Georgia Południowa

wyspa na Oceanie Atlantyckim

Georgia Południowa (ang. South Georgia) – brytyjska wyspa na południowym Atlantyku, należąca do zamorskiego terytorium Georgia Południowa i Sandwich Południowy.

Georgia Południowa
South Georgia
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne wyspy
Kontynent

Ameryka Południowa

Państwo

 Wielka Brytania

Terytorium zamorskie

 Georgia Południowa i Sandwich Południowy

Akwen

Ocean Atlantycki

Powierzchnia

3528 km²

Najwyższy punkt

Mount Paget, 2934 m n.p.m.

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Georgia Południowa”
Położenie na mapie Georgii Południowej i Sandwichu Południowego
Mapa konturowa Georgii Południowej i Sandwichu Południowego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Georgia Południowa”
Ziemia54°19′S 36°39′W/-54,316667 -36,650000
Mapa wyspy

Wyspa ma powierzchnię 3528 km². Zamieszkuje ją kilkadziesiąt osób (sezonowo więcej), zajmujących się głównie rybołówstwem. Główną osadą jest King Edward Point. W jego pobliżu jest opuszczona osada i stacja wielorybnicza Grytviken z muzeum Georgii Południowej oraz grób polarnika Ernesta Shackletona.

 
Trawa tussock

Świat roślinny Georgii Południowej jest ograniczony przez izolację oraz klimat charakteryzujący się chłodnymi latami. Występujące tam gatunki rodzimej flory są powiązane z rosnącymi na Falklandach, Ziemi Ognistej i południowej Patagonii[1]. Tereny zielone występują na odsłoniętych stokach i równinach w pobliżu fiordów – miejscach nie pokrytych lodowcem. Niektóre gatunki roślin na Georgii Południowej występują tylko na półkuli południowej. Inne rosną na obu półkulach, jak tymotka alpejska (Phleum alpinum). Niektóre można znaleźć na całym świecie, jak zdrojek błyszczący (Montia fontana) i paprotnica krucha (Cystopteris fragilis). Występuje kilka endemicznych gatunków mszaków (mchów i wątrobowców) i porostów[1].

Dominującym gatunkiem jest trawa tussock[2]. Podobnie jak w innych rejonach podbiegunowych brak jest drzew i krzewów.

 

Georgia Południowa jest jednym z najważniejszych obszarów lęgowych pingwinów królewskich, których populację szacuje się na około 400 tysięcy. Populacja pingwina złotoczubego szacowana jest na około pięć milionów. Wyspa jest ważnym siedliskiem kilku gatunków fokowatych. Występują tam południowe słonie morskie i cztery inne gatunki fok: lampart morski, krabojad, weddelka arktyczna. Przedstawicielem rodziny uchatkowatych jest kotik subantarktyczny.

W listopadzie 1911 norweski kapitan Carl Anton Larsen, który założył bazę floty wielorybniczej, wypuścił pierwsze renifery mające urozmaicać dietę wielorybników. W 1912 i 1925 zostały wypuszczone dwie kolejne partie reniferów[3].

Wraz z człowiekiem przybyły szczury i myszy, które zaburzyły równowagę systemu ekologicznego, doprowadzając do zniknięcia około 95% ptaków. W 2015 roku został zakończony największy dotąd program deratyzacji, kosztujący 7,5 mln funtów. Dzięki temu na wyspie ponownie zaczęły zakładać gniazda ptaki takie jak świergotek antarktyczny i oceannik żółtopłetwy[4].

Na wysepce Bird Island przy północno-zachodnim krańcu Georgii Południowej urządzono stację obserwacji ptaków morskich i płetwonogich[5].

Przybliżona liczba dziesięciu największych populacji ptaków gniazdujących na wyspie:[6].

Polska nazwa Nazwa naukowa Liczba
petrelek antarktyczny Pachyptila desolata 22 000 000
nurzec czarnoskrzydły Pelecanoides urinatrix 3 000 000
pingwin złotoczuby Eudyptes chrysolophus 2 700 000
burzyk białobrody Procellaria aequinoctialis 2 000 000
oceannik żółtopłetwy Oceanites oceanicus 600 000
pingwin królewski Aptenodytes patagonicus 400 000
pingwin białobrewy Pygoscelis papua 105 000
albatros czarnobrewy Thalassarche melanophris 100 000
albatros szarogłowy Thalassarche chrysostoma 80 000
petrel niebieski Halobaena caerulea 70 000

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj