Jean-Paul Franssens

Jean-Paul Franssens
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren	5 februari 1938
Geboorteplaats	Groningen
Overleden	19 juni 2003
Overlijdensplaats	Amsterdam
Land	Nederland
Werk
Jaren actief	1970 - 2002
Uitgeverij	De Arbeiderspers, De Harmonie, Contact
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Jean-Paul Franssens (Groningen, 5 februari 1938 – Amsterdam, 19 juni 2003) was een Nederlands schrijver en schilder.

Levensloop

Franssens' belangstelling voor taal en muziek kwam al vroeg in zijn leven naar voren. In het Duitse Essen studeerde hij regie en zang aan de Folkwang Hochschule. Vervolgens was hij als regisseur en regieassistent werkzaam bij onder meer Opera Forum in Enschede en De Nederlandse Opera. Ook schreef hij toneelstukken en opera-libretti die hij vaak zelf regisseerde en van decors en vormgeving voorzag. Als beeldend kunstenaar was hij autodidact. Zijn (expressionistische) werk exposeerde hij veelvuldig in Nederland maar bijvoorbeeld ook in Parijs, Kopenhagen en Reykjavik. Als schrijver debuteerde hij in 1981 met de novelle De wisselwachter, die verfilmd werd door cineast Jos Stelling onder dezelfde titel met Jim van der Woude in de rol van de protagonist. Ook het derde deel uit zijn autobiografische trilogie Een gouden Kind (1991), Een Goede vader (1993) en Broederweelde (1995) werd door Jos Stelling in 1999 verfilmd onder de titel No Trains No Plains.

Andere boeken van Franssens' hand zijn onder meer de roman Vriend Dood over de Duitse seriemoordenaar Peter Kürten, Zuiderkerkhof 1 (1997, De Arbeiderspers, Privé-domein nr. 213), De wereld wil bedrogen worden (1999, De Arbeiderspers, Privé-domein nr. 227) en Rozen uit het Zuiden (2001, De Arbeiderspers), een roman die in sfeer en omgeving aansluit bij de eerdergenoemde ‘Groningse’ trilogie. Verder schreef hij onder meer gedichten, novelles en korte verhalen. Zijn debuut als dichter was de erotische bundel Lilis (1982). Een greep uit zijn korte verhalen met eigen tekeningen op de achterpagina van NRC Handelsblad verscheen in 2002 onder de naam Kinderschrik.

Franssens stond in de Amsterdamse kunstwereld bekend als bon vivant en rasverteller, die er vele (literaire) vriendschappen op na hield. Hij schreef zelf twee boekjes over zijn vriendschap met Belcampo en zijn briefwisselingen met Henk Hofland en A.F.Th. van der Heijden werden uitgegeven onder de titels Over en weer en Ik heb je nog veel te melden bij respectievelijk uitgeverij Contact en Bas Lubberhuizen. Van der Heijden schreef in 2008, vijf jaar na Jean-Paul Franssens’ dood aan een ongeneeslijke ziekte in 2003, het requiem Voetstampwijnen zijn Tandknarswijnen. Ook dook Franssens vaak op in de tekeningen van Peter van Straaten, die werden gebundeld in het boekje "Mooi einde, hè?". Rond het tienjarig overlijden van Franssens in juni 2013 vonden er verschillende activiteiten en (her)uitgaven plaats.

Bibliografie

Gips (1970), eenakter
De wisselwachter (1981), novelle
Lilis (1982), poëzie
De uitvinder (1984), novelle
Een reiziger op weg naar de Zwitserse Alpen (1985), verhalen
Oefening voor de zondagmorgen (1985), poëzie
Villa Arcana (1986), poëzie
Vriend dood: biecht van een lustmoordenaar (1988), roman
Over en weer (1989), briefwisseling met Henk Hofland
De Ierse schoonheidskoningin (1990), poëzie
Een gouden kind (1991), roman
Een goede vader (1993), roman
Belcampo, Geen gewoon wandelaar (1994)
Ware liefde (1994), verhalen
Broederweelde (1995), roman
Op reis met Belcampo: herinneringen van Jean-Paul Franssens (1996)
Zuiderkerkhof 1 (1997), Privé-domein nr. 213
De wereld wil bedrogen worden (1999), Privé-domein nr. 227
Rozen uit het zuiden (2001), roman
Kinderschrik (2002), verhalen en tekeningen
Ik heb je nog veel te melden (2005), briefwisseling met A.F.Th. van der Heijden

Geïllustreerd door Franssens

De vertellingen van 1001 nacht, deel 1/14 (1993/1999). Amsterdam: uitgeverij Bulaaq

Werken over Franssens

Jean Paul Franssens e.v.a. (2013) Jean-Paul Franssens / Leven, werk en vrienden. Amsterdam: Autres Directions.
A.F.Th. van der Heijden (2008) Voetstampwijnen zijn tandknarswijnen: een requiem. Amsterdam: Querido.
Peter van Straaten (2005) "Mooi einde, hè?" Tekeningen met onderschrift over Jean Paul Franssens. Amsterdam: Bas Lubberhuizen.

Externe links

Profiel bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
Literatuurplein.nl: Informatie over Jean-Paul Franssens

↑ ^a ^b Biografisch Portaal; Biografisch Portaal-identificatiecode: 12662402.

[wikidata-0429bb11a020e413118516879afd553f2d8833b1-v3-1] Biografisch Portaal; Biografisch Portaal-identificatiecode: 12662402.

[1]