Constantino Tencalla
Constantino Tencalla, właśc. Costante Tencalla (ur. 1610 w Bissone (Szwajcaria), zm. 1647 w Warszawie) – architekt tesyński czynny w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, przedstawiciel wczesnego baroku rzymskiego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
|
kościół św. Teresy w Wilnie | |
Życiorys
edytujPracował w warsztacie Carla Maderny przy rozbudowie bazyliki św. Piotra (1609–1619) jako kamieniarz. Pracował w Wilnie od 1 września 1625 do 30 czerwca 1629 r.[1] W latach 1633–1645 architekt królów Zygmunta III i Władysława IV[2]. W 1634 r. był w Wilnie, ale wyjechał do Bissone (1635)[1]. W latach 1635–1637 przebywał ponownie w Rzeczypospolitej. W latach 1637–1643 z przerwą (1639/1640) pozostawał w Warszawie, co odnotował w rachunkach Wojciech Giza płacący za prace przy Zamku Królewskim w Warszawie[1]. Później, aż do śmierci w 1647 r., był aktywny w Warszawie[3].
Prace
edytuj- Zamek Ujazdowski (współpracował z Matteo Castellim)[4] (od 1624)
- kaplica Zbaraskich przy kościele Dominikanów w Krakowie (1628–1632)
- kościół św. Teresy w Wilnie (1633–1650)
- kaplica św. Kazimierza w katedrze wileńskiej (1636)
- Pałac Radziwiłłów w Wilnie / Pałac Januszowski (po 1640 przed 1653)
- przypuszczalnie Arsenał Królewski w Warszawie (1638–1640)[5]
- pałac Kazanowskich w Warszawie (1637–1643)[2]
- kolumna Zygmunta III Wazy w Warszawie (1644)
- kościół Bernardynów na Pradze w Warszawie[1]
- wieża Władysławowska na Zamku Królewskim w Warszawie[1]
- pałac Koniecpolskich w Warszawie (1643)
- kamienica Wójtowska na Rynku Starego Miasta w Warszawie (1646–1647)[2]
Tencalli przypisywane jest także autorstwo kościoła Matki Bożej Loretańskiej w Warszawie[2].
Galeria
edytuj-
Pałac Kazanowskich
w Warszawie -
Pałac Koniecpolskich
w Warszawie -
Warszawa - Zamek Ujazdowski -
Kaplica Zbaraskich w Krakowie -
Kaplica św. Kazimierza
w Wilnie -
Pałac Radziwiłłów (Januszowski) w Wilnie -
Kolumna Zygmunta
w Warszawie -
Kościół św. Teresy w Wilnie -
Warszawa - Wieża Władysławowska
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Tadeusz Bernatowicz, Architektoniczne transformacje Villa Regia w czasach Wazów, "Kronika Zamkowa" 2022, nr 9 (75), s. 81-111. [online] [dostęp 2024-06-02].
- ↑ a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 886. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ H. Osiecka-Samsonowicz, Tencalla Constante, [w:] Słownik architektów i budowniczych środowiska warszawskiego XV-XVIII wieku, red. P. Migasiewicz, Hanna Osiecka-Samsonowicz, Jakub Sito, Warszawa 2016, s. 463–470.
- ↑ Marek Kwiatkowski: Wielka Księga Łazienek. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2000, s. 13. ISBN 83-7255-684-9.
- ↑ Z. Bania, Arsenał Warszawski, Warszawa 1978.
Bibliografia
edytuj- Ivano Proserpi, I Tencalla di Bissone, Fidia, Lugano 1999
- H. Osiecka-Samsonowicz, Castello (Castelli) Matteo, [w:] "Słownik architektów i budowniczych środowiska warszawskiego XV–XVIII wieku", red. P. Migasiewicz, H. Osiecka-Samsonowicz, J. Sito, Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2016, s. 81–86.