Lyne Chardonnet
| Lyne Chardonnet | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Lyne Catherine Jeanne Chardonnet | |||
| Geboren | 5 mei 1943 | |||
| Geboorteplaats | Parijs (17e arrondissement) | |||
| Overleden | 11 december 1980 | |||
| Overlijdensplaats | Enghien-les-Bains | |||
| Land |  Frankrijk
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1965-1980 | |||
| Beroep | Actrice | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| ||||
Lyne Catherine Jeanne Chardonnet (Parijs, 5 mei 1943 - Enghien-les-Bains, 11 december 1980) was een Franse actrice.[1] Ze stond bekend om haar rollen in Mon oncle Benjamin, Lady Oscar en Chanel Solitaire. Er werd een korte film, Le Dernier Jour (The Last Day), voor haar gemaakt door haar man Jacques Cortal vanwege haar jonge overlijden op 37-jarige leeftijd aan leverkanker.[2]
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Lyne Chardonnet werd opgeleid aan het National Academy of Dramatic Arts (1967) met twee tweede prijzen in comedy, klassiek en modern. Ze begon met acteren in bioscoopfilms, maar dat waren enkel bijrollen.
Ze verschijnt in Mayerling en speelt de jongere zus van Catherine Deneuve. Haar meest populaire rol is die van Arabelle in Mon oncle Benjamin van Édouard Molinaro. Ze kreeg de rol in de plaats van Claude Jade die het had geweigerd, en gaf de voorkeur aan de hoofdrol van Manette, de verloofde van de held Jacques Brel. Ze speelde ook Valérie, in Bruno, l'enfant du dimanche, Brigitte in Clérambard en Charlotte in L'Œuf.[3]
Op televisie is haar belangrijkste rol die van Herminie in Les Gens de Mogador, met Marie-José Nat en Jean-Claude Drouot.[4]
Ze verschijnt in kleine rollen of als figurant in films van Édouard Molinaro (verpleegster in Dracula père et fils, stewardess in L'Homme pressé). Ze is een van de gastrollen in de tv-film Les personnages van Maurice Cazeneuve, en een gast van het bal bij Jacques Demy in Lady Oscar. In 3 hommes à abattre (1980) is ze verpleegster en in haar laatste film voor haar overlijden Chanel Solitaire een jonge non. Ze maakte een cameo-optreden in de film 3 hommes à abattre terwijl ze in het ziekenhuis werd behandeld voor een ziekte waar ze een paar weken later aan zou overlijden.[5]
Privé
[bewerken | brontekst bewerken]Zij is de dochter van Léopold Chardonnet, oorspronkelijk afkomstig uit Montluçon en uit een familie van Evaux-les-Bains, in Combrailles, en Ellen Shapiro, van Ierse afkomst.
Ze was de eerste vrouw van (1968-1969) van Paul-Loup Sulitzer. Ze heeft een dochter, Léa (geboren in 28 juli 1974), van acteur en regisseur Jacques Cortal die haar zal eren in een korte film vanwege haar overlijden (The Last Day, 1980) en in een fictieve film (Quand je vois le soleil, 2002, met Marie-Claude Pietragalla en Florent Pagny).[6]
Ze stierf op 37-jarige leeftijd aan leverkanker. Ze is begraven in Soisy-sous-Montmorency.[7][8]
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Films
[bewerken | brontekst bewerken]Series
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Rol | Afleveringen |
|---|---|---|---|
| 1967 | Les sept de l'escalier quinze B | Sophie Blouin | N/A |
| Les cinq dernières minutes | Catherine | 1 aflevering | |
| Deslouettes père et fils | N/A | N/A | |
| En votre âme et conscience | N/A | 1 aflevering | |
| 1967-79 | Au théâtre ce soir | Zozotte, Huguette, Barbara, Èva | 4 afleveringen |
| 1970 | Allô police | Françoise | 1 aflevering |
| 1971 | Noële aux quatre vents | Odile | 1 aflevering |
| 1972 | Les gens de Mogador | Herminie | 3 afleveringen |
| 1973 | Témoignages | Laura | 1 aflevering |
| 1974 | Graf Yoster gibt sich die Ehre | Rena Jonasson | 1 aflevering |
| La folie des bêtes | Catherine Bonnelle | 2 afleveringen | |
| Un curé de choc | La trafiquante | 1 aflevering | |
| Das blaue Palais | Yvonne Boucher | 3 afleveringen | |
| 1976 | Messieurs les jurés | Mme Hennezel | 1 aflevering |
| 1978 | Claudine | Valentine Chassenet | 2 afleveringen |
| Les hommes de Rose | Josette | N/A | |
| 1980 | Les amours de la belle époque | Justine | 1 aflevering |
| La vie des autres | N/A | 1 aflevering | |
| 1981 | Salut champion | La voyageuse | 1 aflevering |
Theater
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en)
Lyne Chardonnet in de Internet Movie Database
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Florence Pernel op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Referenties
- ↑ (en) Lyne Catherine Jeanne Chardonnet. www.wikidata.org. Gearchiveerd op 28 januari 2022. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ (fr) AlloCine, Lyne Chardonnet. AlloCiné. Gearchiveerd op 7 december 2020. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ (fr) Hommage à Lyne Chardonnet, actrice enghiennoise partie trop tôt…. Le Journal de François (6 december 2020). Gearchiveerd op 3 oktober 2021. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ (en) Lyne Chardonnet filmography - RYM/Sonemic. Rate Your Music. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ (en) Lyne Chardonnet. IMDb. Gearchiveerd op 3 oktober 2021. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ (fr) Actress Lyne Chardonnet before going to London for her mariage ceremony with Paul Lou Sulitzer, here in her parent's house at Enghien, september 21, 1968.. Granger. Gearchiveerd op 3 oktober 2021. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ (fr) Salomé Gegout, Lyne Chardonnet, star emportée à 37 ans le 11 décembre 1980. www.journaldesfemmes.fr (11 december 2020). Gearchiveerd op 3 oktober 2021. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.
- ↑ (en) Lyne Chardonnet. notreCinema. Gearchiveerd op 3 oktober 2021. Geraadpleegd op 3 oktober 2021.