Frans-Algerije
Frans-Algerije (Frans: Algérie française, Arabisch: الجزائر الفرنسية / Al-Jaza'ir Al-Fransiyah) is een soms gebruikte benaming voor Algerije ten tijde van de Franse overheersing. Officieel heette het gebied "Algérie" zonder meer, een benaming (afgeleid van de stad Algiers) die pas in 1839 werd ingevoerd voor de Noord-Afrikaanse gebieden die Frankrijk in 1830 had veroverd op het Ottomaanse Rijk. Als gevolg van de Algerijnse Oorlog werd het in 1962 onafhankelijk.
Algérie française | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Overzeese bezitting van Frankrijk (1830-1848) Integraal onderdeel van Frankrijk (1848-1962) | ||||||
| ||||||
| ||||||
Kaart | ||||||
Algemene gegevens | ||||||
Hoofdstad | Algiers | |||||
Oppervlakte | 2 381 741 km2 | |||||
Talen | Arabisch, Frans | |||||
Religie(s) | islam, christendom | |||||
Munteenheid | Algerijnse frank | |||||
Regering | ||||||
Regeringsvorm | Kolonie |
Geschiedenis
bewerkenGedurende de grootste periode van het bestaan van Frans-Algerije (van 1848 tot aan de onafhankelijkheid) werd het gebied niet bestuurd als een Franse kolonie, maar als een integraal onderdeel van Frankrijk. Toch had het altijd een apart statuut en zetelde er in Algiers een gouverneur-generaal of een andere vertegenwoordiger van de Franse staat, die bevoegd was voor het hele gebied.
Frans-Algerije was het grootste deel van zijn bestaan bestuurlijk opgedeeld in drie departementen in het noorden (Algiers, Oran en Constantine). De departementen hadden de bevoegdheden van een gewoon Frans departement. Het zuiden, verreweg het grootste deel van Algerije maar zeer dunbevolkt, met de Sahara, had als de "Zuidelijke Gebieden" een bestuursvorm die veel meer aan een kolonie deed denken.
Vanaf 1955 (toen Frankrijk heel wat hervormingen invoerde in de hoop zo Algerije Frans te houden) werd het aantal departementen vergroot door opsplitsing. In 1957 werden ook de Zuidelijke Gebieden in twee departementen opgedeeld. Er waren toen in totaal 18 departementen, later (1959) gereduceerd tot 16. De zuidelijke departementen vielen echter tot aan de onafhankelijkheid onder een afzonderlijk Frans "Ministerie van de Sahara", terwijl het noorden afhing van het "Ministerie van Algerije".
De woorden "Algérie française" werden een slogan voor iedereen die Algerije Frans wilde houden.