Naar inhoud springen

Nicola Antonio Zingarelli

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nicola Antonio Zingarelli
Nicola Antonio Zingarelli
Nicola Antonio Zingarelli
Algemene informatie
Volledige naam Nicola (ook: Niccolò) Antonio Zingarelli
Geboren 4 april 1752
Geboorteplaats NapelsBewerken op Wikidata
Overleden 5 mei 1837
Overlijdensplaats Torre del GrecoBewerken op Wikidata
Land Vlag van Italië Italië
Werk
Genre(s) Klassiek
Beroep Componist, muziekpedagoog, dirigent, organist
Instrument(en) orgel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Nicola (ook: Niccolò) Antonio Zingarelli (Napels, 4 april 1752 – Torre del Greco, Napels, 5 mei 1837) was een Italiaans componist, muziekpedagoog, organist en dirigent.

Levensloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Zingarelli ging na het overlijden van zijn vader samen met zijn broers Francesco en Giuseppe voor muziekstudies aan het Conservatorio di Santa Maria di Loreto in Napels, waar toen ook Domenico Cimarosa en Giuseppe Giordani studeerden. Zijn leraren waren Fedele Fenarolis en later Abbate Alessandro Speranza, een leerling van Francesco Durante. In 1768 ging aan het conservatorium zijn Intermezzo giocoso "I quattro pazzi" in première.

Op 22 juli 1772 werd hij organist aan de Annunziata-toren. Met steun van de hertogin van Castelpagano ging op 13 augustus 1781 zijn eerste opera Montezuma in het Theatro San Carlo in Napels in première. Ook de bekende opera's in Milaan, Venetië, Mantua, Turijn, Florence, Rome en zelfs in Parijs voerden de succesvolle werken van Zingarelli uit. In 1790 ging in Parijs zijn opera Antigone in première. In september 1790 ging hij bij Belle van Zuylen op bezoek en bleef drie maanden. Ze werkten samen aan haar opera, genaamd Les femmes. De samenwerking was niet erg goed te noemen, en het werk is nooit opgevoerd.[1]

In 1793 kreeg Zingarelli de begeerde positie van de domkapelmeester van Milaan. Zijn werk moet heel succesvol geweest zijn, want hij werd in 1794 genomineerd als kapelmeester van de kerk Santuario della Santa Casa di Loreto in Rome. In 1804 werd hij zelfs pauselijke kapelmeester van het koor van de Cappella Sistina (Sixtijnse Kapel). In 1811 componeerde hij ter gelegenheid van de geboorte van de eerste zoon van Napoleon Bonaparte (I), de latere Napoleon II, een Te Deum, dat hij ook zelf dirigeert. Maar de gehechtheid aan de Paus veroorzaakte, dat hij bij Napoleon Bonaparte in ongenade viel. Dat was de reden waarom hij in 1812 weer terugging naar Napels. Daar werd hij directeur van het Real Collegio di Musica di Napoli (Koninklijke Muziekschool), en werkt samen met collegas als Giovanni Paisiello, Giacomo Tritto en Fedele Fenaroli. Na het overlijden van Giovanni Paisiello in 1816 werd hij ook kapelmeester van de domkerk van Napels. In Napels was hij als organist, componist en professor heel productief.

Zingarelli was een van de laatste vertegenwoordigers van het begin van de 18e eeuw door Alessandro Scarlatti opgerichte Napelse school. Zijn opera's, in het bijzonder Romeo e Giulietta, oogstten tot het optreden van Gioacchino Rossini veel succes in heel Europa. Ook de in zijn laatste levensjaren geschreven kerkcomposities staan qua deugdelijkheid in vergelijk tot de composities van zijn tijdgenoten bovenaan. Tot zijn bekendste leerlingen behoren Vincenzo Bellini, Michele Costa, Vincenzo Morlacchi. Errico Petrella, Gaetano Donizetti en Saverio Mercadante. Gaetano Donizetti heeft zijn requiem uit 1837 aan zijn leraar Zingarelli opgedragen.

Als componist schreef Zingarelli elf pastorellen (o.a. werken voor orgel), kamermuziek, 70 symfonieën voor orkest, vocale muziek, 168 missen, 30 Requiem en talrijke andere delen uit de mis, psalmen, vespers, hymnen, magnificats, litanieën, sequensen, gezangen voor de goede week, 250 motetten, 5 oratoria, Italiaanse cantates en 40 opera's.

Composities

[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1768 I quattro pazzi, intermezzo
  • 1785 Sinfonia Milanese in re-minore (d klein)
  • 1785 Sinfonia Milanese in re-maggiore (D groot)
  • 1785 Sinfonia Milanese in mi-maggiore (E groot)
  • 1815-1835 Sinfonia in mib-maggiore (Es-groot)
  • 1815-1835 Sinfonia in re-maggiore (D groot)
    1. Allegro con brio
  • 1815-1835 Sinfonia in mi-minore (e klein)
  • 1836 Sinfonia Funebre in do-minore (c klein)
    1. Adagio
    2. Allegro
  • Sinfonia in do-maggiore (C-groot)
    1. Larghetto
    2. Allegro giusto
  • Sinfonia in do-maggiore (C-groot)
    1. Larghetto
    2. Allegro

Werken voor harmonieorkest

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Classic Motet

Missen, cantates, oratoria en gewijde muziek

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1794 Gerusalemme distrutta, oratorium
  • 1806 Conversione di San Paolo, cantate
  • 1811 Te Deum
  • 1818 L' amor filiale, cantate - tekst: Francesco Ruffa
  • 1825 Le tre ore dell'agonia del Nostro Signore Gesu Cristo
    1. Intro: "Gia Trafitto In Duro Legno..."
    2. Prima Parola: "Pater Dimitte Illis Quia Nesciunt Quid Faciunt"
    3. Seconda Parola: "Hodie Mecum Eris In Paradiso" Quando Morte Coll
    4. Terza Parola: "Mulier, Ecce Filius Tuus. Filius, Ecce Mater Tua"
    5. Quarta Parola: "Deus Meus, Deus Meus Utquid Me Dereliquisti Me?"
    6. Quinta Parola: "Sitio, Sitio, Sitio"- Qual Giglio Candido Allor Che Il Cielo
    7. Sesta Parola: "Consummatum Est" L'alta Impresa E Gia Compita...
    8. Settima Parola: "In Manus Tuas Domine, Commendo Spiritum Meum" Jesus...
    9. Amen
  • 1826 Miserere
  • 1829 Cantate, voor het Birmingham Festival
  • 1837 Requiem, voor de eigen dodenmis van de componist
  • All'armi franche, cantata rivoluzionaria
  • Amor timido, cantate voor sopraan en strijkers
  • Dante-Inferno - Canto Trentesimoterzo
    1. Recitativo: "La Bocca Sollevo Dal Fiero Pasto..."
    2. Recitativo: "Tu Vuo Ch'io Rinovelli..."
    3. Allegro Moderato: "Lo Non so Chi Tu se', Ne Per Che Modo..."
    4. Andante: "Breve Pertugio Dentro Dalla Muda..."
    5. Allegro Vivace: "Ben Se' Crudel, Se Tu Gia Non Ti Duoli..."
    6. Recitativo: "Come Un Poco Di Raggio Si Fu Messo..."
    7. Andante Sostenuto: "Padre, Assai Ci Fia Men Doglia..."
    8. Allegro: "Quetami Allor Per Non Farli Piu Tristi;..."
    9. Recitativo: "Quand'ebbe Detto Cio, Con Li Occhi Torti..."
    10. Allegro: "Ahi Pisa, Vituperio Delle Genti..."
  • De vlucht naar Egypte, oratorium
  • Didone, monoloog voor sopraan en strijkers
  • Due sinfonie lauretane
  • Ero, monoloog voor sopraan en strijkers
  • Il nuotator d'Abido, voor sopraan en strijkers
  • Requiem, voor de Napels minister Medici
  • 28 verdere Requiem
  • Salve Regina, voor bas en orgel
  • 30 Stabat Mater
  • Tre ore di agonia di Nostro Signore Gesù Cristo

Muziektheater

[bewerken | brontekst bewerken]

Opera's

[bewerken | brontekst bewerken]
Voltooid in titel aktes première libretto
1768/1772 I quattro pazzi 1768, Napels, Conservatorio di Santa Maria di Loreto
1781 Montezuma 13 augustus 1781, Napels, Teatro San Carlo Vittorio Amedeo Cigna-Santi
1785 Alsinda 22 februari 1785, Milaan, Teatro alla Scala Ferdinando Moretti
1785 Ricimero 5 mei 1785, Venetië Francesco Silvani
1786 Armida carnaval 1786, Rome Jacopo Durandi en Francesco Saverio de Rogatis
1786 Antigono 13 april 1786, Mantua Pietro Metastasio
1787 Ifigenia in Aulide 27 januari 1787, Milaan, Teatro alla Scala Ferdinando Moretti
1789 Artaserse 19 maart 1789, Triëst Pietro Metastasio
1790 Antigone 3 aktes 30 april 1790, Parijs, Grand Opéra Garnier Jean François Marmontel
1791 Pirro, re d'Epiro 3 aktes 25 december 1791, Milaan, Teatro alla Scala Giovanni de Gamerra
1792 Annibale in Torino carnaval 1792 Turijn, Teatro Regio Jacopo Durandi
1792 Atalanta carnaval 1792, Turijn, Teatro Regio C. Olivieri
1792 L'oracolo sannita carnaval 1792, Turijn, Teatro Regio D. Del Tufo
1792 Il mercato di Monfregoso 2 aktes 22 februari 1792, Milaan, Teatro alla Scala Carlo Goldoni, gebaseerd op «Il mercato di Malmantile»
1793 La Rossana carnaval 1793, Genua, Teatro Carlo Felice P. Calvi
1793 La secchia rapita 7 september 1793, Milaan, Teatro alla Scala Angelo Anelli
1793 Apelle e Campapse 18 november 1793, Venetië, Teatro La Fenice Antonio Simone Sografi
1794 Gerusalemme distrutta; ook: La distruzione di Gerusalemme 2 aktes maart 1794, Florence, Teatro della Pergola
1794 Alzira 7 september 1794, Florence, Teatro della Pergola Gaetano Rossi, naar Voltaire
1794 Quinto Fabio herfst 1794, Livorno Lucio Papirio, gebaseerd op Apostolo Zeno
1794 Il conte di Saldagna 26 december 1794, Venetië, Teatro La Fenice Ferdinando Moretti
1795 Gli Orazi e i Curiazi 4 november 1795, Napels, Teatro San Carlo Carlo Sernicola
1796 Giulietta e Romeo - (Romeo e Giulietta) 3 aktes 30 januari 1796, Milaan, Teatro alla Scala Giuseppe Maria Foppa
1796 Andromeda 1796, Venetië Giovanni Bertati
1797 La morte di Mitridate (Il Mitridate) 27 mei 1797, Venetië, Teatro La Fenice Antonio Simone Sografi
1797-1798 Meleagro januari 1798, Milaan, Teatro alla Scala Giovanni Schmidt
1798 Carolina e Mexicow carnaval 1798, Venetië, Teatro La Fenice Gaetano Rossi
1798 Ines de Castro 2 aktes 11 oktober 1798, Milaan, Teatro alla Scala A. Gasparini
1798 I veri amici repubblicani 26 december 1798, Turijn Giandomenico Boggio
1799 Il ritratto 12 oktober 1799, Milaan, Teatro alla Scala Luigi Romanelli
1799 Il ratto delle Sabine 26 december 1799, Venetië, Teatro La Fenice Gaetano Rossi
1800 Clitennestra 26 december 1800, Milaan, Teatro alla Scala Francesco Saverio Salfi
1802 La notte dell'amicizia carnaval 1802, Venetië, Teatro La Fenice Giuseppe Maria Foppa
1802 Edipo e Colono 26 december 1802, Venetië, Teatro La Fenice Antonio Simone Sografi
1803 Il bevitore fortunato november 1803, Milaan, Teatro alla Scala Luigi Romanelli
1808 Il ritorno di Serse 16 juli 1808, Modena G. De Ferrari
1811 Baldovino 11 februari 1811, Rome, Teatro Argentino Jacopo Ferretti
1811 Berenice, regina d'Armenia 12 november 1811, Rome, Teatro Valle Jacopo Ferretti
1829 Malvina; (samen met: Michele Costa) carnaval 1829, Napels, Teatro San Carlo

Vocale muziek

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1808 In questa tomba oscura, voor sopraan en piano - tekst: Giuseppe Carpani
  • Ariette (6) da camera, voor sopraan en piano
    1. Confusa, smarrita, spiegarti vorrei
    2. Entra l'uomo all'orchè nasce

Werken voor orgel

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Fuga in la maggiore (A-groot)
  • Marcia per organo
    1. Marcia (Andante)
    2. Andante con moto
  • Pastoral sonatina in re-minore (d-klein)
  • Sonatina in re-minore (d-klein)

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]
  • B. Guarini: Notizie della vita del Cav. D. Nicola Zingarelli, Napels. 1837.
  • Catalogo della Musica lasciata da Nicola Zingarelli... Napels, 1837.
  • Ulrico Hoepli: Bibliografia degli scritti di Nicola Zingarelli - 1884-1932. Milano, 1933. 60 p.
  • A. de La Fage: Nicola Zingarelli, in: Miscellanées musicales, Parijs, 1844.
  • G. Tebaldini: L'achivio musicale della Cappella Lauretana, Loreto. 1921.
  • A. Mondolfi: Nicola Zingarelli attraverso la catalogazione dei suoi autografi nella Biblioteca di S. Pietro a Majella, in: »Il Rievocatore«, 1955.
  • Rey Morgan Longyear: The Symphonies of Niccolò Zingarelli, in: Analecta Musicologica, vol. XIX, Köln. 1979. pp. 288-319
  • L. Kantner: Aurea luce - Musik an St. Peter in Rom 1790-1850, Wien. 1979.
  • F. Lippmann: V. Bellini und die it. Opera Seria seiner Zeit, Köln-Wien., 1969.
  • Andreas Holschneider: Die Musiksammlung der Fursten Doria-Pamphilj in Rom. in: Archiv für Musikwissenschaft, 18. Jahrg., H. 3./4. 1961. pp.248-264
  • Maria Caraci Vela: Niccolò Zingarelli tra mito e critica, in: «Nuova Rivista Musicale Italiana», XXII 1988. 3, pp.375-422.
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicola_Antonio_Zingarelli&oldid=64537529"