George Raynor

George S. Raynor (ur. 13 stycznia 1907 w Hoyland, zm. 24 listopada 1985) – angielski piłkarz i trener, grający podczas kariery na pozycji pomocnika.

George Raynor

Pełne imię i nazwisko	George S. Raynor
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1907 Hoyland
Data śmierci	24 listopada 1985
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Elsecar Bible Class
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1929–1930 Wombwell FC 1930–1931 Sheffield United 1 (0) 1932–1933 Mansfield Town 1933–1935 Rotherham United 1935–1938 Bury 1938–1939 Aldershot
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1943–1945 Irak am. 1945–1946 Aldershot (rezerwy) 1946–1954 Szwecja 1947–1948 GAIS 1948–1952 AIK Fotboll 1952–1954 Åtvidabergs FF 1954 Juventus F.C. (dyrektor techniczny) 1954–1955 S.S. Lazio 1956 Coventry 1956–1958 Szwecja 1958–1960 Skegness Town 1960 Djurgårdens IF 1961 Szwecja 1967–1968 Doncaster Rovers

Kariera piłkarska

George Raynor rozpoczął karierę w amatorskim zespole Wombwell FC w 1929. W 1930 przeszedł do pierwszoligowego Sheffield United. Kariera w United trwała tylko sezon, podczas którego Raynor wystąpił tylko w jednym meczu ligowym.

W 1932 został zawodnikiem trzecioligowego Mansfield Town, z którego rok później trafił na dwa sezony do występującego w tej samej klasie rozgrywkowej Rotherham United. W 1935 przeszedł do drugoligowego Bury FC. W Bury występował przez 3 kolejne sezony (w sezonie 1936-37 był bliski awansu do angielskiej ekstraklasy). W 1938 przeszedł do trzecioligowego Aldershot. Jego piłkarską karierę zakończył wybuch II wojny światowej.

Kariera trenerska

W 1943, podczas pobytu w Iraku George Raynor został trenerem ówczesnego amatorskiej quasi-kadry narodowej. Po powrocie do Anglii w 1945 został trenerem rezerw swojego byłego klubu - Aldershot. W 1946 zdecydował się na wyjazd do Szwecji, gdzie został selekcjonerem tamtejszej reprezentacji. W roli selekcjonera reprezentacji Szwecji zadebiutował 7 lipca 1946 w wygranym 7-2 towarzyskim meczu ze Szwajcarią. W 1948 poprowadził Szwecję w igrzyskach olimpijskich. Na turnieju w Londynie Szwecja po pokonaniu Austrii (3-0), Korei Południowej (12-0), Danii (4-2) oraz w finale Jugosławii (3-1) zdobyła złoty medal olimpijski.

W 1949 po pokonaniu w eliminacjach zespołu Irlandii awansowała na mistrzostwa świata. Rok później Szwecja na mundialu w Brazylii po pokonaniu Włoch 3-2, Hiszpanii 3-1, remisie z Paragwajem 2-2 oraz porażkach z Brazylią 1-7 i Urugwajem 2-3, wywalczyła brązowy medal. Reprezentację Szwecji Raynor prowadził do 1953, kiedy to przegrał z Belgią eliminację mistrzostw świata 1954. Podczas prowadzenia reprezentacji Szwecji Raynor trenował drużyny klubowe. W latach 1947–1948 trenował GAIS, 1948-1952 AIK Fotboll, a 1952-1954 Åtvidabergs FF. Z AIK dwukrotnie zdobył Puchar Szwecji w 1949 i 1950.

W 1954 Raynor wyjechał do Włoch, gdzie został dyrektorem sportowym Juventusu. Szybko zrezygnował z tego stanowiska, by zostać trenerem S.S. Lazio. W 1956 na krótko wrócił do Anglii, gdzie prowadził Coventry City. W 1956 po raz drugi został selekcjonerem reprezentacji Szwecji. W 1958 na odbywających się w Szwecji mistrzostwach świata Raynor doprowadził drużynę "Trzech Koron" do największego sukcesu w jej historii - wicemistrzostwa świata. Szwecja okazała się gorsza jedynie w finale, gdzie uległa 2-5 Brazylii.

Po tym sukcesie Raynor opuścił Szwecję, by trenować mały angielski klub Skegness Town. W 1960 powrócił do Szwecji, by trenować Djurgårdens IF. Rok później po raz trzeci został selekcjonerem szwedzkiej kadry. Z reprezentacją pożegnał się 12 listopada 1961 w przegranym 1-2 barażu mistrzostw świata ze Szwajcarią. Ogółem prowadził drużynę "Trzech Koron" w 99 meczach. Z ławką trenerską pożegnał się w Doncaster Rovers w 1968.

Linki zewnętrzne

• George Raynor w bazie Worldfootball.net (ang.)
• George Raynor w bazie FootballDatabase.eu (ang.)
• Mecze w roli selekcjonera reprezentacji Szwecji