Naar inhoud springen

Eddie Howe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eddie Howe
Eddie Howe
Persoonlijke informatie
Volledige naam Edward John Frank Howe
Geboortedatum 29 november 1977
Geboorteplaats Amersham, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 180 cm
Positie Verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2007
Huidige club Vlag van Engeland Newcastle United
Functie Manager
Contract tot 30 juni 2027
Senioren
Seizoen Club W (G)
1994–2002
2002–2004
2004
2004
2004–2007 		Vlag van Engeland Bournemouth
Vlag van Engeland Portsmouth
→ Vlag van Engeland Swindon Town
→ Vlag van Engeland Bournemouth
Vlag van Engeland Bournemouth 		201(10)
2(0)
0(0)
17(1)
53(1)
Getrainde teams
2008–2011
2011–2012
2012–2020
2021– 		Vlag van Engeland Bournemouth
Vlag van Engeland Burnley
Vlag van Engeland Bournemouth
Vlag van Engeland Newcastle United
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Edward John Frank "Eddie" Howe (Amersham, 29 november 1977) is een Engels trainer en voormalig voetballer die het grootste deel van zijn spelerscarrière bij Bournemouth doorbracht. In november 2021 werd Howe aangesteld als trainer van Newcastle United.

Spelerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Howe brak door als professioneel voetballer bij Bournemouth, nadat hij voor de lokale amateurclub Rossgarth gespeeld had. In december 1995 debuteerde de verdediger in een wedstrijd tegen Hull City. In 1998 speelde hij met Engeland -21 op het Toulon Espoirs-toernooi.

In maart 2002 werd Howe de eerste aanwinst van Portsmouth onder de nieuwe manager, Harry Redknapp. Tijdens zijn debuutwedstrijd, tegen Preston North End, raakte hij geblesseerd aan zijn knie en hij miste de rest van zijn seizoen.[1] Tijdens zijn rentree in de openingswedstrijd van het seizoen 2002/03, tegen Nottingam Forest, kreeg hij opnieuw een knieblessure en ook het gehele seizoen kon hij niet meespelen.[2]

In maart 2004 werd de verdediger verhuurd aan Swindon Town, maar voor deze club zou hij nooit spelen. In de zomer van dat jaar werd Howe gehuurd door Bournemouth, zijn oude club. Daar bleef hij blessurevrij en Bournemouth wilde hem graag behouden. Omdat er geen geld was, creëerden de fans "Eddieshare" en werd het benodigde bedrag van eenentwintigduizend pond opgehaald om aan de transfersom te voldoen.[3][4] Na nog meer dan vijftig wedstrijden voor Bournemouth gespeeld te hebben, hing Howe zijn voetbalschoenen in 2007 aan de wilgen.[5]

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Bournemouth

[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat hij op negenentwintigjarige leeftijd gestopt was als voetballer, werd Howe coach van de reserves van Bournemouth. Toen manager Kevin Bond werd ontslagen in september 2008, verloren Howe en Rob Newman hun baan als assistent, al keerde Howe onder de opvolger van Bond, Jimmy Quinn terug als jeugdtrainer. Nadat Quinn in december van dat jaar ook ontslagen was, nam Howe op interimbasis de taken over.[6]

De toen eenendertig jaar oude Howe werd hiermee de jongste manager in het Engelse professionele voetbal ooit.[7] Zijn eerste twee wedstrijden gingen verloren, maar alsnog kreeg hij een vaste aanstelling aan het einde van de maand.[8] Howe behoedde Bournemouth voor degradatie en in november 2009 wees hij een aanbod af van Peterborough United om daar de opvolger van Darren Ferguson te worden.[9] Op 24 april 2010 werd met 1–0 gewonnen van Burton Albion en door deze overwinning werd promotie naar de League One afgedwongen.[10]

Begin 2011 waren diverse clubs geïnteresseerd in de diensten van Howe, maar de manager verklaarde op 11 januari niet te willen vertrekken bij Bournemouth.[11] Drie dagen later, op 14 januari, maakte hij echter de overstap naar Burnley.[12] Zijn honderdste wedstrijd als manager van Bournemouth, tegen Colchester United (2–1 nederlaag), werd ook zijn laatste.[13]

Burnley

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 januari 2011 ondertekende Howe een contract voor drieënhalf jaar bij het in het Championship uitkomende Burnley, waar hij de opvolger werd van Brian Laws.[14] De eerste wedstrijd onder leiding van de nieuwe manager was op 22 januari 2011, toen met 0–0 gelijkgespeeld werd op bezoek bij Scunthorpe United.[15] In het seizoen 2010/11 eindigde Burnley achtste in het Championship en de jaargang erop besloot de club de competitie op een dertiende plaats.

Begin oktober 2012 werd Howe gelinkt aan zijn oude club Bournemouth, waar manager Paul Groves ontslagen was. Hij weigerde commentaar te geven over de geruchten.[16] Een week later werd er een aanbieding gedaan voor de manager, maar Burnley noemde het 'ongevraagd en ongewild verzoek' en wees de aanbieding van de hand.[17] Een dag later verkaste hij alsnog naar Bournemouth, naar eigen zeggen 'om persoonlijke redenen'.[18]

Terugkeer bij Bournemouth

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 12 oktober 2012 ondertekende Howe een verbintenis bij Bournemouth, de club die hij anderhalf jaar daarvoor verlaten had.[19][20] Hij trad aan als vervanger van Lee Bradbury. Na zijn eerste volledige maand werd hij verkozen tot 'Manager van de maand', door drie keer te winnen en twee keer gelijk te spelen.[21] Aan het einde van het seizoen 2012/13 werd promotie naar het Championship werkelijkheid door een tweede plaats achter kampioen Doncaster Rovers. In het eerste seizoen van Bournemouth onder Howe in het Championship werd een tiende plaats behaald, zes punten onder de plaatsen voor play-offs.

Op 27 april 2015 bereikte Howe zijn derde promotie met Bournemouth.[22] Na een 3–0 overwinning op Bolton Wanderers was promotie nog niet officieel zeker. Tenzij nummer drie Middlesbrough negentien doelpunten verschil in zou halen, promoveert Bournemouth voor het eerst in de clubgeschiedenis naar de Premier League. Na de wedstrijd sprak Howe lovend over de fans: "Zij zouden mij niet moeten bedanken, ik zou hen moeten bedanken. Dit is een familieclub en het verdient een plek in de spotlights."[23] Op 2 mei won Bournemouth met 0–3 van Charlton Athletic, waarmee de titel in het Championship werd gepakt.[24]

Op 26 juli 2020, de laatste speeldag van het seizoen 2019/20, degradeerde Bournemouth na vijf seizoenen op het hoogste niveau weer naar de Championship. The Cherries wonnen weliswaar met 3-1 van Everton, maar het gelijkspel van rechtstreekse concurrent Aston Villa tegen West Ham betekende dat Bournemouth alsnog bij de laatste drie eindigde.[25] Als gevolg van de degradatie maakte Howe op 1 augustus bekend de club te verlaten, na er meer dan 450 wedstrijden aan het roer te hebben gestaan.[26]

Newcastle United

[bewerken | brontekst bewerken]

Begin november 2021 werd Howe aangesteld als hoofdtrainer van Newcastle United met een contract tot medio 2024 door de nieuwe eigenaar, een Saudisch consortium. Een maand eerder had deze de club overgenomen en niet veel later werd de toenmalige trainer Steve Bruce ontslagen. Op het moment van de aanstelling van Howe stond Newcastle voorlaatste in de Premier League met vijf punten en geen enkele gewonnen wedstrijd.[27] Het lukte de trainer om met Newcastle in de Premier League te blijven.

Aan het begin van het seizoen 2022/23 werd de verbintenis van Howe opengebroken en verlengd tot medio 2027.[28] Howe werd verkozen tot Manager van de maand over de maand oktober. The Magpies stonden op dat moment op de derde plaats in de Premier League.[29]

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie
Aantal Jaren
Als speler
Vlag van Engeland Portsmouth
First Division 1 2002/03
Als trainer
Vlag van Engeland Bournemouth
Championship 1 2014/15

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ (en) Preston 2–0 Portsmouth BBC, 30 maart 2002. Gearchiveerd op 10 april 2022.
  2. ↑ (en) Portsmouth 2–0 Nottingham Forest BBC, 10 augustus 2002. Gearchiveerd op 16 oktober 2022.
  3. ↑ (en) Fans stump up for Eddie Red 'n' Black, 12 november 2004
  4. ↑ (en) Howe seals Bournemouth return BBC, 12 november 2004. Gearchiveerd op 2 september 2020.
  5. ↑ (en) Bournemouth defender Howe retires BBC, 23 juni 2007. Gearchiveerd op 13 oktober 2022.
  6. ↑ (en) Quinn parts company with Cherries BBC, 1 januari 2009. Gearchiveerd op 23 mei 2023.
  7. ↑ (en) Eddie Howe and the amazing story of Bournemouth's meteroic rise The Telegraph, 20 november 2014. Gearchiveerd op 19 september 2021.
  8. ↑ (en) Howe handed permanent role Sky Sports, 19 januari 2009
  9. ↑ (en) My heart is at Bournemouth - Howe BBC, 12 november 2009. Gearchiveerd op 14 oktober 2022.
  10. ↑ (en) League Two Focus: Bournemouth promoted The Sunday Times, 25 april 2010
  11. ↑ (en) Bournemouth manager Eddie Howe to stay at Dean Court BBC, 11 januari 2011. Gearchiveerd op 16 oktober 2022.
  12. ↑ (en) Cherries: Howe agrees terms with Burnley The Bournemouth Echo, 14 januari 2011
  13. ↑ (en) Colchester 2–1 Bournemouth BBC, 14 januari 2011. Gearchiveerd op 10 april 2022.
  14. ↑ (en) Eddie Howe appointed Burnley manager BBC, 16 januari 2011. Gearchiveerd op 7 april 2023.
  15. ↑ (en) Scunthorpe United 0–0 Burnley BBC, 22 januari 2011. Gearchiveerd op 12 augustus 2022.
  16. ↑ (en) Eddie Howe 'will not comment' on Bournemouth links BBC, 4 oktober 2012. Gearchiveerd op 3 december 2015.
  17. ↑ (en) Eddie Howe: Burnley receive 'unwanted' Bournemouth approach BBC, 11 oktober 2012. Gearchiveerd op 3 december 2015.
  18. ↑ (en) Eddie Howe: I had to leave Burnley for Bournemouth BBC, 13 oktober 2012. Gearchiveerd op 18 november 2015.
  19. ↑ (en) Eddie Howe: Bournemouth agree deal with Burnley for manager BBC, 12 oktober 2012. Gearchiveerd op 3 december 2015.
  20. ↑ (en) The return of Eddie Howe Bournemouth, 15 oktober 2012
  21. ↑ (en) Bournemouth boss Eddie Howe named manager of the month for November Sky Sports, 14 december 2012
  22. ↑ Bournemouth promoveert voor het eerst naar Premier League Algemeen Dagblad, 27 april 2015
  23. ↑ (en) Bournemouth 3–0 Bolton Wanderers BBC, 27 april 2015. Gearchiveerd op 24 september 2015.
  24. ↑ Watford verspeelt titel in blessuretijd, Bournemouth kampioen NOS, 2 mei 2015. Gearchiveerd op 7 juli 2018.
  25. ↑ (en) Gary Rose, Everton 1-3 Bournemouth: Cherries relegated despite win. BBC sport (26 juli 2020). Gearchiveerd op 2 september 2020. Geraadpleegd op 2 augustus 2020.
  26. ↑ Eddie Howe leaves Bournemouth following Premier League relegation | Goal.com. www.goal.com. Gearchiveerd op 21 oktober 2021. Geraadpleegd op 2 augustus 2020.
  27. ↑ Eddie Howe krijgt van Saudische eigenaars een kans bij Newcastle Sporza, 8 november 2021. Gearchiveerd op 23 januari 2022.
  28. ↑ Newcastle bulkt van vertrouwen en maakt fans gelukkig met contractnieuws Voetbal International, 5 augustus 2022
  29. ↑ (en) Howe scoops Premier League Manager of the Month award Newcastle United, 11 november 2022. Gearchiveerd op 12 november 2022.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eddie_Howe&oldid=65978000"