NGC 1275
sterrenstelsel in Perseus
NGC 1275 (ook bekend als Perseus A) is een lensvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Perseus. Het hemelobject ligt 235 miljoen lichtjaar (65,28 × 106 parsec) van de Aarde verwijderd en werd op 14 februari 1863 ontdekt door de Duits-Deense astronoom Heinrich Louis d'Arrest.
NGC 1275 | ||||
---|---|---|---|---|
Sterrenbeeld Perseus | ||||
Type | Lensvormig sterrenstelsel (S0) | |||
NGC | NGC 1275 | |||
Rechte klimming | 03u19m48,2s | |||
Declinatie (Epoche 2000) |
+41° 30′ 42,1″ | |||
Magnitude | 11,7 mag | |||
Afstand | 235 × 106 lichtjaar | |||
Schijnbare afmeting | 2,57′ × 1,86′ | |||
Diameter | 35.000 lichtjaar | |||
Roodverschuiving | 0,01756 | |||
Radiële snelheid | 5218 km/s | |||
|
NGC 1275 bestaat in feite uit 2 sterrenstelsels, die ongeveer 200.000 lichtjaar uit elkaar liggen. Het centrale gedeelte van het grootste systeem (het zogenaamde dominante systeem) stoot grote hoeveelheden gas uit in filamentaire formaties. De hoeveelheid gas wordt geschat op 10 miljoen keer de massa van de zon. De filamenten zijn ongeveer 200 lichtjaar breedt en 20.000 lichtjaar lang.
Synoniemen
bewerkenZie ook
bewerkenExterne links
bewerken- (en) NASA/IPAC Extragalactic Database
- (en) SIMBAD Astronomical Database
- (en) SEDS
Zie de categorie NGC 1275 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.