Góry Kisuckie
Góry Kisuckie (także Góry Kysuckie, 513.56; słow. Kysucká vrchovina) – pasmo górskie w środkowej Słowacji. Najwyższym szczytem jest Pupov (1096 m)[1].
 Pupov, widok z Terchovej | |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Góry Kisuckie |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Regionalizacja
edytujInne są poglądy polskich i słowackich geografów na położenie tego pasma w Karpatach. Według opracowanej przez Jerzego Kondrackiego regionalizacji fizycznogeograficznej Karpat należy ono do łańcucha Beskidów Zachodnich w Zewnętrznych Karpatach Zachodnich[1], według słowackiej regionalizacji natomiast Góry Kisuckie należą do pasma Stredné Beskydy w obrębie Wewnętrznych Karpat Zachodnich[2].
Według polskiej regionalizacji na południu dolina Varínki oddziela Góry Kisuckie od Małej Fatry, na zachodzie dolina Kisucy od Jaworników, na północy Bystrica, zbiornik zaporowy Nová Bystrica i wpływający do niego potok Harvelka oddzielają je od Beskidów Kisuckich. Od wschodu Góry Kisuckie sąsiadują z Magurą Orawską, a granicę tworzą górne biegi Zázrivki i Białej Orawy[1][3]. Według słowackiej regionalizacji sytuacja na wschodzie jest bardziej skomplikowana; Góry Kisuckie sąsiadują tutaj nie tylko z Magurą Orawską, ale także z regionami Podbeskydská vrchovina i Oravské Beskydy[2].
Geomorfologia
edytujNa południowym zachodzie Góry Kisuckie opadają w Kotlinę Żylińską, na wschodzie wysokości bezwzględne pasma rosną i pasmo przechodzi w Magurę Orawską[3].
Pod względem morfologicznym i geologicznym pasmo składa się z dwóch części: północnej, niższej, zbudowanej z fliszu magurskiego i południowej, wyższej, zbudowanej ze skał Pienińskiego Pasa Skałkowego. Pasmo nie stanowi wyraźnego grzbietu, lecz zespół kopców z płaskimi wierzchowinami podzielonych głębokimi dolinami erozyjno-denudacyjnymi[1]. Dzieli się na części: Kysucké bradlá, Vojenné, Bystrická brázda i Krásňanská kotlina. Najwyższe szczyty leżą w części południowej: Pupov – 1096 m, Ľadonhora – 999 m, Mravečník – 992 m, Okrúhlica, Magura – 921 m, Steny – 912 m, Veľký Vreteň 821 m, Straník 769 m[3].
Przyroda
edytujKlimat Gór Kisuckich jest chłodny. Przeciętne temperatury stycznia wynoszą –3 do –7 °C, lipca – 12–16 °C, liczba dni z pokrywą śnieżną – 120–160 rocznie.
Góry Kisuckie są porośnięte lasami iglastymi z udziałem buka. Lasy porastają głównie zbocza, w dolinach i w partiach szczytowych zostały wycięte. Północną połowę pasma zajmuje park krajobrazowy Chránená krajinná oblasť Kysuce (655 km², założony w 1984) z rezerwatami przyrody Klokočovské skálie i Kysucká brána.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b Geomorfologické členenie Slovenska [online] [dostęp 2014-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-28] (słow.).
- ↑ a b c Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji [online] [dostęp 2014-04-01].