antonomasia
Occitan
Etimologia
Del latin antonomasia, manlèu del Modèl:étyl
Prononciacion
/antunuma'zio̞/
Sillabas
an|to|no|ma|si|a
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| antonomasia | antonomasias |
| [antunuma'zio̞] | [antunuma'zio̞s] |
antonomasia femenin
- Figura d'estil qu'un nom comun o una perifrasa designa un nom pròpri.
- « Lo paire dels dieus » es una antonomasia per designar Jupitèr.
- Invèrsament, figura d'estil qu'un nom prei es utilizat coma un nom comun.
- « Es un Neron » es una antonomasia per dire qu'es un prince crudèl, un tiran ufanós.
- (linguistica) Per lexicalizacion d'aquela figura d'estil, transformacion d’un nom pròri en nom comun.
- Unas antonomasias son d'usatge corrent coma « un don Juan », « un bordèu », « lo ròcafòrt », « un brabant » etc.
Derivats
Antonims
invèrs de (3)