Naar inhoud springen

François Duvalier: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Peve (overleg | bijdragen)
link
Geen bewerkingssamenvatting
 
(19 tussenliggende versies door 17 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Duvalier.jpg|thumb|François Duvalier met [[David Tercero Castro]] in 1968]]
[[Bestand:Duvalier.jpg|thumb|François Duvalier (rechts) met de ambassadeur van Guatemala in 1968]]
'''François Duvalier''' ([[Port-au-Prince]], [[14 april]] [[1907]] – aldaar, [[21 april]] [[1971]]), bijgenaamd '''Papa Doc''', was [[president]] en [[dictator (modern)|dictator]] van [[Haïti]].
'''François Duvalier''' ([[Port-au-Prince]], [[14 april]] [[1907]] – aldaar, [[21 april]] [[1971]]), bijgenaamd '''Papa Doc''', was [[president]] en [[dictator (modern)|dictator]] van [[Haïti]].


Hij groeide op in [[Port-au-Prince]] en werd opgeleid tot [[arts]]. Hij maakte zich verdienstelijk bij het bestrijden van de [[Vlektyfus|tyfus]] en andere besmettelijke ziekten. In [[1939]] trouwde hij [[Simone Ovide]] en werd algemeen directeur van de nationale gezondheidsdienst in [[1946]]. In [[1949]], werd hij minister gezondheid en arbeid.
Hij groeide op in [[Port-au-Prince]] en werd opgeleid tot [[arts]]. Hij maakte zich verdienstelijk bij het bestrijden van de [[Vlektyfus|tyfus]] en andere besmettelijke ziekten. In [[1939]] trouwde hij [[Simone Ovide]] en werd algemeen directeur van de nationale gezondheidsdienst in 1946. In 1949 werd hij minister van gezondheid en arbeid.


Nadat in [[1956]] bij een volksopstand president [[Paul Magloire]] was afgezet, vonden in [[1957]] verkiezingen plaats. Duvalier versloeg zijn rivaal Dejoie, en voor het eerst trad op 22 oktober een zwarte president aan op Haïti. Aanvankelijk was hij populair en hij leek erop uit om iets te doen aan de armoede en het analfabetisme. Maar in [[1959]], na een mislukte invasie vanuit het communistisch geworden [[Cuba (land)|Cuba]], leek hij niemand meer te vertrouwen. In [[1961]] liet hij zich herkiezen terwijl zijn termijn van zes jaar nog lang niet afgelopen was, en vanaf [[1964]] tot zijn dood regeerde hij als [[Dictator (modern)|dictator]]. Hij bleef met Amerikaanse hulp in het zadel.
Nadat in 1956 bij een volksopstand president [[Paul Magloire]] was afgezet, vonden in 1957 verkiezingen plaats. Duvalier versloeg zijn rivaal [[Louis Déjoie]] met 72,4% van de stemmen. Aanvankelijk was hij populair en hij leek erop uit om iets te doen aan de armoede en het analfabetisme. Maar in 1959, na een mislukte invasie vanuit het communistisch geworden [[Cuba (land)|Cuba]], leek hij niemand meer te vertrouwen. In 1961 liet hij zich herkiezen terwijl zijn termijn van zes jaar nog lang niet afgelopen was, en vanaf 1964 tot zijn dood regeerde hij als [[Dictator (modern)|dictator]] en [[president voor het leven]]. Hij bleef met Amerikaanse hulp in het zadel.


Duvalier had een volledige greep op het leger en een gedienstige en gewelddadige geheime politie ([[Tonton Macoutes]]). Hij was een aanhanger van de [[vodou]] godsdienst en probeerde de invloed van de Rooms-Katholieke kerk te verminderen. Tweemaal werd een primaat uitgewezen, en in [[1964]] werd de hele Orde der [[Jezuïeten]] het land uitgezet.
Duvalier had een volledige greep op het leger en een gedienstige en gewelddadige geheime politie ([[Tonton Macoutes]]). Hij was een aanhanger van de [[vodou]]-godsdienst en probeerde de invloed van de Rooms-Katholieke Kerk te verminderen. Tweemaal werd een [[primaat (persoon)|primaat]] uitgewezen, en in 1964 werd de hele Orde der [[Jezuïeten]] het land uitgezet.


Hij werd na zijn overlijden opgevolgd door zijn zoon [[Jean-Claude Duvalier|Jean-Claude]] alias ''baby doc''. Zowel ''papa doc'' als ''baby doc'' werden aangesteld 'voor het leven' en voerden beiden een schrikbewind.
Hij werd na zijn overlijden opgevolgd door zijn zoon [[Jean-Claude Duvalier|Jean-Claude]] alias ''Baby Doc''. Zowel ''Papa Doc'' als ''Baby Doc'' waren aangesteld 'voor het leven' en beiden voerden een schrikbewind.


== Zie ook ==
== Zie ook ==
* [[Presidenten van Haïti]]
* [[Lijst van staatshoofden van Haïti]]


{{DEFAULTSORT:Duvalier, Francois}}
{{DEFAULTSORT:Duvalier, Francois}}
[[Categorie:President van Haïti]]
[[Categorie:President van Haïti]]
[[Categorie:Haïtiaans medicus]]
[[Categorie:Haïtiaans medicus]]

{{Link GA|de}}

Huidige versie van 17 nov 2023 om 12:16

François Duvalier (rechts) met de ambassadeur van Guatemala in 1968

François Duvalier (Port-au-Prince, 14 april 1907 – aldaar, 21 april 1971), bijgenaamd Papa Doc, was president en dictator van Haïti.

Hij groeide op in Port-au-Prince en werd opgeleid tot arts. Hij maakte zich verdienstelijk bij het bestrijden van de tyfus en andere besmettelijke ziekten. In 1939 trouwde hij Simone Ovide en werd algemeen directeur van de nationale gezondheidsdienst in 1946. In 1949 werd hij minister van gezondheid en arbeid.

Nadat in 1956 bij een volksopstand president Paul Magloire was afgezet, vonden in 1957 verkiezingen plaats. Duvalier versloeg zijn rivaal Louis Déjoie met 72,4% van de stemmen. Aanvankelijk was hij populair en hij leek erop uit om iets te doen aan de armoede en het analfabetisme. Maar in 1959, na een mislukte invasie vanuit het communistisch geworden Cuba, leek hij niemand meer te vertrouwen. In 1961 liet hij zich herkiezen terwijl zijn termijn van zes jaar nog lang niet afgelopen was, en vanaf 1964 tot zijn dood regeerde hij als dictator en president voor het leven. Hij bleef met Amerikaanse hulp in het zadel.

Duvalier had een volledige greep op het leger en een gedienstige en gewelddadige geheime politie (Tonton Macoutes). Hij was een aanhanger van de vodou-godsdienst en probeerde de invloed van de Rooms-Katholieke Kerk te verminderen. Tweemaal werd een primaat uitgewezen, en in 1964 werd de hele Orde der Jezuïeten het land uitgezet.

Hij werd na zijn overlijden opgevolgd door zijn zoon Jean-Claude alias Baby Doc. Zowel Papa Doc als Baby Doc waren aangesteld 'voor het leven' en beiden voerden een schrikbewind.