Resolutie 810 Veiligheidsraad Verenigde Naties
Resolutie 810 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties is unaniem aangenomen door de VN-Veiligheidsraad op 8 maart 1993.
 | ||
|---|---|---|
| Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
| Datum | 8 maart 1993 | |
| Nr. vergadering | 3181 | |
| Code | S/RES/810 | |
| Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
| Onderwerp | Cambodjaanse burgeroorlog | |
| Beslissing | Eis voor einde aan het geweld en vreedzame verkiezingen. | |
| Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1993 | ||
| Permanente leden | ||
| Niet-permanente leden | ||
 Brazilië ·  Kaapverdië ·  Djibouti ·  Spanje ·  Hongarije ·  Japan ·  Marokko ·  Nieuw-Zeeland ·  Pakistan ·  Venezuela | ||
| ||
Houtkap in Cambodja (foto: 2005).
| ||
Achtergrond
bewerkenIn 1979 werd na de val van het Rode Khmer-regime en met steun van Vietnam en de Sovjet-Unie de Volksrepubliek Kampuchea opgericht. Het land werd gedurende het volgende decennium door Vietnam gecontroleerd via een marionettenregering. Die werd gedurende dat decennium bevochten door een regering in ballingschap die bestond uit de koningsgezinde Funcinpec, de Rode Khmer en het in 1982 gevormde Nationaal Volksbevrijdingsfront. In augustus 1989 kwamen de vier partijen en vertegenwoordigers van achttien landen bijeen in de door de Verenigde Naties gesponsorde Conferentie van Parijs. Toen een finaal akkoord eindelijk in zicht was werd de VN-Vooruitgangsmissie in Cambodja (UNAMIC) opgericht om toe te zien op de naleving van het staakt-het-vuren. De missie bereidde ook de komst van de VN-Overgangsautoriteit (UNTAC) voor die de in Parijs gesloten akkoorden in de praktijk moest brengen.
Inhoud
bewerkenWaarnemingen
bewerkenDe Veiligheidsraad loofde opnieuw prins Norodom Sihanouk voor diens inspanningen om de vrede en eenheid in Cambodja te herstellen. Volgens de Akkoorden van Parijs had het Cambodjaanse volk het recht om zelf te beslissen over hun politieke toekomst. Eerlijke verkiezingen moesten leiden tot een grondwetgevende vergadering die een nieuwe grondwet moet opstellen en overgaan in een wetgevende macht die een nieuwe regering moet opzetten.
De verwezenlijkingen van de Secretaris-Generaal en UNTAC inzake de registratie van stemmers en de terugkeer van vluchtelingen werden verwelkomt. De Raad verwelkomde ook dat de Nationale Hogeraad van Cambodja een moratorium had ingesteld op de uitvoer van mineralen en edelstenen, zoals gevraagd in resolutie 792, en overwoog de uitvoer van gezaagd hout te beperken om 's lands natuurlijke rijkdommen te beschermen.
De Veiligheidsraad betreurde de schendingen van het staakt-het-vuren door de Partij van Democratisch Kampuchea (PDK) en de Staat Cambodja (SC, de nieuwe naam van de partij Volksrepubliek Kampuchea). Ze was bezorgd om het stijgende geweld in de gebieden van de SC op etnische gronden. Ook werden aanvallen, bedreigingen en intimidatie tegen UNTAC, en vooral de recente aanhouding van UNTAC-personeel, veroordeeld. De PDK voldeed dan weer niet aan haar verplichtingen onder het Akkoord. Ze moest UNTAC onbeperkt toelaten op haar grondgebied en fase II van het staakt-het-vuren uitvoeren. De SC zou dan weer buitenlandse militairen in de rangen hebben wat eveneens niet mocht onder het Akkoord.
Handelingen
bewerkenDe Veiligheidsraad steunde de beslissing van de Nationale Hogeraad om tussen 23 en 27 mei de verkiezingen voor de grondwetgevende vergadering te houden. Het belang van nationale verzoening voor blijvende vrede en stabiliteit werd benadrukt. UNTAC werd gevraagd zich te blijven inspannen voor een neutraal politiek klimaat waarin vrije verkiezingen kunnen plaatsvinden en de partijen om zich vreedzaam te gedragen. Die laatsten moesten ook zorgen voor vrijheid van meningsweigering, -vereniging en -verplaatsing en eerlijke toegang tot de pers, televisie en radio. Ze moesten het volk ook garanderen dat de stemming geheim zou verlopen.
Er werd ook geëist van die partijen dat het geweld zou stoppen en dat ze hun verbintenissen onder de Akkoorden van Parijs nakwamen. Uiteindelijk waren het de Cambodjanen zelf die hiervoor de verantwoordelijkheid droegen en ook om een grondwet overeen te komen en binnen de drie maanden een regering samen te stellen. De Veiligheidsraad stelde zich bereid om bij dat alles steun te verlenen. De partijen moesten zorgen voor de veiligheid van het personeel van UNTAC in heel Cambodja. De Secretaris-Generaal werd gevraagd in april opnieuw te rapporteren over de uitvoering van deze resolutie en nieuwe maatregelen om de realisatie van de Akkoorden te vrijwaren.
Verwante resoluties
bewerken- Resolutie 783 Veiligheidsraad Verenigde Naties (1992)
- Resolutie 792 Veiligheidsraad Verenigde Naties (1992)
- Resolutie 826 Veiligheidsraad Verenigde Naties
- Resolutie 835 Veiligheidsraad Verenigde Naties
