Piet Keuning: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k #add_Authority_control
begraafplaats
 
(4 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1:
[[Bestand:P. Keuning (in PJ Risseeuw 1930 Christelijke schrijvers van dezen tijd) MMKB05 000035701 00101 image.jpg|thumb|Piet Keuning]]
'''Pieter Keuning''' ([[Nieuwe Pekela]], [[29 november]] [[1882]] – [[Breda (stad)|Breda]], [[5 januari]] [[1962]]) was een [[Nederland]]se [[onderwijzer]], [[dichterschrijver]] en [[ondernemeruitgeverij|uitgever]].
 
== Biografie ==
Keuning was een zoon van de destijds veelbesproken onderwijzer [[Jan Keuning]] en Elisabeth Wormser. Hij was gehuwd met Eitina van der Veen, dochter van de huisschilder Hindrik van der Veen en Geertje Bergsma uit [[Groningen (stad)|Groningen]]. Hij was een broer van dichter [[Willem de Mérode]]. Tussen 1914 en 1940 schreef hij een twintigtal boeken, deels jeugdboeken en boeken met kinderversjes, maar ook romans, waarvan enkele in [[Gronings|Groningse streektaal]].
 
Keuning was aanvankelijk onderwijzer in [[Ulrum]], [[Zwolle]] en [[Nijverdal]]. Hij schreef in 1917, de tijd vanals onderwijzer, onder andere het geruchtmakende boek ''Kinderen in verstand en boosheid'', een bundel verhalen in het [[Nederland]]s. Het boek deed nogal wat stof opwaaien. Keuning gaf blijk van een sterke sociale bewogenheid en stelde misstanden in de maatschappelijk verhoudingen - met name tussen boer en arbeider - op het Groninger platteland aan de kaak. Het boek was zo cynisch geschreven dat men in sommige gevallen zelfs bepaalde personen uit [[Spijk (Delfzijl)|Spijk]] en omgeving, de streek waar hij opgroeide, meende te herkennen. Er werd zelfs een rechtszaak tegen hem aangespannen die in 1918 diende; zijn advocaat was toen mr. [[Tjitte de Jong]] (1889-1972). Keuning bezweek voor de heftige kritiek en protesten waarin werd verlangd dat één bepaald hoofdstuk, ''Ons Gymnasiast'', bij een eventuele herdruk zou worden weggelaten. Dit verzoek werd aanvankelijk gehonoreerd, maar in de vijfde herdruk (1942) werd het toch weer opgenomen. Het boek geeft een beeld van de situatie van de Groninger arbeiders tijdens de vorige eeuw. Negentig jaar na het verschijnen van de eerste druk verscheen in 2007 opnieuw een herdruk van dit indertijd omstreden boek.
 
Pieter Keuning was tevens dichter onder het pseudoniem van Peter van Alsingha, enonder schreefwelke naam hij voornamelijkmeest christelijke poëzie schreef. In 1919 zegde Keuning ginghet onderwijs vaarwel om in 1925<ref>dienst Eente anderetreden bronbij noemtuitgeverij hetE.J. jaarBosch 1919Jbzn.</ref> overte naarBaarn. hetIn bedrijfsleven1925 enrichtte werdhij mededirecteursamen vanmet Bosch de uitgeversmaatschappijnieuwe uitgeverij [[Bosch & Keuning]] inop. [[Baarn]]Uitgeverij E.J. Bosch Jbzn. bleef nog enkele jaren bestaan.
 
Piet Keuning overleed op 79-jarige leeftijd en werd begraven op de [[Nieuwe algemene begraafplaats Baarn|Nieuwe Algemene begraafplaats]] in [[Baarn]]. <ref>[https://groenegraf.nl/hetverhaalvan.php?id=30451 groenegraf.nl], bezocht op 1 maart 2023</ref>
== Literatuuropgave (selectie) ==
* Pieter Keuning: ''Kinderen in verstand en boosheid'', (1917).
Regel 15 ⟶ 17:
* Hans Werkman: ''Kroniek van meester Keuning'', Groningen (1982), ISBN 90 6015 495 9.
* Bram Camerlingh: ''Pekelders I. Biografisch woordenboek van Pekela. Deel I: Biografieën'', pag. 191-192, Ten Boer (2010).
'''Referentie'''
----
{{references}}
}}