Magnetofon: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Tonbandgerät Saba Ende 60er.jpg|thumb|180px|[[Magnetofon szpulowy]] z [[lata 60. XX wieku|lat 60.]]]]

[[Plik:Reelt2017 ubtMagnetofon szpulowy Aria M 2408 SD.jpegjpg|thumb|180px|TaśmaMagnetofon Aria magnetofonowaM na2408 szpuliSD]]

[[Plik:PhilIPSReelt D6350ubt.jpgjpeg|thumb|180px|[[MagnetofonTaśma kasetowy]]magnetofonowa zna kasetąszpuli]]

[[Plik:CassettePhilIPS TDKD6350.jpg|thumb|180px|Kaseta[[Magnetofon kasetowy]] z magnetofonowakasetą]]

'''Magnetofon''' – urządzenie do wielokrotnego zapisywania i odtwarzania [[dźwięksygnał foniczny|sygnału fonicznego]]u na taśmie [[magnetyzmtaśma magnetyczna|taśmie magnetycznej]]. (urządzeniaMagnetofon zapisującedokonujący innetylko sygnałyzapisu analogoweto na''rejestrator'', taśmiea magnetycznejtylko nazywaodczytu sięto zazwyczaj''odtwarzacz'' [[rejestratorsygnału magnetyczny|rejestratorami magnetycznymi]])fonicznego.

Prekursorem współczesnego magnetofonu było urządzenie wykorzystujące jako nośnik stalowy drut. Konstruktorem pierwszego prototypu magnetofonu był [[Dania|duński]] [[inżynier]] [[Valdemar Poulsen]] (w 1898) – swoje urządzenie nazwał „[[telegrafon]]emem”.

25 grudnia 1932 [[Wielka BrytaniBrytania|brytyjska]] rozgłośnia [[BBC]] po raz pierwszy nadała program nagrany na taśmie. Do odtworzenia użyto ogromnego magnetofonu z taśmą stalową ''Marconi-Stille'', który aby odtworzyć dźwięki o wysokiej częstotliwości przesuwał taśmę z prędkością 90 [[Metr|m]] na minutę. Magnetofon musiał pracować w zamkniętym pomieszczeniu i obsługiwany był zdalnie ze względu na możliwość zerwania się ostrej jak brzytwa, bardzo szybko obracającej się taśmy.

W latach 20-tych. [[austria]]ckiaustriacki inżynier [[Fritz Pfleumer]] eksperymentował z pokrywaniem drobinami [[Żelazo|żelaza]] różnych materiałów. W 1927 pokrył drobinami żelaza bardzo cienki papier i stworzył w ten sposób tanią taśmę magnetofonową, na którą w 1928 otrzymał [[patent]]. W 1932 odsprzedał patent [[Niemcy|niemieckiej]]niemieckiemu firmieprzedsiębiorstwu [[AEG (koncern)|AEG]], jednemu z czołowych przedsiębiorstw w branży elektronicznej. Następnie AEG we współpracy z niemieckim [[koncern]]em chemicznym [[IG Farben]] skonstruowało pierwszy na świecie praktyczny magnetofon o nazwie ''Magnetophon K1'', który został zademostrowanyzademonstrowany w 1935 na ''Wystawie Radiotechnicznej w [[Berlin]]ie (Internationale Funkausstellung Berlin)''. Jednak jakość nagrywanego dźwięku była bardzo niska, urządzenia nie nadawały się do odtwarzania muzyki. W 1939 niemiecki inżynier [[Walter Weber]] przekonstruował magnetofon, budując pierwszy magnetofon odtwarzający dźwięk w wysokiej jakości, czyli urządzenie, które używane jest do dziś. Poprawienie jakości dźwięku spowodowało gwałtowne upowszechnienie się magnetofonów w Niemczech, a od 1946 w [[Stany Zjednoczone|USA]], po zdobyciu Niemiec i wywiezieniu w 1945 dokumentacji i kilku magnetofonów.

Pomimo spadku popularności magnetofony są dziś wciąż produkowane i użytkowane, zarówno w wersjach przenośnych ([[walkman]]), jak i do zestawów HiFi. Współczesne magnetofony [[High fidelity|HiFi]] najwyższej klasy przewyższają parametrami odtwarzacze CD (przykładowo ''Nakamichi'' DR-10 potrafi na zwykłej taśmie żelazowej przenieść 21 kHz).

Napęd taśmy – najczęściej jest to metalowy wałek będący osią obrotu koła zamachowego, do którego taśma przyciskana jest sprężyną za pośrednictwem gumowej rolki. Mechanizm ten bywa nazywany mechanizmem kabestanu (ang. ''capstan mechanism'').

Głowica robocza jest przetwornikiem magneto elektrycznymmagnetoelektrycznym. Składa się z obudowy wykonanej z nie ferromagnetykanieferromagnetyka, by się nie magnesował sam z siebie i umieszczonej wewnątrz cewki, w której indukują się napięcia powstałe w wyniku przesuwu namagnesowanej taśmy, które są zamieniane na sygnał akustyczny w dalszej części przebiegu sygnału. Szczelinka głowicy jest rdzeniem cewki.

* generator prądu podkładu / kasowania – podczas nagrywania zsumowanie prądu podkładu z sygnałem zapisywanym znacząco polepsza jakość nagrania;

* układ antyszumowy – najczęściej [[Dolby (system redukcji szumów)NR|Dolby B]], [[DNL]] lub [[CNRS (elektronika)|CNRS]], zawsze jednak ograniczający dynamikę odtwarzanych dźwięków;

* mikrofon (najczęściej jako dodatkowe wyposażenie) – do nagrywania dźwięków z otoczenia;.

Istnieją mechanizmy kasetowe umożliwiające odtwarzanie i/lub nagrywanie taśmy w obydwu kierunkach bez jej wyjmowania. Posiadają zdwojony mechanizm napędu taśmy i obracaną głowicę odtwarzającą, na ogół jednak nie umożliwiają nagrywania. Zazwyczaj występują w tandemie z klasycznym mechanizmem.