Constantin Schmid

Constantin Schmid
Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1999 ; Bad Aibling
Klub	WSV Oberaudorf
Wzrost	183 cm
Debiut w PŚ	30 grudnia 2016 w Oberstdorfie (47. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt (8. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	22 lutego 2020 w Râșnovie (3. miejsce)
Rekord życiowy	234,0 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Niemcy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata w lotach
	Mistrzostwa świata juniorów
	Multimedia w Wikimedia Commons

Constantin Josef Schmid (ur. 27 listopada 1999 w Bad Aibling^[1]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentujący klub WSV Oberaudorf. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020. Ośmiokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, medalista mistrzostw Niemiec.

Constantin Schmid podczas zawodów Letniego Grand Prix w Klingenthal (2017)

Jest starszym bratem Emanuela Schmida, również skoczka narciarskiego^[3].

Przebieg kariery

Początki

Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015, zajmując 31. miejsce indywidualnie i 4. w drużynie^[4]. W marcu 2016 w Planicy w swoim pierwszym starcie w FIS Cup zajął 4. miejsce^[5].

Sezon 2016/2017

W sierpniu 2016 zajął 4. pozycję w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Kuopio. 30 grudnia 2016 w Oberstdorfie zadebiutował w Pucharze Świata. Zawody rozgrywane w ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni zakończył na 47. miejscu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017, zdobywając brązowy medal w zawodach indywidualnych, a także srebrne w konkursach drużynowych: męskim i mieszanym. W lutym i marcu 2017 czterokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, odnosząc jedno zwycięstwo – 18 marca w Czajkowskim^[6].

Sezon 2017/2018

W sierpniu 2017 zadebiutował w Letnim Grand Prix. W zawodach w Courchevel zajął 27. lokatę. 10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata, zajmując w konkursie indywidualnym 8. miejsce. W trakcie sezonu 2017/2018 jeszcze sześciokrotnie zdobył punkty cyklu, najwyżej klasyfikowanym będąc na 15. pozycji^[7], a cały sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej z 81 punktami^[8]. Raz zajął miejsce na podium Pucharu Kontynentalnego – w marcu 2018 był 2. w Czajkowskim. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zdobył złoty medal w drużynie męskiej, a także srebrne indywidualnie i w drużynie mieszanej^[7].

Sezon 2018/2019

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w styczniu 2019 w Zakopanem^[9]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 38. miejscu z 86 punktami^[8]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie zajął 4. miejsce, a w drużynie zdobył złoty medal z zespołem męskim i brązowy z mieszanym^[9].

Sezon 2019/2020

W Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 6. lokacie, jaką zajął w rozgrywanych w lipcu 2019 zawodach w Hinterzarten. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, łącznie siedmiokrotnie kończąc konkursy w najlepszej dziesiątce. 22 lutego 2020 po raz pierwszy w karierze zajął miejsce na podium indywidualnych zawodów cyklu – w konkursie rozgrywanym w Râșnovie zajął 3. miejsce^[10]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 16. pozycji z 530 punktami^[8].

Sezon 2020/2021

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata wystąpił we wszystkich zawodach indywidualnych, ale w większości startów zajmował pozycje poza trzydziestką. Najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, w grudniu 2020 w Niżnym Tagile^[11]. Sezon zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 151 punktami^[8]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie był 14., a w drużynie, wraz z Piusem Paschke, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem, zdobył srebrny medal. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, zajmując 23. lokatę na skoczni normalnej^[11].

Sezon 2021/2022

W Letnim Grand Prix 2021 trzykrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w październikowym konkursie w Klingenthal. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował lokaty w drugiej dziesiątce. W zawodach indywidualnych najwyżej znalazł się na 8. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal^[12]. Sezon zakończył na 23. miejscu w klasyfikacji generalnej z 332 punktami^[8].

Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 11. pozycję na skoczni normalnej i 14. na dużej, w drużynie mieszanej był 9., a w zespole męskim, wraz z Stephanem Leyhe, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem, zdobył brązowy medal. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 17. indywidualnie^[12].

Sezon 2022/2023

W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata najczęściej zajmował pozycje w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był w lutym 2023 w Râșnovie, na 6. miejscu^[13]. Cały sezon ukończył na 23. lokacie w klasyfikacji generalnej z 280 punktami^[8]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 7. na skoczni normalnej i 17. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 5. miejsce^[13].

Sezon 2023/2024

Na Igrzyskach Europejskich 2023 indywidualnie zajął 7. miejsce na skoczni normalnej i 19. na dużej, a w drużynie mieszanej był 4. W Letnim Grand Prix 2023 najwyżej sklasyfikowany był na 7. pozycji, którą zajął 30 lipca w Courchevel. W zimowej części sezonu 2023/2024 występował naprzemiennie w Pucharze Kontynentalnym i Pucharze Świata. W najwyższej rangi cyklu punkty zdobył tylko pięciokrotnie, a najwyżej sklasyfikowany był w konkursie 72. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen, który zakończył na 17. lokacie. W Pucharze Kontynentalnym 2023/2024 czterokrotnie stawał na podium. Odniósł przy tym jedno zwycięstwo, 6 stycznia 2024 w Garmisch-Partenkirchen^[14].

Mistrzostwa Niemiec

Wielokrotnie stawał na podium mistrzostw Niemiec. Indywidualnie zdobył brązowy medal w 2021^[15]. W drużynie, reprezentując Bawarię, zdobył złoto w 2019^[16], 2021^[17] i 2022^[18] oraz srebro w 2018^[19], 2020^[20] i 2023^[21].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2022

Pekin/Zhangjiakou

–

11. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-125)

Drużynowo

2022

Pekin/Zhangjiakou

–

9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)^[a], brązowy medal^[b]

Starty C. Schmida na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	102,0 m	98,0 m	257,3 pkt	17,7 pkt	Ryōyū Kobayashi
9.	7 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	druż. miesz.^[a]	101,0 m	–	350,9 pkt (127,7 pkt)	650,6 pkt	Słowenia
14.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	134,0 m	134,0 m	263,9 pkt	32,2 pkt	Marius Lindvik
3.	14 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	druż.^[b]	126,5 m	122,0 m	922,9 pkt (219,3 pkt)	19,8 pkt	Austria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2021 Oberstdorf	–	23. miejsce (K-95)
2023 Planica	–	7. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-125)

Drużynowo

2023

Planica

–

5. miejsce (K-125)^[c]

Starty C. Schmida na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
23.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	97,5 m	92,5 m	233,2 pkt	35,6 pkt	Piotr Żyła
7.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	97,5 m	101,0 m	253,8 pkt	8,0 pkt	Piotr Żyła
17.	3 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	127,5 m	130,0 m	250,0 pkt	37,5 pkt	Timi Zajc
5.	4 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	druż.^[c]	133,0 m	129,5 m	1127,7 pkt (279,7 pkt)	276,2 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2020 Planica	–	14. miejsce
2022 Vikersund	–	17. miejsce

Drużynowo

2020

Planica

–

srebrny medal^[d]

Starty C. Schmida na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
14.	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywid.	216,5 m	219,5 m	209,0 m	213,5 m	767,7 pkt	109,5 pkt	Karl Geiger
2.	13 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	druż.^[d]	220,5 m		207,5 m		1708,5 pkt (390,0 pkt)	19,2 pkt	Norwegia
17.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	206,0 m	206,0 m	197,0 m	213,5 m	714,4 pkt	139,8 pkt	Marius Lindvik

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2017 Park City	–	brązowy medal
2018 Kandersteg	–	srebrny medal
2019 Lahti	–	4. miejsce

Drużynowo

2017 Park City	–	srebrny medal^[e], srebrny medal (drużyna mieszana)^[f]
2018 Kandersteg	–	złoty medal^[g], srebrny medal (drużyna mieszana)^[h]
2019 Lahti	–	złoty medal^[i], brązowy medal (drużyna mieszana)^[j]

Starty C. Schmida na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
3.	1 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	indywid.	92,5 m	96,5 m	260,4 pkt	2,8 pkt	Viktor Polášek
2.	3 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	druż.^[e]	94,0 m	87,0 m	929,0 pkt (237,6 pkt)	3,3 pkt	Słowenia
2.	5 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	druż. miesz.^[f]	91,0 m	95,5 m	890,6 pkt (248,5 pkt)	34,7 pkt	Słowenia
2.	1 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	indywid.	105,0 m	99,5 m	282,1 pkt	9,3 pkt	Marius Lindvik
1.	3 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	druż.^[g]	100,0 m	104,0 m	1068,5 pkt (277,5 pkt)	–
2.	4 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	druż. miesz.^[h]	97,0 m	102,5 m	855,0 pkt (233,3 pkt)	14,3 pkt	Norwegia
4.	24 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	94,5 m	96,0 m	248,3 pkt	3,8 pkt	Thomas Aasen Markeng
1.	26 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż.^[i]	94,0 m	94,5 m	979,7 pkt (257,7 pkt)	–
3.	28 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. miesz.^[j]	93,5 m	93,5 m	964,8 pkt (257,2 pkt)	19,6 pkt	Rosja

Igrzyska europejskie

Indywidualnie

2023

Kraków/Zakopane^[k]

–

7. miejsce (K-95), 19. miejsce (K-125)

Drużynowo

2023

Kraków/Zakopane^[k]

–

4. miejsce (drużyna mieszana)^[l]

Starty C. Schmida na igrzyskach europejskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
7.	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	99,0 m	102,5 m	249,5 pkt	20,8 pkt	Daniel Tschofenig
4.	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. miesz.^[l]	97,5 m	99,5 m	818,3 pkt (222,0 pkt)	121,0 pkt	Austria
19.	1 lipca	2023	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	130,5 m	126,5 m	234,8 pkt	44,3 pkt	Dawid Kubacki

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2015

Tschagguns

–

31. miejsce

Drużynowo

2015

Tschagguns

–

4. miejsce^[m]

Starty C. Schmida na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
31.	27 stycznia	2015	Tschagguns	Montafoner Schanzenzentrum	K-97	HS-108	indywid.	86,5 m	–	97,6 pkt	173,7 pkt	Niko Kytösaho
4.	29 stycznia	2015	Tschagguns	Montafoner Schanzenzentrum	K-97	HS-108	druż.^[m]	86,0 m	92,0 m	938,5 pkt (214,0 pkt)	91,9 pkt	Słowenia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2017/2018	33.
2018/2019	38.
2019/2020	16.
2020/2021	30.
2021/2022	23.
2022/2023	23.
2023/2024	49.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	22 lutego	2020	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	103,0 m	95,5 m	260,2 pkt	3.	10,1 pkt	Stefan Kraft

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło^[22]^[23]
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	47	49	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																						punkty
-	-	-	-	8	33	q	28	24	26	15	-	17	-	-	27	35	-	-	-	-	-	81
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	24	29	33	19	-	-	15	-	-	31	33	q	33	34	21	21	28	24	20	23	-	86
Sezon 2019/2020
																											punkty
31	25	23	7	26	11	48	20	7	26	20	5	34	5	9	11	12	27	21	13	36	15	3	11	4	16	11	530
Sezon 2020/2021
																									punkty
42	16	12	38	7	28	41	36	47	39	18	26	32	43	37	31	48	25	22	43	38	12	15	42	27	151
Sezon 2021/2022
																												punkty
22	29	13	24	14	13	8	12	11	31	20	32	17	23	37	9	16	11	46	16	19	12	26	23	36	24	31	23	332
Sezon 2022/2023
																																punkty
16	26	28	21	7	21	31	20	29	23	26	16	22	22	19	22	33	32	15	23	26	33	6	30	37	11	21	37	37	23	31	22	280
Sezon 2023/2024
																																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	-	-	32	38	-	-	-	-	-	-	-	-	21	27	28	23	45	37	q	-	-	-	39
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło^[22]^[23]
Sezon 2018/2019
Sezon 2018/2019	-	-	-	-	5	2	2
Sezon 2019/2020
Sezon 2019/2020			-	6	1	1	2
Sezon 2020/2021
Sezon 2020/2021			2	-	-	-	1
Sezon 2021/2022
Sezon 2021/2022	-	6	-	-	3	-	5
Sezon 2022/2023
Sezon 2022/2023	3	-	-	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12) - – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2018/2019	32.
2019/2020	23.
2020/2021	23.
2021/2022	31.
2022/2023	38.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2016/2017	51.
2017/2018	18.
2018/2019	23.
2019/2020	16.
2020/2021	35.
2021/2022	25.
2022/2023	17.
2023/2024	46.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2018	71.
2019	15.
2020	14.
2022	18.
2023	29.
2024	38.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[23]
2019	31.
2020	19.
2021	39.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[23]
2019	24.
2021	22.
2022	20.
2023	25.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[23]
2020	7.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[24]
2017	81.
2018	79.
2019	39.
2021	18.
2022	48.
2023	28.
2024	81.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło^[22]^[23]
2016
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	0
2017
									punkty
-	-	27	-	-	-	-	q	41	4
2018
									punkty
q	29	-	33	-	-	-	-	-	2
2019
								punkty
39	6	47	28	-	-	44	42	43
2021
								punkty
7	8	16	-	-	-	34	5	128
2022
						punkty
-	-	-	-	18	17	27
2023
									punkty
9	7	-	-	-	-	22	q	34	74
2024
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	26	5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło^[22]^[23]
2019
2019	4	-	4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[25]
2016/2017	13.
2017/2018	38.
2018/2019	43.
2023/2024	9.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	18 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	98,5 m	107,0 m	269,0 pkt
2.	6 stycznia	2024	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-142	140,5 m	141,5 m	277,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	19 lutego	2017	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	137,0 m	136,5 m	257,4 pkt	3.	16,9 pkt	Tilen Bartol
2.	11 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	135,0 m	125,0 m	234,0 pkt	2.	21,9 pkt	Clemens Aigner
3.	12 marca	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	124,0 m	132,0 m	240,3 pkt	3.	3,5 pkt	Clemens Aigner
4.	18 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	98,5 m	107,0 m	269,0 pkt	1.	–
5.	17 marca	2018	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	131,0 m	136,5 m	257,4 pkt	2.	13,6 pkt	Stefan Huber
6.	9 grudnia	2018	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	137,5 m	137,0 m	275,1 pkt	2.	5,1 pkt	Marius Lindvik
7.	28 grudnia	2023	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	134,0 m	130,5 m	266,7 pkt	2.	13,9 pkt	Stephan Embacher
8.	6 stycznia	2024	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-142	140,5 m	141,5 m	277,0 pkt	1.	–
9.	6 stycznia	2024	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-142	139,0 m	126,0 m	250,9 pkt	3.	8,1 pkt	Robin Pedersen
10.	18 lutego	2024	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	112,5 m	117,5 m	249,3 pkt	3.	9,7 pkt	Maximilian Ortner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło^[22]^[23]
Sezon 2016/2017
																														punkty
21	40	22	34	29	-	45	-	-	37	16	-	-	-	-	-	-	-	39	10	12	3	-	-	11	12	2	3	1	7	466
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	13	12	18	11	-	-	-	-	2	159
Sezon 2018/2019
																												punkty
4	2	26	38	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	135
Sezon 2023/2024
																											punkty
22	9	7	15	4	2	1	3	-	-	-	-	-	9	18	10	11	5	3	6	8	-	-	-	-	-	-	649
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[25]
2016	43.
2017	9.
2018	15.
2024	7.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 września	2017	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-140	134,5 m	140,5 m	271,9 pkt	3.	6,6 pkt	Timi Zajc
2.	28 września	2024	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	132,5 m	133,5 m	236,3 pkt	2.	2,8 pkt	Fredrik Villumstad

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło^[22]^[23]
2016
														punkty
-	-	4	18	-	-	40	32	35	23	26	29	29	34	80
2017
													punkty
36	4	-	-	-	7	8	9	3	-	-	-	-	207
2018
													punkty
-	-	-	-	-	11	32	6	21	8	16	12	12	165
2024
								punkty
9	10	5	12	12	12	2	14	264
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[26]
2015/2016	63.
2016/2017	106.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło^[22]^[23]
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4	8	21	48	92
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	-	-	38	8	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

Uwagi

↑ ^a ^b Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Althaus i Karl Geiger
↑ ^a ^b Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler i Karl Geiger
↑ ^a ^b Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Constantin Schmid, Andreas Wellinger i Karl Geiger
↑ ^a ^b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler i Karl Geiger
↑ ^a ^b Skład zespołu: Martin Hamann, Tim Fuchs, Felix Hoffmann i Constantin Schmid
↑ ^a ^b Skład zespołu: Agnes Reisch, Martin Hamann, Gianina Ernst i Constantin Schmid
↑ ^a ^b Skład zespołu: Philipp Raimund, Justin Lisso, Cedrik Weigel i Constantin Schmid
↑ ^a ^b Skład zespołu: Luisa Görlich, Justin Lisso, Gianina Ernst i Constantin Schmid
↑ ^a ^b Skład zespołu: Philipp Raimund, Luca Roth, Kilian Märkl i Constantin Schmid
↑ ^a ^b Skład zespołu: Agnes Reisch, Luca Roth, Selina Freitag i Constantin Schmid
↑ ^a ^b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
↑ ^a ^b Skład zespołu: Anna Rupprecht, Constantin Schmid, Selina Freitag i Philipp Raimund
↑ ^a ^b Skład zespołu: Axel Mayländer, Adrian Sell, Jonathan Siegel i Constantin Schmid

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Constantin SCHMID - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-11-10].
↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-11-10].
↑ Emanuel Schmid, Skispringer. zoll.de. [dostęp 2022-10-23]. (niem.).
↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).
↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).
↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-23]. (ang.).
↑ ^a ^b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-24]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j SCHMID Constantin - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-25]. (ang.).
↑ ^a ^b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).
↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-10-09]. (ang.).
↑ ^a ^b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
↑ ^a ^b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
↑ ^a ^b SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-25]. (ang.).
↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-27]. (ang.).
↑ Dominik Formela: Geiger i Althaus mistrzami Niemiec. Padł rekord skoczni w Oberhofie. skijumping.pl, 2021-10-23. [dostęp 2024-07-27].
↑ Adam Bucholz: Bawarczycy nokautują w konkursie drużynowym mistrzostw Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2024-07-27].
↑ Dominik Formela: Geiger ponownie mistrzem Niemiec - tym razem w drużynie. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2024-07-27].
↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Drużynowe zwycięstwo Bawarii. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2024-07-27].
↑ Dominik Formela: Bawarczycy najlepsi w Niemczech. skijumping.pl, 2018-07-14. [dostęp 2024-07-27].
↑ Dominik Formela: Eisenbichler mistrzem Niemiec, bezkonkurencyjni Bawarczycy. skijumping.pl, 2020-10-22. [dostęp 2024-07-27].
↑ Dominik Formela: Bawarczycy i Saksonki drużynowymi mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2023-11-05. [dostęp 2024-07-27].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g SCHMID Constantin - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-10]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Adam Kwieciński: SCHMID Constantin 1999.11.27 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-10].
↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-10]. (ang.).
↑ ^a ^b SCHMID Constantin - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
↑ SCHMID Constantin - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-14]. (ang.).

Bibliografia

SCHMID Constantin - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-10]. (ang.).
Adam Kwieciński: SCHMID Constantin 1999.11.27 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-10].

[IO22miesz-22] Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Althaus i Karl Geiger

[IO22-23] Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler i Karl Geiger

[ms23-24] Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Constantin Schmid, Andreas Wellinger i Karl Geiger

[msl20-25] Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler i Karl Geiger

[msj17-26] Skład zespołu: Martin Hamann, Tim Fuchs, Felix Hoffmann i Constantin Schmid

[msj17miesz-27] Skład zespołu: Agnes Reisch, Martin Hamann, Gianina Ernst i Constantin Schmid

[msj18-28] Skład zespołu: Philipp Raimund, Justin Lisso, Cedrik Weigel i Constantin Schmid

[msj18miesz-29] Skład zespołu: Luisa Görlich, Justin Lisso, Gianina Ernst i Constantin Schmid

[msj19-30] Skład zespołu: Philipp Raimund, Luca Roth, Kilian Märkl i Constantin Schmid

[msj19miesz-31] Skład zespołu: Agnes Reisch, Luca Roth, Selina Freitag i Constantin Schmid

[gospodarz-32] Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

[IE23-33] Skład zespołu: Anna Rupprecht, Constantin Schmid, Selina Freitag i Philipp Raimund

[EYOF15-34] Skład zespołu: Axel Mayländer, Adrian Sell, Jonathan Siegel i Constantin Schmid

[sylwetka-1] Constantin SCHMID - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-11-10].

[rekord-2] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-11-10].

[brat-3] Emanuel Schmid, Skispringer. zoll.de. [dostęp 2022-10-23]. (niem.).

[sez15-4] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).

[sez16-5] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).

[sez17-6] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-23]. (ang.).

[sez18-7] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2020-02-24]. (ang.).

[klasgen-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j SCHMID Constantin - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-25]. (ang.).

[sez19-9] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).

[sez20-10] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-10-09]. (ang.).

[sez21-11] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).

[sez22-12] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).

[sez23-13] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-25]. (ang.).

[sez24-14] SCHMID Constantin - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-27]. (ang.).

[ger21-15] Dominik Formela: Geiger i Althaus mistrzami Niemiec. Padł rekord skoczni w Oberhofie. skijumping.pl, 2021-10-23. [dostęp 2024-07-27].

[ger19d-16] Adam Bucholz: Bawarczycy nokautują w konkursie drużynowym mistrzostw Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2024-07-27].

[ger21d-17] Dominik Formela: Geiger ponownie mistrzem Niemiec - tym razem w drużynie. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2024-07-27].

[ger22d-18] Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Drużynowe zwycięstwo Bawarii. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2024-07-27].

[ger18d-19] Dominik Formela: Bawarczycy najlepsi w Niemczech. skijumping.pl, 2018-07-14. [dostęp 2024-07-27].

[ger20d-20] Dominik Formela: Eisenbichler mistrzem Niemiec, bezkonkurencyjni Bawarczycy. skijumping.pl, 2020-10-22. [dostęp 2024-07-27].

[ger23d-21] Dominik Formela: Bawarczycy i Saksonki drużynowymi mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2023-11-05. [dostęp 2024-07-27].

[fis-35] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g SCHMID Constantin - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-10]. (ang.).

[kwiec-36] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Adam Kwieciński: SCHMID Constantin 1999.11.27 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-10].

[gp.fis-37] SCHMID Constantin - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-10]. (ang.).

[coc.fis-38] SCHMID Constantin - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).

[fc.fis-39] SCHMID Constantin - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-14]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[h]

[i]

[j]

[k]

[l]

[m]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]