Naar inhoud springen

Wah Wah Watson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wah Wah Watson
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Melvin Ragin
Geboren Richmond, 8 december 1950
Geboorteplaats RichmondBewerken op Wikidata
Overleden Santa Monica, 24 oktober 2018
Overlijdensplaats Santa MonicaBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) jazz, blues
Beroep muzikant
Instrument(en) gitaar
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Wah Wah Watson, geboren als Melvin Ragin (Richmond, 8 december 1950 - Santa Monica, 24 oktober 2018)[1][2], was een Amerikaanse jazz- en bluesgitarist.

Watson begon zijn carrière in 1967 bij de Motown-studioband The Funk Brothers. In de Motown-studio's was hij onder andere betrokken bij de introductie van de wah wah-pedalen in de Motown-sound. Hij was als studiomuzikant ook betrokken bij veel belangrijke soul-, disco- en funk-sessies, -nummers en –albums, waaronder Papa Was A Rolling Stone van The Temptations, Let’s Get It On van Marvin Gaye, het album Ma van Rare Earth en het album Stop the War Now van Edwin Starr. Hij nam ook met Body Heat van Quincy Jones op en was vertegenwoordigd op Off the Wall van Michael Jackson. Tijdens de tweede helft van de jaren 1970 behoorde hij tot de fusionband van Herbie Hancock en is hij te horen op de albums Man-Child (1975), Secrets (1976), V.S.O.P (1977), Feets Don't Fail Me Now (1979) en Mr. Hands (1980).

Het totale aantal verkochte albums, waarop Watson meespeelde, wordt geschat op meer dan 100 miljoen verkochte exemplaren. Het Motown Historical Museum in Detroit verleende hem in 2003 de titel 'The Man of Motown'.

Wah Wah Watson overleed in oktober 2018 op 67-jarige leeftijd in het St. John's Hospital in Santa Monica.[3]