Andreas Thiel

niemiecki duchowny katolicki, biskup warmiński

Andreas Thiel (ur. 28 września 1826 w Tłokowie k. Jezioran, zm. 17 lipca 1908 we Fromborku) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny warmiński w latach 1886–1908.

Andreas Thiel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 września 1826
Tłokowo

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1908
Frombork

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku

Biskup diecezjalny warmiński
Okres sprawowania

1886–1908

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

30 września 1849

Nominacja biskupia

12 lutego 1886

Sakra biskupia

9 maja 1886

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 maja 1886

Miejscowość

Frombork

Miejsce

katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja

Konsekrator

Franz Adolf Namszanowski

Życiorys

edytuj

Był synem rolnika z Tłokowa pod Jezioranami, zdobywał wykształcenie w Reszlu i Braniewie. Przyjął święcenia kapłańskie w 1849. Pracował jako duszpasterz w Kłajpedzie i Tylży, następnie uzupełniał studia we Wrocławiu. Był profesorem seminarium duchownego w Braniewie, jednocześnie nauczycielem w szkole żeńskiej w Braniewie. Specjalizował się w historii Kościoła, był autorem prac z tej dziedziny, m.in. opublikował tom listów papieży z VIII wieku. W 1856 wraz z braniewskimi uczonymi i przedstawicielami kurii – Antonem Eichhornem, Antonem Pohlmannem, Carlem Peterem Woelkym, Josephem Benderem, Franzem Beckmannem i Johannem Saage – był jednym z członków założycieli Warmińskiego Towarzystwa Historycznego (Historischer Verein für Ermland)[1][2]. Najpierw był sekretarzem towarzystwa, a w latach 1869–1885 jego prezesem[3].

Od 1870 kanonik warmiński, od 1871 wikariusz generalny diecezji warmińskiej. Po przeniesieniu Philippa Krementza na arcybiskupstwo Kolonii został 12 lutego 1886 mianowany biskupem warmińskim. Przyjął sakrę biskupią 9 maja 1886.

Był aktywnym duszpasterzem, rozwijał działalność bractw kościelnych (m.in. w oparciu o encyklikę Rerum novarum aktywizował środowisko robotnicze), sprzyjał pracy charytatywnej. Utworzył w diecezji warmińskiej 13 nowych parafii. Uczestniczył w polityce germanizacyjnej, ograniczał nabożeństwa w języku polskim; bardziej propolską linię reprezentował jego biskup pomocniczy, Eduard Herrmann. Po śmierci Andreasa Thiela biskupem warmińskim został Augustinus Bludau.

Przypisy

edytuj
  1. Ermland hat eine sehr interessante Geschichte, Mario Glauert, str. 76
  2. 75 Jahre Historischer Verein für Ermland. Von Studienrat Franz Buchholz, str. 469
  3. Jan Chłosta, Słownik Warmii, Olsztyn 2002, str. 370

Linki zewnętrzne

edytuj