslechterde [[artritis]] weerhoedde hem er echter van mee te werken.<ref>{{en}}[http://reelclassics.com/Movies/GWTW/gwtw-article.htm Reel Classics] Another Look at 'Gone With The Wind'</ref>▼

De rol van Scarletts moeder werd aangeboden aan [[Lillian Gish]], een actrice die haar hoogtepunten in de periode van de [[stomme film]] heeft behaald. Zij weigerde de rol, die vervolgens naar [[Barbara O'Neil]] ging. [[Billie Burke]] kwam in aanmerking voor de rol van 'Pittypat' Hamilton, maar werd als 'te jong' beschouwd.<ref>{{en}}[http://www.theatlantic.com/magazine/archive/1973/02/the-making-of-gone-with-the-wind-part-i/306455/ The Atlantic] The Making of Gone With The Wind, Part I - pagina 5</ref>▼

===Opnamen===▼

De filmstudio waarin de film werd opgenomen, stond nog vol met sets van voorafgaande films als ''[[King Kong (1933)|King Kong]]'' (1933) en ''[[The Garden of Allah]]'' (1936). Om ruimte te maken voor de sets van ''Gone with the Wind'', moesten deze allemaal verwijderd worden. De filmploeg besloot de sets op [[10 december]] [[1938]] in brand te steken om een hoop moeite te besparen. Dit werd opgenomen en in de film gebruikt als de scène waarin Atlanta wordt afgebrand.<ref name="docu" />▼

De voorbereidingen gingen op [[21 januari]] [[1939]] van start. Al vijf dagen later werd de eerste scène opgenomen.<ref name="thirtynine">{{en}}[http://web.archive.org/web/20081214224722/http://www.franklymydear.com/history/time-1939f.html The History of Gone with the Wind] 1939: Filming & Premiere</ref> Er ontstonden na enkele weken conflicten tussen Selznick en Cukor. Selznick vond dat Cukor te traag werkte en Cukor klaagde over de kwaliteit van het scenario. Op [[7 februari]] [[1939]] werd in de nieuwsberichten aangekondigd dat Cukor zich heeft teruggetrokken als regisseur.<ref name="docu" /> [[Victor Fleming]] werd vrijwel onmiddellijk aangesteld als zijn vervanger. Echter, ook Fleming had enkele klachten over het scenario. Scenarioschrijver [[Ben Hecht]] werd ingehuurd voor de wijzigingen die gebracht moesten worden aan het scenario.▼

Na zeventien dagen werd het filmen hervat. Fleming nam een andere aanpak dan Cukor, wat frustratie opwekte bij Leigh.<ref name="docu" /> Er waren echter verschillende conflicten met de camera's, sets en kostuums. Het filmmateriaal bleek te donker, de sets zouden niet realistisch genoeg ogen en Gable paste niet in zijn pakken. Om deze problemen te kunnen verwerken, moest het budget nog groter worden. De studio weigerde Selznick nog meer te financieren, maar de [[Bank of America]] leende in [[april]] [[1939]] $1 miljoen aan de makers.<ref name="thirtynine" />▼