Elżbieta Hanowerska

Elżbieta Hanowerska (ur. 22 maja 1770; zm. 10 stycznia 1840 we Frankfurcie nad Menem) – członkini Brytyjskiej Rodziny Królewskiej, siódme dziecko i trzecia córka Jerzego III Hanowerskiego. Poprzez małżeństwo z landgrafem Fryderykiem VI landgrafini Hesji-Homburg.

Elżbieta Hanowerska
Ilustracja
ilustracja herbu
podpis
landgrafini Hesji-Homburg
Dane biograficzne
Dynastia

Dynastia hanowerska

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1770
Buckingham Palace

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 1840
Frankfurt nad Menem

Ojciec

Jerzy III Hanowerski

Matka

Zofia Charlotta Mecklenburg-Strelitz

Małżeństwo

Fryderyk VI

Życie

edytuj

Księżniczka Elżbieta urodziła się w Buckingham Palace (Londyn). Jej ojcem był panujący król Anglii, Jerzy III, najstarszy syn Fryderyka Ludwika, księcia Walii, i Augusty Sachsen-Gotha. Jej matką była królowa Charlotta, z domu księżniczka Mecklenburg-Strelitz.

Elżbieta wychowywała się bardzo chroniona przed światem zewnętrznym i większość swojego czasu spędzała z rodzicami i siostrami. Król Jerzy i królowa Charlotta byli bardzo zadowoleni z ochrony i bliskości swoich dzieci, szczególnie z córek. Jednakże, w 1812, Elżbieta przywłaszczyła sobie klasztor w Old Windsor, Berkshire jako swoją rezydencję i, 7 kwietnia 1818 roku, wyszła za mąż za Fryderyka, następcę tronu Hesji-Homburg w prywatnej kaplicy w Buckingham Palace, Westminster.

Elżbieta przeniosła się do Niemiec wraz z mężem. 20 stycznia 1820, Fryderyk odziedziczył po swoim ojcu tytuł landgrafa Hesji-Homburg. Elżbieta została landgrafinią Hesji-Homburg.

Księżniczka Elżbieta zmarła 10 stycznia 1840 roku w wieku 69 lat. Została pochowana w mauzoleum w Homburgu.

Tytulatura

edytuj