Elitserien na żużlu

Elitserien (szw. Elitserien i speedway) – Najwyższa klasa rozgrywkowa drużynowych mistrzostw Szwecji na żużlu, jedna z najsilniejszych lig żużlowych na świecie. Rozgrywki prowadzone są na torach klasycznych pod patronatem szwedzkiej federacji motocyklowej SVEMO. Początki ligi sięgają 1948 roku – pierwszym drużynowym mistrzem Szwecji został klub Filbyterna Linköping.

Zasady rozgrywek

W lidze szwedzkiej od 2018 roku nie występuje system spadków i awansów. Podobnie jest w lidze duńskiej Danske Speedway Liga i brytyjskiej Premiership. Drużyna może spaść z ligi, jeśli nie stać jej na jazdę w najwyższej klasie rozgrywkowej. Obecnie w Elitserien występuje 9 zespołów^[1].

Mecze Elitserien rozgrywa się systemem kołowym (raz na własnym torze, tydzień później na wyjeździe lub odwrotnie), następnie rozgrywa się dwumecze (mecze i rewanże) półfinałowe oraz finałowy, wyłaniający zespół drużynowego mistrza Szwecji. Za zwycięstwo w meczu drużynie przyznaje się 2 punkty w tabeli, za remis 1. Ponadto za lepszy bilans punktów w dwumeczu przyznaje się dodatkowy punkt bonusowy.

Mecz ligowy składa się z 15 wyścigów, tak jak w polskiej lidze. Każdy z zawodników startuje maksymalnie sześciokrotnie, w tym jako rezerwa taktyczna za innego zawodnika swojej drużyny. W ostatnim, 15 biegu, startują najlepsi zawodnicy w danym meczu^[2].

Na siedmiu zawodników w każdej drużynie maksymalnie pięciu może być obcokrajowcami. W lidze szwedzkiej regularnie startuje wielu polskich żużlowców, bowiem w ligach żużlowych, ze względu na brak międzynarodowych rozgrywek drużyn ligowych, zawodnik może reprezentować równocześnie barwy zespołów z różnych krajów. Od 2018 roku szwedzkie drużyny nie muszą zatrudniać ani jednego zawodnika poniżej 21 roku życia^{[potrzebny przypis]}.