Wikipedia

Dani Parejo

piłkarz hiszpański

Dani Parejo, właśc. Daniel Parejo Muñoz (ur. 16 kwietnia 1989 w Madrycie) – hiszpański piłkarz, grający na pozycji pomocnika w hiszpańskim klubie Villarreal CF. W latach 2018–2019 reprezentant Hiszpanii.

Dani Parejo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Daniel Parejo Muñoz

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1989
Madryt

Wzrost

182 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Villarreal CF

Numer w klubie

5

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2008 Real Madryt Castilla 37 (11)
2008 → Queens Park Rangers (wyp.) 14 (4)
2008–2009 Real Madryt 5 (0)
2009–2011 Getafe CF 64 (9)
2011–2020 Valencia CF 282 (54)
2020– Villarreal CF 136 (11)
W sumie: 538 (89)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2008  Hiszpania U-19 13 (3)
2009  Hiszpania U-20 11 (1)
2008–2011  Hiszpania U-21 19 (5)
2018–2019  Hiszpania 4 (0)
W sumie: 47 (9)
  1. ↑ Aktualne na: 11 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Real Madryt

edytuj

Treningi piłkarskie rozpoczął w stołecznych CD Coslada i UD Espinilla, do Realu Madryt trafił w wieku czternastu lat. Szybko przebijał się przez wszystkie kategorie wiekowe, w końcu trafił do drużyny rezerw, Castilli. W sezonie 2006/07 wystąpił w dwudziestu dwóch spotkaniach ligowych i zdobył osiem bramek. Podsumowaniem udanego sezonu dla młodziutkiego rozgrywającego było powołanie do kadry hiszpańskiej młodzieżówki na Mistrzostwa Europy U-19 rozgrywane w Austrii, w których podopieczni Juana Santistebana odnieśli triumf. Dani, w meczu finałowym z Grecją, zdobył jedyną bramkę, pokonując golkipera rywali po perfekcyjnie wykonanym rzucie wolnym.

W kolejnym sezonie nadal był wyróżniającym graczem rezerw. W trzydziestu trzech rozegranych spotkaniach zdobył dziesięć bramek. Po zakończeniu sezonu trenował przez pewien czas z pierwszą drużyną Królewskich, ale Bernd Schuster uznał, że lepiej będzie wypożyczyć go do innego klubu, aby tam nabierał niezbędnego doświadczenia.

Wypożyczenie do Queens Park Rangers

edytuj

Od sierpnia do grudnia 2008 roku przebywał na wypożyczeniu w angielskim Queen's Park Rangers. W tym okresie rozegrał czternaście spotkań dla pierwszej drużyny. Do Madrytu wrócił szybciej, niż mu się wydawało. Ze względu na kontuzje, które przetrzebiły skład Królewskich, 17 grudnia został ściągnięty z wypożyczenia w trybie natychmiastowym[2].

Getafe CF

edytuj

Dnia 25 lipca 2009 został piłkarzem Getafe CF[3]. Kwota transferu, według informacji "Marki" i "Asa", wyniosła 3 miliony euro. Real Madryt zachował sobie opcję pierwokupu. W sezonie 2010–11 udział Parejo w rozgrywkach był bardziej znaczący, uczestnicząc w 36 spotkaniach[4]. Niemniej jednak Getafe ledwo uniknęło degradacji, co stanowiło wyraźny kontrast w porównaniu z osiągnięciami poprzedniego sezonu[5][6].

Valencia CF

edytuj

14 czerwca 2011 roku Valencia CF podpisała z Parejo umowę, która wyniosła około 6 milionów euro[7]. Zadebiutował w lidze 15 sierpnia, rozgrywajać 80 minut w meczu wyjazdowym z RCD Mallorca, który zakończył się remisem 1–1[8].

W sezonie 2012–13, zdobywając dwie bramki w 36 oficjalnych meczach, co przyczyniło się do zajęcia piątego miejsca w klasyfikacji końcowej[9][10].

W sezonie 2014–15, będąc kapitanem zespołu po raz pierwszy, zdobył łącznie 12 goli, co było jego najlepszym osiągnięciem w karierze, stając się jednym z najlepszych strzelców na pozycji pomocnika w rozgrywkach[11]. W procesie tym stał się także pierwszym pomocnikiem Valencii, który zdobył dziesięć lub więcej goli od czasu Vicente w sezonie 2003–04[12].

W sezonie 2017/18 ponownie uzyskał opaskę kapitana po odejściu Paco Alcácera[13], kiedy trenerem został Marcelino García Toral[14]. W sezonie 2018/19 zdobył Puchar Króla, po zwycięstwie nad FC Barceloną w finale wynikiem 2:1[15][16].

Villareal CF

edytuj

W dniu 12 sierpnia 2020 roku przeniósł się do hiszpańskiego klubu Villarrealu nawiązując czteroletnią umowę kontraktową[17][18].

W sezonie 2020/21 wygrał Ligę Europy[19]. W finale zmierzył się z Manchesterem Untied. Po regulaminowym czasie gry wynik wynosił 1:1[20]. Parejo zaliczył asystę do Gerarda Moreno w 29 minucie spotkania[21]. Po doliczonym spotkanie nie rozstrzygnęło się, przez co doszło do konkursu rzutów karnych. W rzutach karnych Villareal wygrał z Czerwonymi Diabłami wynikiem 11:10[22][23].

W sezonie 2021/22 wraz z klubem doszedł do półfinału Ligi Mistrzów[24]. W pierwszym meczu 1/8 finału strzelił bramkę przeciwko włoskiemu Juventusowi[25].

W sezonie 2022/23 rozegrał 50 spotkań, strzelił 3 bramki i zaliczył 6 asyst[26]. Klub z Madrytu zajął 5 miejsce w lidze[27]. W lidze konferencji doszli do fazy pucharowej i odpadli w 1/8 finału przeciwko RSC Anderlecht[28].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Młodzieżowa reprezentacja Hiszpanii

edytuj

Został powołany do reprezentacji Hiszpanii do lat 19 na Mistrzostwa Europy U-19 w 2007 roku. W turnieju rozegranym w Austrii zdobył decydującą bramkę w finale przeciwko Grecji (1–0)[29].

W kolejnym roku awansował do reprezentacji Hiszpanii do lat 21, występując w kilku meczach eliminacyjnych do Mistrzostw Europy w 2009 roku[30].

Reprezentacja Hiszpanii

edytuj

Swój pierwszy występ w seniorskiej reprezentacji Hiszpanii rozegrał 27 marca 2018 roku w towarzyskim spotkaniu przeciwko reprezentacji Argentyny wchodząc z ławki za Thiago Alcântare[31][32]. Spotkanie zakończyło się ogromnym zwycięstwem Hiszpanów wynikiem aż 6:1[33].

Ostatni mecz w barwach Hiszpanii rozegrał przeciwko reprezentacji Wysp Owczych w eliminacjach do Mistrzostw Europy w 2019 roku. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Hiszpanii wynikiem 4:0, a Parejo rozegrał pełny wymiar czasowy spotkania[34].

Łącznie rozegrał 4 spotkania w barwach narodowych[35].

Statystyki klubowe

edytuj
Sezon Klub Kraj Liga Mecze Bramki Puchar Kraju Mecze Bramki Rozgrywki Europy Mecze Bramki
2006/07 Real Madryt Castilla Hiszpania   Segunda División 4 1 - - - - - -
2007/08 Segunda División B 33 10 - - - - - -
2008/09 Real Madryt Primera División 5 0 - - - - - -
Queens Park Rangers Anglia   Championship 10 4 Puchar Ligi Angielskiej 4 0 - - -
2009/10 Getafe CF Hiszpania   Primera División 28 6 Puchar Króla 8 1 - - -
2010/11 36 3 3 0 Liga Europy 5 1
2011/12 Valencia CF 16 0 6 0 Liga Mistrzów UEFA
Liga Europy 		3
5 		0
0
2012/13 27 1 4 1 Liga Mistrzów UEFA 5 0
2013/14 31 4 4 0 Liga Europy 11 1
2014/15 34 11 3 0 - - -
2015/16 33 8 6 1 Liga Mistrzów
Liga Europy 		8
3 		1
1
2016/17 36 5 3 1 - - -
2017/18 34 7 8 1 - - -
2018/19 36 9 8 0 Liga Mistrzów
Liga Europy 		5
7 		0
1
2019/20 35 8 Puchar Króla

Supercopa

4 1 Liga Mistrzów 8 1
2020/21 Villarreal CF 36 3 Puchar Króla 5 0 Liga Europy 12 0
2021/22 33 2 1 Liga Mistrzów 12 1
2022/23 37 3 4 Liga Konferencji 7 0

Stan na: 1 lipca 2023 r.

edytuj

Sukcesy

edytuj

Villarreal CF

edytuj

Valencia CF

edytuj

Reprezentacja Hiszpanii

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Daniel Parejo. valenciacf.com. [dostęp 2017-08-17]. (hiszp.).
  2. ↑ Parejo w Madrycie – RealMadryt.pl [online], www.realmadrid.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  3. ↑ Home Getafe CF [online], www.getafecf.com [dostęp 2017-11-22] (hiszp.).
  4. ↑ Miku quita el miedo al Getafe [online], Diario ABC, 16 kwietnia 2011 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  5. ↑ Parejo, diez años en la élite del fútbol - Offside Comunicación [online], web.archive.org, 13 lipca 2019 [dostęp 2024-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-13].
  6. ↑ RTVE.es, El Getafe decide no renovar a Míchel [online], RTVE.es, 30 maja 2011 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  7. ↑ VALENCIA SIGN PAREJO - Eurosport
  8. ↑ "Last-gasp Mallorca deny Valencia" - ESPN Soccernet
  9. ↑ Valencia CF - Liga hiszpańska 2012-13 - Terminarz meczów - PiłkaNożna.pl [online], pilkanozna.pl [dostęp 2024-01-07].
  10. ↑ | valencia, La salida de Parejo se precipita [online], Levante-EMV, 21 grudnia 2016 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  11. ↑ MARCA.com, Parejo iguala a James como centrocampista más goleador de la Liga [online], MARCA.com, 3 maja 2015 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  12. ↑ Fernandez Vicente 2003-04 Matches - Soccer - ESPN (UK) [online], ESPN [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  13. ↑ "Neville replaces Valencia captain Parejo after poor results" - Goal.
  14. ↑ Marcelino: "Parejo será nuestro capitán y referente" - AS.com [online], web.archive.org, 16 stycznia 2020 [dostęp 2024-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-16].
  15. ↑ FC Barcelona 1 – 2 Valencia: The Cup slips away [online], www.fcbarcelona.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  16. ↑ Barcelona 2-1 Valencia, „BBC Sport” [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  17. ↑ Sport, Villarreal confirm the signing of Dani Parejo from Valencia on a free transfer [online], sport, 12 sierpnia 2020 [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  18. ↑ OFFICIAL: Villarreal sign Dani Parejo [online], www.besoccer.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  19. ↑ Liga Europy 2020/2021 rezultaty, Piłka nożna Europa - Flashscore [online], www.flashscore.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  20. ↑ Villarreal 1-1 Manchester United (May 26, 2021) Final Score [online], ESPN [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  21. ↑ Liga Europy: Finał Villarreal - Manchester United. Skrót meczu - Polsat Sport
  22. ↑ Villarreal 1-1 Man Utd AET (11-10 pens): David de Gea misses crucial spot-kick as Ole Gunnar Solskjaer's side suffer Europa League final shootout defeat [online], Sky Sports [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  23. ↑ Report: Villarreal 1 United 1 (11-10 on penalties) [online], www.manutd.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  24. ↑ Telewizja Polska S.A, Angielski gigant kontra rewelacja LM. Transmisja półfinału w TVP [online], sport.tvp.pl, 27 kwietnia 2022 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  25. ↑ UEFA.com, History: Villarreal-Juventus: UEFA Champions League 2021/22 Round of 16 [online], UEFA.com [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  26. ↑ Dani Parejo - Występy 22/23 [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  27. ↑ Villarreal 2022-23 Squad [online], ESPN [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  28. ↑ Conference League 2022-23 - Web Oficial del Villarreal CF [online], 31 maja 2023 [dostęp 2024-01-07] (hiszp.).
  29. ↑ UEFA.com, 'The greatest feeling I've experienced' | Under-19 [online], UEFA.com, 27 lipca 2007 [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  30. ↑ Parejo Dani - AzScore
  31. ↑ Spain 6-1 Argentina (Mar 27, 2018) Final Score [online], ESPN [dostęp 2024-01-07] (ang.).
  32. ↑ Hiszpania-Argentyna 6:1: Spacerowali jak po własnym salonie [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  33. ↑ Cios w twarz. Argentyna w żałobie, a droga do złota w Rosji jest bardzo kręta [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  34. ↑ Hiszpanie bez litości. Ramos wyrównał rekord [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  35. ↑ Dani Parejo - Reprezentacja [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  36. ↑ Dani Parejo - Tytuły i sukcesy [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-01-07] (pol.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dani_Parejo&oldid=75042657”