Grand Prix San Marino 1982
Grand Prix San Marino 1982 (oryg. Gran Premio di San Marino) – czwarta runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1982, która odbyła się 25 kwietnia 1982, po raz drugi na torze Imola.
| 4. wyścig z 16 w sezonie 361. Grand Prix Formuły 1 | ||||
  Autodromo Dino Ferrari
| ||||
| Data | ||||
|---|---|---|---|---|
| Trasa | ||||
| Liczba okrążeń |
60 | |||
| Długość okrążenia |
5,040 km | |||
| Dystans |
302,400 km | |||
| Uczestnicy | ||||
| Zgłoszenia |
14 kierowców | |||
| Zakwalifikowało się |
14 kierowców | |||
| Ukończyło wyścig |
5 kierowców | |||
| Wyniki | ||||
| Pole position |
René Arnoux | |||
| Zwycięzca |
Didier Pironi | |||
| Najszybsze okrążenie |
Didier Pironi | |||
| 4. Grand Prix w sezonie 1982 | ||||
| Poprzednie | ||||
| Następne | ||||
| Grand Prix San Marino | ||||
| ||||
2. Grand Prix San Marino, drugie zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.
Dublet w tym wyścigu zdobyli kierowcy Ferrari - Didier Pironi i Gilles Villeneuve. Na najniższym stopniu podium stanął Włoch Michele Alboreto z Tyrrell-Forda.
Wyścig został zbojkotowany przez wiele zespołów jako część politycznej wojny, niezwiązanej z samym wyścigiem, między panującymi w Formule 1 siłami - FISA i FOCA, który spowodował, że na stracie do wyścigu stanęło tylko 14 bolidów. Do kontrowersji doszło również podczas finiszu wyścigu. Gilles Villeneuve prowadził w wyścigu, gdy inżynierowie Ferrari wywiesili tablice "SLOW" na prostej startowej. Gilles Villeneuve zinterpretował to jako polecenie dowiezienia pierwszych dwóch pozycji do mety, a Didier Pironi uznał, że zwolni, ale nie będzie utrzymywał pozycji. Na ostatnim okrążeniu, Pironi zszokował wszystkich widzów, wyprzedzając kanadyjskiego kierowcę i kończąc wyścig tuż przed nim. [1]
Wyniki wyścigu
edytuj| Poz. | Nr | Kierowca | Zespół | Okr. | Czas/NU | Poz. s. | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 28 |  Didier Pironi
|
Ferrari | 60 | 1:36:38.887 | 4 | 9 |
| 2 | 27 |  Gilles Villeneuve
|
Ferrari | 60 | + 0.366 | 3 | 6 |
| 3 | 3 | Michele Alboreto
|
Tyrrell-Ford | 60 | + 1:07.684 | 5 | 4 |
| 4 | 31 | Jean-Pierre Jarier
|
Osella-Ford | 59 | + 1 okr. | 9 | 3 |
| 5 | 10 |  Eliseo Salazar
|
ATS-Ford | 57 | + 3 okr. | 14 | 2 |
| DSQ | 9 |  Manfred Winkelhock
|
ATS-Ford | 54 | † | 12 | |
| NK | 36 | Teo Fabi
|
Toleman-Hart | 52 | 10 | ||
| NU | 16 | René Arnoux
|
Renault | 44 | Turbo | 1 | |
| NU | 23 | Bruno Giacomelli
|
Alfa Romeo | 24 | Silnik | 6 | |
| NU | 32 | Riccardo Paletti
|
Osella-Ford | 7 | Zawieszenie | 13 | |
| NU | 15 | Alain Prost
|
Renault | 6 | Silnik | 2 | |
| NU | 22 | Andrea de Cesaris
|
Alfa Romeo | 4 | Elektryka | 7 | |
| NU | 4 |  Brian Henton
|
Tyrrell-Ford | 0 | Przekładnia | 11 | |
| NU | 35 | Derek Warwick
|
Toleman-Hart | 0 | Elektryka | 8 |
DSQ - zdyskwalifikowany;
NK - nieklasyfikowany;
NU - nie ukończył wyścigu;
† - dyskwalifikacja za zbyt niską wagę bolidu.
Prowadzenie w wyścigu
edytuj| Nr | Kierowca | Okrążenia | Suma |
|---|---|---|---|
| 16 | René Arnoux
|
1-26, 31-43 | 39 |
| 27 | Gilles Villeneuve
|
27-30, 44-45, 49-52, 59 | 11 |
| 28 | Didier Pironi
|
46-48, 53-58, 60 | 10 |