Naar inhoud springen

Natriumperchloraat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Natriumperchloraat
Algemeen
Molecuulformule NaClO4
IUPAC-naam natriumperchloraat
Molmassa 122,4403693 g/mol
SMILES
[O-]Cl(=O)(=O)=O.[Na+]
InChI
1S/ClHO4.Na/c2-1(3,4)5;/h(H,2,3,4,5);/q;+1/p-1
CAS-nummer 7601-89-0
PubChem 522606
Wikidata Q408491
Beschrijving Witte kristallen of poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OxiderendSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H271 - H302
EUH-zinnen geen
P-zinnen P220
Hygroscopisch? ja
Opslag Gescheiden van brandbare en reducerende stoffen. Goed gesloten.
EG-Index-nummer 017-010-00-6
VN-nummer 1502
ADR-klasse Gevarenklasse 5.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 2,4994 g/cm³
Smeltpunt (ontleedt) 480 °C
Oplosbaarheid in water 2090 g/L
Goed oplosbaar in water, ethanol
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur orthorombisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Natriumperchloraat (NaClO4) is het natriumzout van perchloorzuur. De stof komt voor als witte hygroscopische en reukloze kristallen of als poeder. De stof is oplosbaar in water en alcohol.

Natriumperchloraat wordt bereid door middel van een anodische oxidatie onder hoge druk van natriumchloride of natriumchloraat. Hierbij wordt als anode platina (in sommige gevallen ook lood(IV)oxide, mangaan(IV)oxide, magnetiet of kobalt(III)oxide) en als kathode grafiet, staal, nikkel of titanium gebruikt.[1] De oxidatie verloopt als volgt:

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting met vorming van giftige dampen, waaronder chloor en chlooroxiden. Natriumperchloraat is een sterk oxidatiemiddel en reageert met brandbare en reducerende stoffen, waardoor brand- en ontploffingsgevaar kan ontstaan.

De stof is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen.

[bewerken | brontekst bewerken]