Liga voor Mensenrechten
| Liga voor Mensenrechten | ||
|---|---|---|
| Geschiedenis | ||
| Opgericht | 1979 | |
| Structuur | ||
| Voorzitter | Kati Verstrepen | |
| Plaats | Sint-Jans-Molenbeek | |
| Aantal werknemers | 6 | |
| Media | ||
| Website | www.mensenrechten.be | |
De Liga voor Mensenrechten is een onafhankelijke Belgische vzw die "onrechtvaardigheden en willekeurige aanslagen op de rechten van het individu of van de gemeenschap" bestrijdt en baseert zich hiertoe op Belgische wetgeving en verdragen zoals de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
De Liga is lid van de Internationale Federatie voor de Mensenrechten en werkt hoofdzakelijk rond detentie, discriminatie, privacy en de spanning tussen vrijheid en veiligheid.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Op 8 mei 1901 richtte Eugène Monseur de Belgische Liga voor de Rechten van de Mens (Ligue Belge des Droits de l’Homme) op in navolging van de Franse mensenrechtenliga die in 1898 werd opgericht in het kielzog van de Dreyfusaffaire. Tijdens de Eerste Wereldoorlog en de Tweede Wereldoorlog moesten de activiteiten worden gestaakt.[1]
In 1954 hebben enkele advocaten de organisatie heropgericht als Belgische Liga voor de Verdediging van de Rechten van de Mens / Ligue Belge pour la Défense des Droits de l’Homme.[2] Emile Vandervelde, Georges Lorand[3], Max Gottschalk, Henri Rolin, Régine Orfinger-Karlin, Georges Aronstein, Henry Botson en Marc De Kock speelden een vooraanstaande rol.
Op 1 maart 1979 werd de unitaire vereniging gesplitst in de Nederlandstalige Liga voor Mensenrechten en de Franstalige Ligue des Droits de l'Homme.
In 1991 reikte de Liga de eerste Prijs voor Mensenrechten uit die sindsdien elk jaar rond de dag van de mensenrechten wordt toegekend aan een persoon, organisatie of initiatief die zich het voorbije jaar verdienstelijk heeft gemaakt op het vlak van mensenrechten.
In 2004 heeft de Liga drie vzw's verbonden met het Vlaams Blok aangeklaagd wegens racisme wat heeft geleid tot de veroordeling door het Hof van beroep in Gent. Hiervoor kreeg ze op 21 juli de Prijs voor de Democratie samen met het Centrum voor Gelijkheid van Kansen.
In 2010 startte de Liga in navolging van Privacy International met de jaarlijkse uitreiking van Big Brother Awards aan notoire privacyschenders.
In 2017 betwist de Liga de hervorming van het Hof van assisen voor het Grondwettelijk Hof omdat het "terugschroeven van de assisenprocedure rechtsongelijkheid creëert".[4]
In 2020 besliste de Liga om samen met de Franstalige evenknie een pand aan te kopen in Brussel om de krachten te bundelen.[5] De Gentse locatie in de Gebroeders De Smetstraat 75 werd na een geslaagde crowdfunding en verbouwing verruild voor het Huis van Mensenrechten in de Leopold II-laan 53.[6]
| Periode | Voorzitter |
|---|---|
| 1979-1997 | André De Becker[7] |
| 1997-2004 | Paul Pataer |
| 2004-2017 | Jos Vander Velpen[8] |
| 2017- | Kati Verstrepen[9] |
- ↑ Sinds 1979 mensenrechten.be. Gearchiveerd op 30 maart 2023.
- ↑ 1954-1978 : la Ligue belge liguedh.be.
- ↑ Lauwers,N., Georges Lorand (1860-1918): Een transnationale progressieve liberaal; VUB; 2016
- ↑ Mensenrechtenliga stapt naar Grondwettelijk Hof tegen hervorming assisen Belga/Knack, 19 oktober 2017.
- ↑ Belga, Mensenrechtenliga’s lanceren crowdfunding voor bouw van Huis van Mensenrechten. Hln.be (12 juni 2020). Gearchiveerd op 10 april 2023. Geraadpleegd op 10 april 2023.
- ↑ Bettina Hubo, Liga voor Mensenrechten verhuist naar Molenbeek. Bruzz.be (2 juli 2020). Gearchiveerd op 10 april 2023. Geraadpleegd op 10 april 2023.
- ↑ André De Becker
- ↑ Mijn uitgangspunt blijft: mensenrechten zijn de beste remedie tegen terreur Liga voor Mensenrechten, 15 december 2017. Gearchiveerd op 21 oktober 2022.
- ↑ Belga, Nieuwe voorzitter voor Liga voor Mensenrechten. vrtnws.be (21 november 2017). Geraadpleegd op 10 april 2023.