Ballig
Ballig (ook bekend als Ballig Bridge) (Manx: Farm of the hollow) is een gehucht van enkele huizen op het eiland Man.
Het ligt in de civil parish German in de buurt van het dorp St John's langs de A3 Castletown - Ramsey bij de kruising met de A20 Poortown Road. De omgeving wordt gedomineerd door landbouwgrond, Beary Mountain, het dorp St John's en Tynwald Mills (een voormalige watermolen, tegenwoordig winkelcentrum).
Isle of Man TT en Manx Grand Prix
[bewerken | brontekst bewerken]Ballig ligt ook langs de Snaefell Mountain Course, het circuit dat gebruikt wordt voor de Isle of Man TT en de Manx Grand Prix. Het vormt het een van de markante punten langs dit circuit en ligt tussen de 8e en de 9e mijlpaal. Ballig maakte ook deel uit van de Highroads Course en de Four Inch Course, die gebruikt werden voor de Gordon Bennett Trial en de RAC Tourist Trophy van 1904 tot 1922. Het hoorde ook bij de St John's Short Course, die voor motorraces werd gebruikt van 1907 tot 1910.
Het dal bij de Neb is tegenwoordig vrij bosrijk, maar was in de eerste helft van de twintigste eeuw tamelijk open en begroeid met hyacinten. Daardoor was er ook veel ruimte voor het publiek, dat ook in de zijweg naar Peel kon staan en bij laag water onder de brug door naar de andere kant van de weg kon gaan. Tegenwoordig is de hele rechterkant van het circuit bij Ballig verboden terrein voor de toeschouwers. Meteen na Ballig Bridge ligt een binnendoorweg naar Peel, maar verder was het hele circuitdeel van Ballig tot aan Cronk-y-Voddy door het ontbreken van wegen onbereikbaar voor de organisatie van de Isle of Man TT, die in Douglas zetelde. Tot telefoon- en radioverbindingen dit probleem oplosten, werkten de scouts van Man als boodschapper te voet, maar ook als marshal om rijders te waarschuwen als er iets was gebeurd.
Circuitverloop
[bewerken | brontekst bewerken]Ballig Bridge
[bewerken | brontekst bewerken]Na de bochten bij Ballaspur hebben de coureurs slechts enkele honderden meters om te accelereren naar Ballig Bridge, de brug over de Neb. In het verleden was dit een "humpback" brug, een flinke boog waar de sprongen die de coureurs maakten nog veel verder waren dan die bij de nu beruchte Ballaugh Bridge. Ze moesten dat doen zonder achtervering en het gebeurde dan ook regelmatig dat kettingen, frames of wielen het begaven. Aanvankelijk lag er tot overmaat van ramp aan de achterkant van de brug nog een flinke kuil, maar die werd in 1920 in elk geval gedeeltelijk gedempt. In 1935 werd de hele brug herbouwd, waardoor de boog minder werd, maar veilig vonden de coureurs haar nog steeds niet. Tegenwoordig merken de coureurs niet veel meer van de brug. Ze beginnen hier al naar de rechterkant van de weg te gaan om Doran's Bend te kunnen ronden. Vóór de brug werd verbeterd verklaarde Stanley Woods dat bij het kiezen van de meest ideale lijn het stuur boven de leuning van de brug hing. Dat kon echter alleen als hij dan al met de wielen los van de grond was, anders was de brugleuning te hoog. In 1922 brak tijdens de Junior TT het stuur van zijn Royal Enfield bij het landen. Er werden sprongen tot 18 meter gemeten. Toen de brug in 1935 was verbeterd verklaarden coureurs dat dit zorgde voor 3 tot 5 seconden kortere rondetijden.
Doran's Bend
[bewerken | brontekst bewerken]Tijdens een avondtraining voor de Isle of Man TT van 1950 viel Bill Doran met een AJS in de bocht bij Ballig. Hij had diverse sneden, bloeduitstortingen en een gebroken been. Bill Doran verscheen in het hele seizoen niet meer aan de start. De bocht waar dit gebeurde werd uiteindelijk "Doran's Bend" genoemd, maar dat was jaren later, toen Doran zijn carrière al beëindigd had. Doran's Bend is een snelle linker bocht, die onoverzichtelijk en lang doorloopt, waardoor het moeilijk is de juiste lijn (apex) te vinden. De buitenbocht bestaat uit een troittoir en lage stenen muurtjes, de binnenbocht heeft een hoge wal die begroeid is met klimop. Minstens twee coureurs hebben zich daar lelijk in vergist: de lokale rijder John Crellin, die in 1988 dacht dat het een met klimop begroeid talud was, en Steve Hislop, die in hetzelfde jaar met zijn helm door de klimop reed en toen ontdekte dat er geen heg achter zat (zoals hij jarenlang gedacht had) maar een stenen wand. Dat gebeurde bij een snelheid van 190 km/h en hij had er nog een paar ronden last van.
Gebeurtenissen bij Ballig Bridge
[bewerken | brontekst bewerken]Gebeurtenissen bij Doran's Bend
[bewerken | brontekst bewerken]- Op 1 september 1967 verongelukte Kenneth Herbert met een Norton Manx tijdens de training voor de Manx Grand Prix
- Op 7 juni 1989 verongelukte Phil Mellor met een 1100cc Suzuki tijdens de Production TT. Toen tijdens dezelfde race ook Steve Henshaw bij Quarry Bends verongelukte schrapte de organisatie de Production TT acht jaar lang.
Veranderingen aan het circuit
[bewerken | brontekst bewerken]- In 1934 werd een schaapshek aan de oostkant van Snaefell Mountain verwijderd en ook de verhoogde brug bij Ballig
- Begin jaren zestig werd de weg verbreed bij Ballig en Greeba Bridge.
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- Ballig Bridge werd in 1935 gebruikt als filmlocatie voor de film No Limit van George Formby. In dat jaar was de brug nog een gevaarlijke springschans, want ze was verhoogd en de coureurs sprongen eroverheen.
- David Wright: Mountain Milestone, 100 Years of the TT Mountain Course, Lily Publications, Ramsey, ISBN 978-1-907945-04-5
- Ballig: Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ballig op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Doran's Bend: Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Doran's Bend op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.