Keith Richards

Keith Richards
	Keith Richards tijdens de Voodoo Lounge Tour, 1993
Algemene informatie
Volledige naam	Keith Richards
Bijnaam	Keef, Human Riff of Riffmaster
Geboren	18 december 1943
Geboorteplaats	Dartford
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief	1962-heden
Genre(s)	Rock-'n-roll, rock, reggae, country, rhythm-and-blues
Instrument(en)	Gitaar
Label(s)	Virgin Records
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Bekende instrumenten
	Fender Telecaster, Gibson Les Paul
Actief in Rolling Stones
Functie(s)	zanger, gitarist
In deze formatie	1962-heden
Actief geweest in New Barbarians
Functie(s)	zanger, gitarist, pianist
In deze formatie	1979
Inactief vanwege	Eenmalige bezetting
Actief geweest in The Expensive Winos
Functie(s)	zanger, gitarist
In deze formatie	1988-1992
Inactief vanwege	Rolling Stones weer bij elkaar
Portaal	Muziek

Keith Richards (Dartford, 18 december 1943) is een Brits gitarist, songwriter, zanger, producer en medeoprichter van de Engelse rockband The Rolling Stones.

Levensloop

Richards werd geboren in Dartford in Kent, net ten zuiden van Londen. Al in 1951 op de lagere school raakte hij bevriend met Mick Jagger. Hun middelbareschoolkeuze was verschillend, dus na drie jaar verloren ze elkaar uit het oog. In zijn middelbareschooltijd begon Richards gitaar te spelen, met name de Amerikaanse rock-'n-roll inspireerde hem. Vooral zanger en acteur Elvis Presley.^[1]

In 1959 werd hij vanwege wangedrag van school gestuurd en ging hij naar de Sidcup Art School (kunstacademie). Daar ontmoette hij Dick Taylor, de latere gitarist van The Pretty Things, die op dat moment samen met Jagger in een bluesband speelde. De vriendschap werd vernieuwd en Richards, die inmiddels ook Brian Jones had ontmoet, kwam bij de band. Ook Jones kwam erbij. Deze band zou zich ontwikkelen tot de Rolling Stones, die officieel in 1962 hun eerste optreden hadden.

De Rolling Stones werden al snel heel succesvol, vooral nadat manager Andrew Oldham Richards en Jagger had laten inzien dat ze ook konden schrijven. Richards schreef onder andere de riffs voor (I Can't Get No) Satisfaction, Paint It Black en Jumping Jack Flash. Daarbij heeft hij ook vrijwel het gehele nummer Angie geschreven.

Richards is vooral bekend door zijn innovatieve gitaarspel. Zijn gitaargeluid vormt daarom ook een groot deel van de 'Stones-sound'. Zijn performance is altijd onderkoeld naast een enorm energieke Jagger. Daarnaast heeft hij in de loop der jaren zijn songschrijverscapaciteiten uitgebreid getoond. In muziektijdschrift Rolling Stone staat hij 10e op de lijst van 100 beste gitaristen aller tijden.

In 1988 begon hij een solocarrière. Hij speelde met zijn band, The X-pensive Winos, onder andere het Stonesnummer Connection van het album Between The Buttons.

In 2015 bracht Richards zijn eerste soloalbum in 23 jaar uit sinds het album Main Offender. Het album, getiteld Crosseyed Heart, werd met positieve recensies ontvangen. Richards zingt in elk nummer en in veel nummers bespeelt hij meerdere instrumenten, zoals gitaar, bas en keyboard.

Drugsverslaving en arrestaties

De band en hun leden hadden vooral in de beginjaren een agressief, seksueel uitgesproken en drugsverslaafd imago. Richards is ook meermalen opgepakt voor drugsbezit. De eerste keer gebeurde dat in 1967, toen bij een politie-inval amfetaminepillen werden gevonden bij Jaggers toenmalige vriendin Marianne Faithfull. Richards werd veroordeeld tot een jaar, maar het feit dat er enorm veel ophef ontstond over de overtrokken eis en het ontbreken van direct bewijs maakte dat de veroordeling teruggedraaid werd.

In 1977 werd Richards in Canada gearresteerd vanwege het bezit van heroïne. Door toe te stemmen in een optreden in een benefietconcert voor blinden en de toezegging in de VS een ontwenningskuur te gaan volgen, kon hij de gevangenis weer ontlopen. Maar zijn afkicken was deze keer wel definitief.

Zijn drugsgebruik begon in de jaren zestig met lsd en cocaïne, maar later raakten hij en zijn toenmalige vriendin Anita Pallenberg sterk verslaafd aan heroïne. Begin jaren tachtig kickte Richards af van de heroïne, maar hij bleef cocaïne gebruiken. Hij hield hiermee op nadat hij in 2006 uit een palmboom was gevallen en een hersenoperatie moest ondergaan. Richards gaf toe heroïne te hebben gebruikt tijdens de Bridges to Babylon-tournee.

Persoonlijk leven

In 1967 werd Anita Pallenberg Richards' vriendin. Ze kregen samen drie kinderen, van wie er één overleed aan wiegendood. In 1979 gingen Richards en Pallenberg uit elkaar.

Het voor een groot deel door Richards geschreven nummer Angie gaat volgens Richards over zijn dochter Angela. Velen beweren echter dat het over Angela Bowie gaat, met wie Mick Jagger destijds een relatie zou hebben gehad.

In 1983 trouwde Richards met Patti Hansen. Met haar kreeg hij nog twee kinderen.

In mei 2006 onderging Richards in Nieuw-Zeeland een hersenoperatie, nadat hij tijdens zijn vakantie op de Fiji-eilanden, waar hij met Ron Wood en hun beider gezinnen verbleef, uit een palmboom was gevallen.

Op 21 april 2007 overleed Richards moeder op 91-jarige leeftijd.

Richards bewoont in de Verenigde Staten een kapitaal landhuis in Weston (Connecticut) en heeft daarnaast een tweede landgoed in Engeland.

Film

Richards speelt een kleine rol als Kapitein Teague, de vader van Jack Sparrow, in Walt Disneys Pirates of the Caribbean: At World's End. Johnny Depp, die de rol van Jack Sparrow speelt, zei ooit zijn rol grotendeels op Richards te hebben gebaseerd. Richards en Depp zijn sindsdien ook goede vrienden en worden door het tijdschrift Rolling Stone zelfs bloedbroeders genoemd. Ook in de vierde Piratesfilm is Richards als Captain Teague te zien.

Autobiografie Life

Op 26 oktober 2010 verscheen Richards' autobiografie Life. Samen met auteur James Fox zette hij zijn leven zoals hij het zich herinnerde op papier. Richards schrijft in zijn autobiografie dat hij Mick Jagger al sinds de jaren tachtig "onuitstaanbaar" vond.^[2]

Over de hele wereld was er belangstelling voor dit levensverhaal. Het boek was nog voordat het ook maar te koop was meteen een bestseller.

Solodiscografie

Richards op de filmset van Pirates of the Caribbean

Albums

Talk is Cheap (1988)
Live at the Hollywood Palladium (1991, live)
Main Offender (1992)
Vintage Vinos (2010, verzamelalbum)
Crosseyed Heart (2015)

Singles

Run Rudolph Run / The Harder They Come (1979)
Take It So Hard (1988), nr. 3 US Mainstream Rock
You Don't Move Me (1988), nr. 18 US Mainstream Rock
Struggle (1989), nr. 47 US Mainstream Rock
Wicked As It Seems (1992), nr. 3 US Mainstream Rock
Eileen (1993), nr. 17 US Mainstream Rock

Externe link

Commons heeft mediabestanden in de categorie Keith Richards.

Officiële website (gearchiveerd)

Bronnen en/of noten

↑ (en) Keith Richards on Elvis Presley op YouTube (gearchiveerd)
↑ Mick Jagger is al dertig jaar onuitstaanbaar. de Volkskrant (15 oktober 2010). Gearchiveerd op 17 oktober 2010. Geraadpleegd op 16 oktober 2010.

[1] (en) Keith Richards on Elvis Presley op YouTube (gearchiveerd)

[2] Mick Jagger is al dertig jaar onuitstaanbaar. de Volkskrant (15 oktober 2010). Gearchiveerd op 17 oktober 2010. Geraadpleegd op 16 oktober 2010.

[1]

[2]

Leden:	Mick Jagger · Keith Richards · Ron Wood · Charlie Watts · Darryl Jones (geen officieel lid)
Ex-leden:	Brian Jones · Bill Wyman · Mick Taylor · Ian Stewart
Management:	Andrew Oldham · Allen Klein Productie: Jimmy Miller · The Glimmer Twins · Don Was
Verwante musici:	Blondie Chaplin · Lisa Fischer · Bobby Keys · Chuck Leavell
Studioalbums:	The Rolling Stones (1964) · 12 x 5 (1964) · The Rolling Stones No. 2 (1964) · The Rolling Stones, Now! (1965) · Out of Our Heads (1965) · December's Children (and Everybody's) (1965) · Aftermath (1966) · Between the Buttons (1967) · Their Satanic Majesties Request (1967) · Beggars Banquet (1968) · Let It Bleed (1969) · Sticky Fingers (1971) · Exile on Main St. (1972) · Goats Head Soup (1973) · It's Only Rock 'n Roll (1974) · Black and Blue (1976) · Some Girls (1978) · Emotional Rescue (1980) · Tattoo You (1981) · Undercover (1983) · Dirty Work (1986) · Steel Wheels (1989) · Voodoo Lounge (1994) · Bridges to Babylon (1997) · A Bigger Bang (2005) · Hackney Diamonds (2023)
Livealbums:	Got Live If You Want It! (1966) · Get Yer Ya-Ya's Out! (1969) · Love You Live (1977) · Still Life (1981) · Flashpoint (1991) · Stripped (1995) · The Rolling Stones Rock and Roll Circus (1996) · No Security (1998) · Live Licks (2004) · Shine a Light (2008)
Compilatiealbums:	Big Hits (High Tide and Green Grass) (1966) · Flowers (1967) · Through the Past, Darkly (Big Hits Vol. 2) (1969) · Stone Age (1971) · Gimme Shelter (1971) · Hot Rocks 1964–1971 (1971) · Milestones (1972) · Rock 'n' Rolling Stones (1972) · More Hot Rocks (Big Hits & Fazed Cookies) (1972) · No Stone Unturned (1973) · Metamorphosis (1975) · Made in the Shade (1975) · Rolled Gold: The Very Best of The Rolling Stones (1975) · Stones Story (1976) · Time Waits for No One (1979) · Solid Rock (1980) · Slow Rollers (1981) · Sucking in the Seventies (1981) · Rewind (1971-1984) (1984) · The London Years (1989) · Jump Back: The Best of The Rolling Stones (1993) · Forty Licks (2002) · Singles 1963-1965 (2004) · Singles 1965-1967 (2004) · Singles 1968–1971 (2005) · Rarities 1971–2003 (2005) · Rolled Gold+: The Very Best of The Rolling Stones (2007)
Films:	Charlie Is My Darling (1966) · Sympathy for the Devil (1968) · The Stones in the Park (1969) · Gimme Shelter (1970) · Cocksucker Blues (1972) · Ladies and Gentlemen: The Rolling Stones (1974) · Let's Spend the Night Together (1982) · Video Rewind (1984) · 25x5 - The Continuing Adventures of the Rolling Stones (1989) · Stones at the Max (1991) · Voodoo Lounge Live (1995) · The Rolling Stones Rock and Roll Circus (1996) · Bridges to Babylon Tour '97/'98 (1998) · Four Flicks (2003) · The Biggest Bang (2007) · Shine a Light (2008)
Gerelateerd:	Discografie · Jagger/Richards · The Glimmer Twins · Nanker Phelge · Rolling Stones Records · Altamont Free Concert · Rolling Stones Mobile Studio