Aldo Rossi

architekt włoski

Aldo Rossi (ur. 3 maja 1931 w Mediolanie, zm. 4 września 1997 tamże) – włoski architekt postmodernistyczny, publicysta i designer, w 1990 roku laureat Nagrody Pritzkera.

Aldo Rossi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1931
Mediolan

Data i miejsce śmierci

4 września 1997
Mediolan

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

Architektura

Epoka

postmodernizm

A. Rossi: Bonnefantenmuseum w Maastricht

W latach 19491959 Rossi studiował architekturę na Politechnice w Mediolanie. W latach 19551964 współpracował z czasopismem Casabella Continuità (ISSN 0008-7181). Wraz z Luką Medą zaplanował 53. triennale w Mediolanie w 1954. W 1965 został wykładowcą na tamtejszej politechnice.

Już wczesna twórczość Rossiego cechuje się nawiązującą do historii, lecz jasną i uproszczoną formą i wykorzystywaniem efektów światłocieniowych. W 1966 Rossi przedstawił swe poglądy na architekturę i urbanistykę w książce L'architettura della città (Architektura miasta).

W latach 19721974 Rossi był profesorem zaproszonym na ETH w Zurychu. W 1983 prowadził 1. Biennale Architektury w Wenecji. Wraz z Umberto Barbierim założył w 1987 biuro w Hadze. W 1988 został członkiem honorowym American Institute of Architects, a w 1990 uhonorowano go Nagrodą Pritzkera.

Jako designer, współpracował z włoską firmą ALESSI, dla której zaprojektował nawiązujące formą do budynków architektury współczesnej – serwis do kawy i herbaty (w ramach serii "Tea&Coffee Piazza" 1983), ekspres do kawy "La conica" 1984 oraz czajnik do herbaty "Il conico" 1986.

W latach 19901993 w Paryżu, Berlinie, Gandawie i Amsterdamie odbyły się duże wystawy twórczości Rossiego.

Aldo Rossi zginął w wypadku samochodowym w 1997.

Główne dzieła

edytuj

Wybór publicystyki

edytuj
  • 1966 L'architettura della città
  • 1981 A Scientific Autobiography

Linki zewnętrzne

edytuj