International Film Festival Rotterdam

International Film Festival Rotterdam
	Het logo van het IFFR, ontworpen door 75B
Algemene informatie
Datum	jaarlijks eind januari - begin februari
Locatie	Rotterdam, Nederland
Duur	tien dagen
Prijs	VPRO Tiger Awards
Organisator	Vanja Kaludjercic
Bijzonderheden	grootste betaalde culturele evenement in Nederland
Geschiedenis festival
Oprichter	Hubert Bals
Eerste editie	1972
Aantal edities	47
	Officiële website
Portaal	Film

Het International Film Festival Rotterdam (IFFR) is het grootste filmfestival van Nederland. Het wordt sinds 1972 jaarlijks in Rotterdam gehouden. Sinds 2017 worden films getoond in Pathé Schouwburgplein, Kino, Cinerama, LantarenVenster, het Oude Luxor, de Schouwburg, De Doelen en Worm.

Elk jaar gaat eind januari in Rotterdam het gros van de films in première die gedurende de rest van het jaar in Nederland te zien zullen zijn. Ook zijn er vele korte en lange films uit alle delen van de wereld te zien die buiten het festival niet meer in Nederland vertoond worden. Centraal staan de kleinere, onafhankelijke en artistieke films van vaak weinig bekende regisseurs, alhoewel de ‘betere’ Hollywoodfilm niet geschuwd wordt.

Er zijn programmaonderdelen rond producties die zijn gefinancierd door het Hubert Bals Fonds, retrospectieven van de ‘Filmmakers in Focus’, forumdiscussies, tentoonstellingen van videokunst, enzovoort. Daarnaast is er tijdens het festival de CineMart waar filmmakers in contact kunnen komen met financiers. Tot slot worden jaarlijks drie HIVOS Tiger Awards uitgereikt.

Naast een aantal vaste medewerkers wordt het IFFR elk jaar ondersteund door een kleine duizend vrijwilligers, die in ruil gratis films mogen bezoeken en enkele privileges krijgen.

Geschiedenis

Schouwburgplein met IFFR

Het Festival Film International werd in 1972 opgericht door Huub Bals. Hij wilde kleine, onbekende films uit alle delen van de wereld vertonen. Persoonlijke en artistieke films gaan vóór commerciële films uit Hollywood. In de Calypso-bioscoop en 't Venster in Rotterdam worden 31 films gedraaid, die in totaal 5000 bezoekers trekken.

Al snel groeide het festival, zodat er ook steeds meer bioscopen bij betrokken werden. Na de plotselinge dood van Bals op 13 juli 1988 werd het Hubert Bals Fonds opgericht, dat filmmakers uit de derde wereld ondersteunt. Het festival gaat verder onder de naam International Film Festival Rotterdam, en werd vanaf 1990 geleid door de Italiaan Marco Müller. In 1992 is hij opgevolgd door Emile Fallaux, die zich voor het eerst liet bijstaan door adviseurs en programmeurs. Onder zijn bewind worden in '95 de VPRO Tiger Awards ingevoerd. Van 1996 tot 2004 was de Engelsman Simon Field directeur, vanaf 1 maart 2004 Sandra den Hamer en van 2007 tot 2015 Rutger Wolfson. Van augustus 2015 tot 2019 lag de algemene en artistieke leiding in handen van filmproducent Bero Beyer. De Kroatische Vanja Kaludjercic is sinds december 2019 de directeur van het IFFR.^[1]

Het festival is inmiddels uitgegroeid tot Nederlands grootste filmfestival, met in 2015 meer dan 300.000 bezoeken aan rond de 500 films en andere evenementen op vele locaties in Rotterdam.

Meer dan films kijken

Het festival is niet alleen een gelegenheid om films te kijken. Het is ook een plaats om filmmakers en acteurs te ontmoeten, die aan de bar en in talkshows in groten getale aanwezig zijn. De feesten 's avonds zijn een begrip en trekken tot ver buiten Rotterdam cultuurliefhebbers naar het Schouwburgplein.

Prijzen

Hivos Tiger Awards

De Hivos Tiger Award wordt vanaf 2016 uitgereikt aan één regisseur, die een eerste of tweede film uitbrengt. De competitie bestaat jaarlijks uit acht films uit alle delen van de wereld. De prijs bestaat uit 40.000 euro. Daarnaast wordt er een speciale juryprijs ter waarde van €10.000 uitgereikt aan een buitengewoon artistieke prestatie. De bekendste regisseur die tot nu toe een Tiger Award won, was in 1999 Christopher Nolan met Following. Nu is Christopher Nolan vooral bekend van blockbusters als The Dark Knight en Inception.

Andere prijzen zijn onder andere:

De publieksprijs

De publieksprijs wordt bepaald door de gemiddelde rapportcijfers (van 1 tot 5) die de bezoekers na elke film geven. Het winnen van de publieksprijs is voor de film vaak een garantie voor later succes in de Nederlandse filmtheaters. De prijs bestaat uit een waardecheque van € 10.000.^[2]

Jaar	Film	Regisseur	Land van oorsprong	Gemiddelde score
1994	Ein ganz gewohnliches Leben	Imre Gyöngyössy en Barna Kabay	Hongarije	?
1995	Once Were Warriors	Lee Tamahori	Nieuw-Zeeland	?
1996	Angel Baby	Michael Rymer	Australië	?
1997	Shine	Scott Hicks	Australië	?
1998	De Poolse bruid	Karim Traïdia	Nederland	?
1999	Festen	Thomas Vinterberg	Denemarken	?
2000	Shower	Zhang Yang	China	?
2001	Promises	Carlos Bolado, B.Z. Goldberg en Justine Shapiro	Verenigde Staten	?
2002	No Man's Land	Danis Tanović	Bosnië en Herzegovina Frankrijk België	?
2003	Whale Rider	Niki Caro	Nieuw-Zeeland	?
2004	La meglio gioventù	Marco Tullio Giordana	Italië	?
2005	Turtles Can Fly	Bahman Ghobadi	Irak Iran	?
2006	Eden	Michael Hofmann	Duitsland Zwitserland	?
2007	Das Leben der Anderen	Florian Henckel von Donnersmarck	Duitsland	?
2008	Persepolis	Marjane Satrapi	Frankrijk	?
2009	Slumdog Millionaire	Danny Boyle	Verenigd Koninkrijk	?
2010	Yo, también	Antonio Naharro en Álvaro Pastor	Spanje	?
2011	Incendies	Denis Villeneuve	Canada	4,74
2012	Monsieur Lazhar	Philippe Falardeau	Canada	4,74
2013	Matterhorn	Diederik Ebbinge	Nederland	4,73
2014	Nebraska	Alexander Payne	Verenigde Staten	4,68
2015	The Dark Horse	James Napier Robertson	Nieuw-Zeeland	4.76
2016	Under sandet	Martin Zandvliet	Denemarken Duitsland	4,69^[3]
2017	Moonlight	Barry Jenkins	Verenigde Staten	4,64
2018	Den skyldige	Gustav Möller	Denemarken	4,73^[4]
2019	Capharnaüm	Nadine Labaki	Libanon	?
2020	Parasite (zwart-witversie)	Bong Joon-ho	Zuid-Korea	4,76^[5]
2021 februari	Quo vadis, Aida?	Jasmila Žbanić	Bosnië en Herzegovina	?
2021 juni	Mi chiamo Francesco Totti	Alex Infascelli	Italië	?

Robby Müller Award

Sinds 2020 looft de Netherlands Society of Cinematographers (NSC) de Robby Müller Award uit, in samenwerking met het IFFR en Andrea Müller-Schirmer, Robby Müllers weduwe. Deze prijs wordt jaarlijks uitgeloofd aan "een 'beeldmaker' (director of photography, filmmaker of visueel kunstenaar) die in de geest van Robby Müller, een authentieke, geloofwaardige en emotioneel treffende visuele taal heeft gecreëerd in zijn of haar oeuvre".^[6] Gedurende het IFFR wordt de winnaar beloond met een afdruk van een van Müllers polaroids. Daarnaast krijgt de winnaar de kans zijn of haar werk te presenteren in een masterclass.

Winnaars van de prijs zijn:

Jaar	Prijswinnaar	Functie	Land van oorsprong
2020	Diego García	Director of photography	Mexico
2021	Kelly Reichardt	Filmmaker	Verenigde Staten
2022	Sayombhu Mukdeeprom	Director of photography	Thailand

MovieZone Award

Prijs toegekend door een jongerenjury uitgenodigd door IFFR en EYE (voorheen MovieSquad). De film die deze jongerenjury als winnaar selecteert eindigt meestal ook hoog in de publieksprijs top 10 en maakt kans opgenomen te worden in een van de filmeducatieve programma's van EYE, zoals MovieZone met de klas.

Tiger Awards Competitie voor Korte Film

Het festival introduceerde tijdens de 34e editie in 2005 de Tiger Awards Competitie voor korte films. Uit de voor het festival geselecteerde films korter dan zestig minuten wordt door het festival een keuze gemaakt. Hieruit kiest een internationale jury de drie winnaars. Aan elke van de drie gelijkwaardige Tiger Awards voor Korte Film is een bedrag van € 3000 verbonden, ter beschikking gesteld door de leden van de Tiger Business Lounge en door Hogeschool Inholland.

Dioraphte Award voor Hubert Bals Fonds Film

Een internationale jury kiest de winnaar van de Dioraphte Award (ter waarde van € 10.000).

FIPRESCI Award

Tijdens het festival vanaf 1990 toegekend door een jury van internationale filmcritici onder auspiciën van de Fédération Internationale de la Presse Cinématographique (FIPRESCI)

KNF Award

Vanaf 1983 waren de Nederlandse filmcritici een uitzondering op de regel: een jury van de Kring van Nederlandse Filmjournalisten (KNF) selecteerde een favoriet voornamelijk om distributie van de winnaar in Nederland te bevorderen. De winnende film wordt zonder kosten ondertiteld.

NETPAC Award

Een jury benoemd door het Network for the Promotion of Asian Cinema (NETPAC) kiest de beste Aziatische speelfilm van het festival.

Arte France Cinema Award

De Arte France Cinéma Award bestaat uit een geldprijs, die aan producenten worden uitgereikt voor het financieren van de ontwikkeling van het winnende project. Arte France Cinéma en CineMart willen met deze prijs de ontwikkeling en productie van onafhankelijke films ondersteunen en stimuleren.

Eurimages Award

De Eurimages Award werd in 2011 voor het eerst uitgereikt en is een prijs van € 30.000 voor het beste CineMart-project dat een Europese coproductie is.

Tiger Award-winnaars

Jaar	Film	Regisseur	Land van oorsprong
1995	Postman	He Jianjun	China
	Fuyu no kappa	Kazama Shiori	Japan
	Thalassa, Thalassa, Ruckkehr Zum Mmer	Bogdan Dumitrescu	Duitsland Roemenië
1996	Sons	Zhang Yuan	China
	Like Grains of Sand	Ryōsuke Hashiguchi	Japan
	Small Faces	Gillies MacKinnon	Verenigd Koninkrijk
1997	Last Holiday	Amir Karakulov	Kazachstan
	The Day a Pig Fell into the Well	Hung Sang-soo	Zuid-Korea
	Robinson in Space	Patrick Keiller	Verenigd Koninkrijk
1998	Buttoners	Petr Zelenka	Tsjechië
	Giro di lune tra terra e mare	Giuseppe Gaudino	Italië
	Die Siebtelbauern	Stefan Ruzowitzky	Oostenrijk
1999	The Iron Heel of Oligarchy	Alexander Bashirov	Rusland
	Plus Qu'hier, Moins Que Demain	Laurent Achard	Frankrijk
	Following	Christopher Nolan	Verenigd Koninkrijk
2000	Suzhou River	Lou Ye	China
	Mundo Grúa	Pablo Trapero	Argentinië
	Bye Bye Blue Bird	Katrin Ottarsdottír	Denemarken
2001	Bad Company	Furumaya Tomoyuki	Japan
	The Days Between	Maria Speth	Duitsland
	25 Watts	Juan Pablo Rebella & Pablo Stoll	Uruguay
2002	Tussenland	Eugenie Jansen	Nederland
	Everyday God Kisses Us on the Mouth	Sinişa Dragin	Roemenië
	Wild Bees	Bohdan Sláma	Tsjechië
2003	With Love. Lilya	Larisa Sadilova	Rusland
	Extraño	Santiago Loza	Argentinië
	Jealousy Is My Middle Name	Park Chan-ok	Zuid-Korea
2004	The Missing	Lee Kang-sheng	Taiwan
	Summer in the Golden Valley	Srđan Vuletić	Bosnië en Herzegovina
	En Route	Jan Krüger	Duitsland
2005	Changing Destiny	Daniele Gaglianone	Italië
	4	Ilya Khrzhanovsky	Rusland
	The Sky Turns	Mercedes Alvarez	Spanje
2006	Walking on the Wild Side	Han Jie	China
	The Dog Pound	Manuel Nieto Zas	Uruguay Argentinië Canada Spanje
	Old Joy	Kelly Reichardt	Verenigde Staten
2007	Love Conquers All	Tan Chui Mui	Maleisië
	The Unpolished	Pia Marais	Duitsland
	Bog of Beasts AFR (ex aequo)	Claudio Assis Morten Hartz Kaplers	Brazilië Denemarken
2008	Go With Peace Jamil	Omar Shargawi	Denemarken
	Wonderful Town	Aditya Assarat	Thailand
	Flower in the Pocket	Liew Seng Tat	Maleisië
2009	Be Calm and Count to Seven	Ramtin Lavafipour	Iran
	Breathless	Yang Ik-June	Zuid-Korea
	Wrong Rosary	Mahmut Fazil Coskun	Turkije
2010	Agua fría de mar	Paz Fábrega	Costa Rica
	Alamar	Pedro González-Rubio	Mexico
	Mundane History	Anocha Suwichakornpong	Thailand
2011	The Journals of Musan	Park Jung-Bum	Zuid-Korea
	Finisterrae	Sergio Caballero	Spanje
	Eternity (ที่รัก)	Sivaroj Kongsakul	Thailand
2012	Clip	Maja Miloš	Servië
	De jueves a domingo	Dominga Sotomayor	Chili Nederland
	Egg and Stone	Huang Ji	China
2013	My Dog Killer	Mira Fornay	Slowakije Tsjechië
	Soldate Jeannette	Daniel Hoesl	Oostenrijk
	Fat Shaker	Mohammad Shirvani	Iran
2014	Anatomy of a Paper Clip	Ikeda Akira	Japan
	Something Must Break	Martin Bergsmark	Zweden
	Han Gong-ju	Lee Su-jin	Zuid-Korea
2015	La obra del siglo	Carlos M. Quintela	Argentinië Cuba Zwitserland
	Videophilia (and Other Viral Syndromes)	Juan Daniel F. Molero	Peru
	Vanishing Point	Jakrawal Nilthamrong	Thailand Nederland
2016	Radio Dreams	Babak Jalali	Iran Verenigde Staten
2017	Sexy Durga	Sanal Kumar Sasidharan	India
2018	The Widowed Witch	Cai Chengjie	China
2019	Present.Perfect.	Zhu Shengze	Verenigde Staten China
2020	The Cloud in Her Room	Zheng Lu Xinyuan	China