(39) Laetitia
planetoida
(39) Laetitia – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 220 dni w średniej odległości 2,77 j.a. Została odkryta 8 lutego 1856 roku w Paryżu przez Jeana Chacornaca. Nazwa planetoidy pochodzi od Laetitii, rzymskiej personifikacji wesołości i wdzięku.
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
8 lutego 1856 |
Numer kolejny |
39 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
2,7670 au |
Mimośród |
0,1149 |
Peryhelium |
2,4490 au |
Aphelium |
3,0851 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 220 dni 6 godzin |
Średnia prędkość |
17,85 km/s |
Inklinacja |
10,39° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
149,52 km |
Masa |
3,5×1018 kg |
Średnia gęstość |
2,0? g/cm3 |
Okres obrotu |
(5 h 8 min 24 s) h |
Albedo |
0,29 |
Jasność absolutna |
6,10m |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni |
~158 K |
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- (39) Laetitia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (39) Laetitia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
edytuj- Diagram orbity (39) Laetitia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)