David Frost (journalist): verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
k #article-section-source-editor Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via iOS-app |
||
| (31 tussenliggende versies door 16 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox persoon |
|||
| ⚫ | |||
| naam = David Frost |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| onderschrift = Frost tijdens een interview met [[Donald Rumsfeld]] in 2005 |
|||
| volledigenaam = David Paradine Frost |
|||
| geboorteplaats = [[Tenterden (Kent)|Tenterden]], Kent, Engeland |
|||
| geboortedatum = 7 april 1939 |
|||
| sterfplaats = MS [[Queen Elizabeth (schip, 2010)|Queen Elizabeth]], Atlantische Oceaan, tussen Engeland en Portugal |
|||
| sterfdatum = 31 augustus 2013 |
|||
| doodsoorzaak = Hartaanval |
|||
| nationaliteit = [[Verenigd Koninkrijk|Brits]] |
|||
| beroep = [[presentator]], [[journalist]], [[schrijver]] |
|||
| bekendvan = [[That Was The Week That Was]] <br />[[Through the Keyhole]] <br />[[Breakfast with Frost]] <br />[[The Nixon Interviews]] |
|||
| algemeennaam1 = [[Alma mater]] |
|||
| algemeen1 = [[Gonville and Caius College]] |
|||
| partners = Lynne Frederick (1981-1982) <br />Lady Carina Fitzalan-Howard (1983-2013) |
|||
| kinderen = 3 |
|||
| religie = [[Methodisme]] |
|||
| overig1 = {{en}} [https://www.imdb.com/name/nm0296484 IMDb-profiel] |
|||
| zieook = |
|||
| website = |
|||
| handtekening = |
|||
| portaal = Media |
|||
| extra portaal = |
|||
}} |
|||
| ⚫ | |||
== Biografie == |
|||
Frost |
Frost was de zoon van een [[Methodisme|methodistische]] [[dominee]]. Hij studeerde aan [[Gonville and Caius College]] van de [[Universiteit van Cambridge]]. Hij sloeg daarvoor een aanbod om onder contract te gaan spelen bij voetbalclub [[Nottingham Forest FC|Nottingham Forest]] af. Tijdens zijn studie was hij actief in verscheidene universiteitsbladen. Na zijn afstuderen werkte hij bij enkele lokale televisieomroepen en schreef daarnaast zijn eigen cabaretprogramma's. |
||
In |
In 1962 en 1963 was hij een van de schrijvers en de presentator van het satirische [[British Broadcasting Corporation|BBC]]-programma ''[[That Was The Week That Was]]'' (ook bekend als ''TW3''). Dit programma zou van 1963 tot en met 1966 in [[Nederland]] worden gemaakt als ''[[Zo is het toevallig ook nog eens een keer]]''. Na ''TW3'' presenteerde Frost andere satirische programma's op de Britse televisie. Tijdens de [[maanlanding]] op 20 juli 1969 presenteerde Frost een twaalf uur durend marathonprogramma: ''David Frost's Moon Party''. |
||
Daarnaast begon Frost een aantal interviewprogramma's, vooral op het terrein van de politiek. Hij is de enige Britse journalist die alle |
Daarnaast begon Frost een aantal interviewprogramma's, vooral op het terrein van de politiek. Hij is de enige Britse journalist die alle acht Britse ministers-presidenten sinds 1964 en alle zeven [[Lijst van presidenten van de Verenigde Staten|Amerikaanse presidenten]] van [[Richard Nixon]] tot en met [[George W. Bush]] heeft geïnterviewd. Hij interviewde ook persoonlijkheden als sopraan [[Maria Callas]]. |
||
Frost verwierf grote faam met de interviews die hij in 1977 had met Nixon. Hij regelde en betaalde zelf de opnamen van twaalf interviews met de voormalige president van de [[Verenigde Staten]]. De voorbereidingen kostten hem twee miljoen [[Amerikaanse dollar|dollar]], waarvan 600.000 dollar voor Nixon. In totaal interviewde hij Nixon 28 uur en 45 minuten, die hij bewerkte tot vier afleveringen van negentig minuten. Opmerkelijk waren de uitspraken van Nixon. Zo antwoordde hij op de vraag of hij ooit iets illegaals had gedaan: "Als de president iets doet, is het niet illegaal" en gaf hij voor het eerst toe dat hij het Amerikaanse volk in de steek had gelaten. |
|||
| ⚫ | |||
In 2008 werd een |
[[Peter Morgan (scenarioschrijver)|Peter Morgan]] schreef er een toneelstuk over dat in Londens [[West End (Londen)|West End]] werd opgevoerd onder de naam Frost/Nixon. In 2008 werd er een speelfilm van gemaakt, eveneens onder de titel ''[[Frost/Nixon]]'', met [[Michael Sheen]] als Frost en [[Frank Langella]] in de rol van Nixon. De film werd geregisseerd door [[Ron Howard]] en werd genomineerd voor vijf [[Golden Globe]]s en evenveel [[Academy Award|Oscars]]. |
||
Vanaf 1987 presenteerde Frost jarenlang het televisieprogramma ''[[Through the Keyhole]]'', waarbij een panel aan de hand van het interieur moest raden wie de bewoner van een bepaald huis was. |
|||
Hij overleed op 31 augustus 2013 aan een hartaanval aan boord van het cruiseschip [[Queen Elizabeth (schip, 2010)|Queen Elisabeth]], waarop hij was ingehuurd.<ref>[http://www.telegraaf.nl/filmenuitgaan/21855464/__David_Frost_overleden__.html David Frost overleden], ''de Telegraaf'', 1 september 2013</ref> |
|||
| ⚫ | Frost werd in 1994 geridderd door de Britse koningin, waardoor hij gerechtigd werd de titel ''sir'' te dragen en in 2005 werd hij ''fellow'' van de [[British Academy of Film and Television Arts]]. Tussen 1993 en 2005 presenteerde hij wekelijks - op zondag - het politieke discussieprogramma ''[[Breakfast with Frost]]''. Vanaf 2006 presenteerde hij een actualiteitenprogramma op de Engelstalige versie van [[Al Jazeera]], eerst onder de titel ''[[Frost Over the World]]'' en vanaf 2012 als ''[[The Frost Interview]]''. |
||
| ⚫ | |||
Hij overleed op 31 augustus 2013 aan een hartaanval aan boord van het cruiseschip [[Queen Elizabeth (schip, 2010)|Queen Elizabeth]]. De avond tevoren had hij aan boord nog een toespraak gehouden.<ref>{{Citeer web| url = https://www.telegraaf.nl/filmenuitgaan/21855464/__David_Frost_overleden__.html| titel = David Frost overleden| bezochtdatum = 1 september 2013| datum = 1 september 2013| uitgever = [[de Telegraaf]]}}</ref><ref>{{Citeer web| url = https://www.volkskrant.nl/vk/nl/2694/Tech-Media/article/detail/3501981/2013/09/01/Britse-journalist-David-Frost-74-overleden.dhtml| titel = Britse journalist David Frost (74) overleden| bezochtdatum = 2 september 2013| datum = 1 september 2013| uitgever = [[de Volkskrant]]}}</ref> Het schip was onderweg voor een tiendaagse [[Cruisevaart|cruise]] van [[Southampton (Verenigd Koninkrijk)|Southhampton]], eindigend in [[Rome (stad)|Rome]]. Uit een [[autopsie]] bleek dat Frost [[Hypertrofische obstructieve cardiomyopathie|hypertrofische cardiomyopathie ]]had. Frosts zoon Miles stierf in 2015 op 31-jarige leeftijd aan dezelfde aandoening. |
|||
== Wetenswaardigheden == |
|||
* Naar de vierde aflevering van zijn tv-interviews met Richard Nixon keken 45 miljoen mensen, destijds een record voor een interview met een (voormalige) politicus. |
|||
* Frost had een eigen productiebedrijf, [[David Paradine Productions]]. |
|||
* De Britse prinses [[Diana Spencer|Diana]] was de [[peterschap|meter]] van zijn jongste zoon. |
|||
| ⚫ | |||
{{commonscat|David Frost}} |
{{commonscat|David Frost}} |
||
{{DEFAULTSORT:Frost, David}} |
{{DEFAULTSORT:Frost, David}} |
||
[[Categorie:Brits journalist]] |
[[Categorie:Brits journalist]] |
||
Huidige versie van 4 jul 2024 om 01:24
| David Frost | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Frost tijdens een interview met Donald Rumsfeld in 2005
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | David Paradine Frost | |||
| Geboren | 7 april 1939 Tenterden, Kent, Engeland | |||
| Overleden | 31 augustus 2013 MS Queen Elizabeth, Atlantische Oceaan, tussen Engeland en Portugal | |||
| Doodsoorzaak | Hartaanval | |||
| Nationaliteit(en) | Brits | |||
| Religie | Methodisme | |||
| Beroep(en) | presentator, journalist, schrijver | |||
| Bekend van | That Was The Week That Was Through the Keyhole Breakfast with Frost The Nixon Interviews | |||
| Alma mater | Gonville and Caius College | |||
| Familie | ||||
| Partner(s) | Lynne Frederick (1981-1982) Lady Carina Fitzalan-Howard (1983-2013) | |||
| Kinderen | 3 | |||
| Overig | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
David Paradine Frost (Tenterden, 7 april 1939 – Queen Elizabeth, 31 augustus 2013) was een Brits journalist, satiricus, schrijver en televisiepresentator.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Frost was de zoon van een methodistische dominee. Hij studeerde aan Gonville and Caius College van de Universiteit van Cambridge. Hij sloeg daarvoor een aanbod om onder contract te gaan spelen bij voetbalclub Nottingham Forest af. Tijdens zijn studie was hij actief in verscheidene universiteitsbladen. Na zijn afstuderen werkte hij bij enkele lokale televisieomroepen en schreef daarnaast zijn eigen cabaretprogramma's.
In 1962 en 1963 was hij een van de schrijvers en de presentator van het satirische BBC-programma That Was The Week That Was (ook bekend als TW3). Dit programma zou van 1963 tot en met 1966 in Nederland worden gemaakt als Zo is het toevallig ook nog eens een keer. Na TW3 presenteerde Frost andere satirische programma's op de Britse televisie. Tijdens de maanlanding op 20 juli 1969 presenteerde Frost een twaalf uur durend marathonprogramma: David Frost's Moon Party.
Daarnaast begon Frost een aantal interviewprogramma's, vooral op het terrein van de politiek. Hij is de enige Britse journalist die alle acht Britse ministers-presidenten sinds 1964 en alle zeven Amerikaanse presidenten van Richard Nixon tot en met George W. Bush heeft geïnterviewd. Hij interviewde ook persoonlijkheden als sopraan Maria Callas.
Frost verwierf grote faam met de interviews die hij in 1977 had met Nixon. Hij regelde en betaalde zelf de opnamen van twaalf interviews met de voormalige president van de Verenigde Staten. De voorbereidingen kostten hem twee miljoen dollar, waarvan 600.000 dollar voor Nixon. In totaal interviewde hij Nixon 28 uur en 45 minuten, die hij bewerkte tot vier afleveringen van negentig minuten. Opmerkelijk waren de uitspraken van Nixon. Zo antwoordde hij op de vraag of hij ooit iets illegaals had gedaan: "Als de president iets doet, is het niet illegaal" en gaf hij voor het eerst toe dat hij het Amerikaanse volk in de steek had gelaten.
Peter Morgan schreef er een toneelstuk over dat in Londens West End werd opgevoerd onder de naam Frost/Nixon. In 2008 werd er een speelfilm van gemaakt, eveneens onder de titel Frost/Nixon, met Michael Sheen als Frost en Frank Langella in de rol van Nixon. De film werd geregisseerd door Ron Howard en werd genomineerd voor vijf Golden Globes en evenveel Oscars.
Vanaf 1987 presenteerde Frost jarenlang het televisieprogramma Through the Keyhole, waarbij een panel aan de hand van het interieur moest raden wie de bewoner van een bepaald huis was.
Frost werd in 1994 geridderd door de Britse koningin, waardoor hij gerechtigd werd de titel sir te dragen en in 2005 werd hij fellow van de British Academy of Film and Television Arts. Tussen 1993 en 2005 presenteerde hij wekelijks - op zondag - het politieke discussieprogramma Breakfast with Frost. Vanaf 2006 presenteerde hij een actualiteitenprogramma op de Engelstalige versie van Al Jazeera, eerst onder de titel Frost Over the World en vanaf 2012 als The Frost Interview.
Hij overleed op 31 augustus 2013 aan een hartaanval aan boord van het cruiseschip Queen Elizabeth. De avond tevoren had hij aan boord nog een toespraak gehouden.[1][2] Het schip was onderweg voor een tiendaagse cruise van Southhampton, eindigend in Rome. Uit een autopsie bleek dat Frost hypertrofische cardiomyopathie had. Frosts zoon Miles stierf in 2015 op 31-jarige leeftijd aan dezelfde aandoening.
Wetenswaardigheden
[bewerken | brontekst bewerken]- Naar de vierde aflevering van zijn tv-interviews met Richard Nixon keken 45 miljoen mensen, destijds een record voor een interview met een (voormalige) politicus.
- Frost had een eigen productiebedrijf, David Paradine Productions.
- De Britse prinses Diana was de meter van zijn jongste zoon.
- ↑ David Frost overleden. de Telegraaf (1 september 2013). Geraadpleegd op 1 september 2013.
- ↑ Britse journalist David Frost (74) overleden. de Volkskrant (1 september 2013). Geraadpleegd op 2 september 2013.
