Briefroman: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 23 okt 2010 15:33

Aphra Behn (1684) *Love Letters Between a Noble Man and His Sister*

Een briefroman is een benaming voor een roman die vrijwel geheel of uitsluitend bestaat uit gefingeerde correspondentie tussen verschillende figuren of uit brieven van slechts één persoon.

Het genre was vooral populair in de 18e eeuw. De precieze ouderdom ervan is moeilijk vast te stellen. Als eerste groots opgezette briefroman zou men Love-Letters between a Nobleman and his Sister (1684/85/87) van Aphra Behn kunnen zien^[bron?]. Het oudste literaire werk waarvan met zekerheid vaststaat dat het een briefroman is is Cárcel de amor ("Kerker van de liefde"; ca. 1485) van Diego de San Pedro. Andere bekende vroege briefromans zijn Lettres de Respect, d'Obligation et d' Amour‎ van Edmé Boursault uit 1669, en de eveneens in 1669 door Claude Barbin anoniem gepubliceerde Lettres portugaises. In de geschiedenis van de Engelse literatuur wordt James Howell als de grondlegger van de briefroman gezien.

Meestal maakt men een onderscheid tussen verschillende typen briefromans: briefromans waarin de brieven van één briefschrijver worden weergegeven, romans met een briefwisseling tussen twee personages en romans met een briefwisseling tussen meer dan twee personages. Bij de laatste twee typen spreekt men ook wel van briefwisselingsroman.

Een kenmerk van een briefroman is dat het vertelperspectief niet bij een externe verteller ligt, maar bij de verschillende briefschrijvers zelf. Men kan de briefroman dus beschouwen als een nevenvorm van het type roman waarin een ik-verteller aan het woord is. Verder is er vaak een diversiteit aan stijlen aanwezig, bedoeld om onderscheid te maken tussen de verschillende brievenschrijvers en hun individuele karakters. Een voordeel van deze verteltechniek is dat het een ideale manier is om de personages door middel hun correspondentie zichzelf te laten beschrijven, en om bepaalde zaken van diverse kanten te belichten. Een nadeel is dat gebeurtenissen soms meer dan een keer verteld moeten worden zodat alle personages op de hoogte zijn.

Dikwijls bevat een briefroman ook een voor- en/of nawoord, waarin de "uitgever" verklaart dat de brieven authentiek zijn.

Bekende voorbeelden van briefromans uit de 18e eeuw zijn:

Samuel Richardson, Pamela, or Virtue Rewarded (1740), Clarissa Harlowe (1748)
Jean-Jacques Rousseau,Julie ou la nouvelle Héloise (1758)
Johann Wolfgang von Goethe, Die Leiden des jungen Werthers (1774)
Choderlos de Laclos, Les Liaisons Dangereuses (1782)
Betje Wolff en Aagje Deken, De Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart (1782)
Elisabeth Maria Post, Het land, in brieven (1788)
Jane Austen, Lady Susan (1794)
Bram Stoker, Dracula (1897)
Montesquieu, Lettres persanes (1621)
Jean-Jacques Rousseau, Julie ou la Nouvelle Héloïse (1761)

^[bron?]

@@ Regel 2: / Regel 2: @@
 Een '''briefroman''' is een benaming voor een [[roman (literatuur)|roman]] die vrijwel geheel of uitsluitend bestaat uit gefingeerde [[correspondentie]] tussen verschillende figuren of uit [[brief|brieven]] van slechts één persoon.
-Het genre was vooral populair in de [[18e eeuw]]. De precieze ouderdom ervan is moeilijk vast te stellen. Als eerste groots opgezette briefroman zou men ''[[Love-Letters between a Nobleman and his Sister]]'' (1684/85/87) van [[Aphra Behn]] kunnen zien{{feit||2010|04|04}}. Het oudste literaire werk waarvan met zekerheid vaststaat dat het een briefroman is is ''Cárcel de amor'' ("Kerker van de liefde"; ca. 1485) van [[Diego de San Pedro]]. Andere bekende vroege broefromans zijn ''Lettres de Respect, d'Obligation et d' Amour‎'' van [[Edmé Boursault]] uit 1669, en de eveneens in 1669 door [[Claude Barbin]] anoniem gepubliceerde ''[[Lettres portugaises]]''. In de geschiedenis van de [[Engelse literatuur]] wordt [[James Howell]] als de grondlegger van de briefroman gezien.
+Het genre was vooral populair in de [[18e eeuw]]. De precieze ouderdom ervan is moeilijk vast te stellen. Als eerste groots opgezette briefroman zou men ''[[Love-Letters between a Nobleman and his Sister]]'' (1684/85/87) van [[Aphra Behn]] kunnen zien{{feit||2010|04|04}}. Het oudste literaire werk waarvan met zekerheid vaststaat dat het een briefroman is is ''Cárcel de amor'' ("Kerker van de liefde"; ca. 1485) van [[Diego de San Pedro]]. Andere bekende vroege briefromans zijn ''Lettres de Respect, d'Obligation et d' Amour‎'' van [[Edmé Boursault]] uit 1669, en de eveneens in 1669 door [[Claude Barbin]] anoniem gepubliceerde ''[[Lettres portugaises]]''. In de geschiedenis van de [[Engelse literatuur]] wordt [[James Howell]] als de grondlegger van de briefroman gezien.
 Meestal maakt men een onderscheid tussen verschillende typen briefromans: briefromans waarin de brieven van één briefschrijver worden weergegeven, romans met een briefwisseling tussen twee personages en romans met een briefwisseling tussen meer dan twee personages. Bij de laatste twee typen spreekt men ook wel van '''briefwisselingsroman'''.