Autonomia Palestyńska

rząd Palestyny

Autonomia Palestyńska, właściwie: Palestyńskie Władze Narodowe (arab. السلطة الوطنية الفلسطينية, As-Sulta al-Watanijja al-Filastinijja; hebr. הרשות הפלסטינית, Ha-Raszut ha-Falastinit) – tymczasowa struktura administracyjna zarządzająca obszarem Zachodniego Brzegu Jordanu oraz – de iureStrefą Gazy. Do 2007 roku Autonomia Palestyńska sprawowała w Strefie Gazy również władzę faktyczną, jednak obecnie obszar ten jest kontrolowany przez Hamas.

Palestyńskie Władze Narodowe
السلطة الوطنية الفلسطينية
As-Sulta al-Watanijja al-Filastinijja
Godło Flaga
Godło Flaga
Hymn: Biladi
(Mój kraj)
Ustrój polityczny

demokracja

Konstytucja

Palestyńska Karta Narodowa

Stolica

Ramallah

Data powstania

13 września 1993

Prezydent

Mahmud Abbas

Premier

Mohammed Mustafa

Populacja (2005)
• liczba ludności


4148 tys.

• gęstość

ok. 623 os./km²

Waluta

nowy szekel (ILS (NIS))

Telefoniczny nr kierunkowy

+970

Domena internetowa

.ps

Kod samochodowy

PS

Strefa czasowa

UTC +2 – zima
UTC +3 – lato

Narody i grupy etniczne

Żydzi, Arabowie (Palestyńczycy)

Język urzędowy

arabski

Religia dominująca

Islam

Mapa opisywanego kraju
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Palestyńskie Władze Narodowe”
31°53′N 35°12′E/31,883333 35,200000

Historyczną nazwą Palestyna określano obszar leżący między Morzem Śródziemnym na zachodzie, Pustynią Syryjską na wschodzie, górami Liban na północy oraz od południa wyżyną Negew. W roku 1950, dwa lata po powstaniu Izraela, Zachodni Brzeg anektowała Jordania, zaś administrację w Strefie Gazy przejął Egipt. W 1967 roku po wojnie sześciodniowej Zachodni Brzeg, Wschodnia Jerozolima oraz Strefa Gazy znalazły się pod kontrolą Izraela. W 1987 roku w strefie rozpoczęło się powstanie palestyńskie, zakończone w roku 1993. W 1993 roku na mocy porozumienia palestyńsko-izraelskiego powstały Palestyńskie Władze Narodowe; obejmowało ono Zachodni Brzeg oraz Strefę Gazy. Tereny te podzielono na 4 strefy:

  • strefę A, obejmująca większe miasta Zachodniego Brzegu oraz Strefę Gazy
  • strefę B, osiedla arabskie objęte militarną kontrolą Izraela
  • strefę C, osiedla izraelskie pod całkowitą jego kontrolą oraz miejsca o znaczeniu strategicznym (np. Dolina Jordanu),
  • strefę sporną, Wschodnią Jerozolimę – uznawaną przez Izrael od 1980 r. za anektowaną przez siebie, natomiast przez Palestynę i większość państw świata zaliczaną do strefy C, zgodnie z Rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 478.

W 1996 roku prezydentem Autonomii Palestyńskiej został Jasir Arafat (zmarły w 2004 roku), w styczniu 2005 roku jego następcą został Mahmud Abbas. Zgodnie z konstytucją uchwaloną w roku 1994 na czele Autonomii Palestyńskiej stoi prezydent, wybierany w wyborach powszechnych na 5-letnią kadencję. Władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowy parlament (132 członków), wykonawczą zaś kierowany przez premiera rząd.

4 stycznia 2013 prezydent Mahmud Abbas na mocy dekretu przekształcił Autonomię Palestyńską w Państwo Palestyny[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. Red. prowadzący Bartłomiej Kaczorowski; projekt graficzny Joanna Gwis; red. kartogr. Cartographic House; oprac. red.: Bartosz Działoszyński, Iwona Svenson, Małgorzata Uba; wybór i oprac. il.: Beata Chromik, Magdalena Dzwonkowska; red. map Jan Rutkowski. T. 10: Azja Południowo-Zachodnia. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 22–25. ISBN 978-83-01-14925-3.